این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
The Journal of Humanities، جلد ۱۴، شماره ۱، صفحات ۸۹-۹۸
عنوان فارسی تعزیه، هنر نمایش مصیبت آمیز ایرانیان
چکیده فارسی مقاله عبارت تعزیه تداعی‌گر گونه‌ای از ادبیات دراماتیک ایرانی است که می‌توان آن را با نمایشهای مصیبت‌آمیز غربی مقایسه کرد، تعزیه تنها نمایش بومی جهان اسلام است. این سنت نمایشی عمیقاً در شعایر دینی ریشه دارد، نوعی درام آیینی که آمیزه‌ای از باورهای اسلامی شیعی و سنن ایرانی است. تم اصلی تعزیه شهادت قهرمانانه و تراژدیک سید‌الشهدا حضرت امام حسین (ع) امام سوم شیعیان و یاران باوفای او در صحرای کربلا در سال 63 هجری برابر با 680 میلادی است، شیعیان عقیده دارند حضرت امام حسین (ع) جان خود را برای آنها فدا کرد تا در روز محشر شافی آنان گردد. بنا به عقیده صاحبنظران تاریخی تعزیه و عزاداری در فرهنگ ایرانیان ریشه‌ای دیرینه و عمیق دارد به صورتی که پیش از اسلام نیز گونه‌هایی از تعزیه ایرانی همچون یادگار زر ایران و سوگ سیاوش وجود داشته است. سنت عزاداری برای حضرت امام حسین (ع) از دسته رویهای اولیه شروع و به مقتل خوانی و در نهایت قالب دراماتیک منجر گردید. در این راستا نسخ، مکان (تکیه) به تکامل نهایی تعزیه کمک نمودند. تعزیه درام تراژیک و گونه‌ای ناب و نمایش یگانه در مورد شهادت حضرت امام حسین (ع) و یاران با وفای اوست. تأکید این مقاله بر شناسایی و شناخت کاراکتر تعزیه، چگونگی پیدایش، تحول عناصر، رشد و تکامل همه جانبه آن می‌باشد. هدف این پژوهش بازشناخت تعزیه بر اساس شواهد و دلایلی است که بیانگر اعتبار معنوی این هنر آیینی نزد شیعیان و چگونگی پذیرش آن به عنوان درامی مقدس و ملی است. سخن آخر آن که، تعزیه نوعی درام آیینی است که نظر و توجه بزرگترین تئورسینها، تاریخ‌نگاران، منتقدان و صاحبنظران تئاتر جهانی را به خود جلب کرده است. این طیف از پیشگامان تئاتر جهان در این نمایش بومی نشانه‌هایی از تئاتر پست مدرن را شناسایی کردند که خود بیانگر اعتبار جهانی و هنری تعزیه است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Ta'ziyeh, The Art of the Iranian Passion play
چکیده انگلیسی مقاله -The term “Ta’ziyeh” refers to an Iranian dramatic genre which might be compared to the Western Passion Play and is the only indigenous drama of the entire Islamic world. This ritual drama has both an Islamic and a Persian heritage, the central theme of which is the tragic and heroic martyrdom of Imam Husayn, the grandson of the Prophet Mohammed and the third Imam of Shi’ite in the desert of Karbala in 680 A.D. Shiites believe that Imam Husayn sacrificed his life to be their Intercessor on the Day of Judgment. The history of Ta’ziyeh did not begin with the events at Karbala rather it dates back to pre-Islamic culture as well as the dramatic expressions of both the Memorial of Zarer, a religious epic from the Sassanid era, (226-652 A.D.), and the Tragedy of Siyavush, a work from ancient Iran, which precedes the Ta’ziyeh play by 1,200 years. The tradition continued from an early processional form to the Magtal-Khani (a recital of martyrdom stories), until it took a dramatic shape. Further, both the playwrights and the structure of the Takiyeh performance building, its performance site, contributed to the evolution of Ta’ziyeh. In this paper, the emphasis is to demonstrate the character of Ta’ziyeh, its foundation and, the development of its various elements. It also attempts to reveal, from an objective stance, its value to a people who embrace it as a kind of ritual, both a holy and national art form. Ta’ziyeh is a kind of ritual drama which has fascinated some of the world’s most famous theatre historians, critics, and performers, who view in it some elements of the postmodern theatre.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله مصطفی مختاباد امریی | mokhtabad amrei
tarbiat modares university
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تربیت مدرس (Tarbiat modares university)

نشانی اینترنتی http://eijh.modares.ac.ir/article_5481_b0fb71ec20c28da2100e0b66b2cf4345.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات