این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
آب و فاضلاب، جلد ۲۶، شماره ۱، صفحات ۱۲-۱۸

عنوان فارسی بررسی کارایی فرایند نانو ذرات اکسید روی و فرابنفش برای حذف آفت‌کش دیازینون از محیط‌های آبی
چکیده فارسی مقاله وجود آلاینده‌های آلی مقاوم مانند آفت‌کش‌ها در منابع آب‌های سطحی، زیرزمینی و آب شرب و ناتوانی فرایندهای متداول تصفیه آب در حذف این آلاینده‌ها، منجر به طراحی فرایندهای اکسیداسیون پیشرفته شده است. پژوهش حاضر با هدف حذف آفت‌کش دیازینون از محیط‌های آبی با فرایند نانو ذرات اکسید روی و فرابنفش انجام شد. در این مطالعه حذف آفت‌کش دیازینون با غلظت‌های 100 و 500 میکروگرم در لیتر در حضور نانو ذرات اکسید روی با قطر 6 تا 12 نانومتر و غلظت‌های 50، 100 و 150میلی‌گرم در لیتر و لامپ فشار متوسط 150 وات در پنج متغیر زمانی و در pH معادل 9، 7 و 3 با یک راکتور ناپیوسته انجام شد. کمترین میانگین کارایی حذف دیازینون در pH برابر 3، 49/2411/67 و بیشترین میانگین در pH برابر 7، 3/3092/80 به‌دست آمد. بهترین کارایی حذف آفت‌کش با نانو ذرات 6 تا 12 نانومتر اکسید روی در غلظت 100 میلی‌گرم در لیتر به‌دست آمد. فرایندهای نانو فتوکاتالیستی، از جمله فرایندهای پاک و دوستدار محیط ‌زیست هستند که امروزه می‌توان از آنها در مقیاس وسیع استفاده کرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله نانو ذرات، اکسید روی، فرابنفش، دیازینون،

عنوان انگلیسی Survey Efficiency of Ultraviolet and Zinc Oxide Process (UV/ZnO) for Removal of Diazinon Pesticide from Aqueous Solution
چکیده انگلیسی مقاله The presence of persistent organic pollutants and toxics (e.g., pesticides) in ground, surface, and drinking water resources combined with the inability of conventional treatment methods to remove these pollutants have led to the development of advanced oxidation processes. Nowadays, nanophotocatalyst processes are considered as clean and environmentally-friendly treatment methods that can be extensively used for removing contaminants. The objective of the present study was to determine the efficiency of the ultraviolet and zinc oxide (UV/ZnO) process in the removal of diazinon pesticide from aqueous solutions. For the purposes of this study, samples were adjusted in a batch reactor at five different detention times. The pH levels used were 3, 7, and 9. Irradiation was performed using a 125 W medium-pressure mercury lamp. The diazinon concentrations of the samples were 100 and 500 µg/L and the concentrations of zinc oxide nanoparticles were 50, 100, and 150 mg/L. The highest degradation efficiency was observed at pH 7 (mean = 80.92 30.3), while the lowest was observed for pH 3 (mean 67.11 24.49). Results showed that the optimal concentration of nanoparticles (6-12 nm) was 100 mg L-1.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Nanoparticles, Zinc oxide, Ultraviolet, Diazinon

نویسندگان مقاله محمد هادی دهقانی | mohammad hadi
دانشیار گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

عبدالمجید فدایی |
استادیار گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد (Shahr kord university of medical sciences)


نشانی اینترنتی http://www.wwjournal.ir/article_6434_8afad64705db70e5ca1eec014dc63741.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات