این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
آب و فاضلاب، جلد ۱۶، شماره ۳، صفحات ۶۹-۷۶
عنوان فارسی بررسی آلودگی ناشی از پسابهای حاوی فلزات سنگین واحدها و کارگاههای آبکاری استان اصفهان
چکیده فارسی مقاله بیش از دهها واحد آبکاری در استان اصفهان وجود دارد که این واحدها یا به صورت مستقل- به شکل کارگاههای کوچک و خصوصی- و یا به عنوان بخشی از کارخانه‌های بزرگتر فعالیت دارند. به منظور بررسی آلودگی ناشی از این پسابها، 52 واحد آبکاری شناسایی و مورد مطالعه و بازدید قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده، 44/23 درصد واحدهای آبکاری در مناطق شهری، 28/8 درصد در مناطق حاشیه شهری، 15/4 درصد در مناطق صنعتی و 11/5 درصد در شهرکهای صنعتی مستقر می‌باشند. بیش از نیمی از واحدهای مورد بررسی (55/8درصد) با مناطق مسکونی مجاورت داشت. واحدهای آبکاری مورد مطالعه عمدتاً از نوع آبکاری نیکل و کروم است. از نظر چگونگی تخیله فاضلاب، 78/3 درصد کارگاههای آبکاری فاضلاب صنعتی خود را در چاههای جذبی، 10/9 درصد در آبهای سطحی، 6/5 درصد- پس از جمع‌آوری در مخازن- در مناطق بیابانی و 4/3 درصد در شبکه فاضلاب شهری تخلیه می‌نمایند. در برخی از واحدهای آبکاری وجود چند چاه جذبی غیرقابل استفاده به دلیل مملو شدن از لجن رسوبات فلزی مشاهده گردید. میزان پساب حاصل از فرآیند آبکاری در واحدهای مورد مطالعه از 0/5 تا 5 مترمکعب در روز بر حسب نوع فرآیند آبکاری و قطعات آبکاری‌شده، متغیر است. میانگین پساب تولیدی این واحدها 3/1 مترمکعب در روز است. غلظت یون‌های فلز روی موجود در پساب در محدوده 0/086 تا 4/89 میلی‌گرم در لیتر و غلظت یون‌های نیکل در محدوده 3/84 تا 46/92 میلی‌گرم در لیتر می‌باشد. میانگین غلظت فلزات سمّی روی، نیکل، کروم و مس موجود در این پسابها به ترتیب 3.85±2.2، 24.43±7.3، 14.51±15.2، 14.22±10 میلی‌گرم در لیتر بدست آمد. غلظت سیانور موجود در پساب 0/012 میلی‌گرم در لیتر می‌باشد. در این مقاله راهکارهای کاهش حجم پساب و آلاینده‌های آن و نیز چگونگی تصفیه فاضلاب واحدهای آبکاری برای حذف سیانور، روی، کروم، نیکل و مس ارائه شده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله فلزات سنگین، واحدهای آبکاری، آلودگی محیط زیست،
عنوان انگلیسی Determination of Heavy Metals in the Effluent Plating Units of Isfahan Province
چکیده انگلیسی مقاله There are more than tens of plating plants in Isfahan province. These units are operated as small and private or as a part of major plant. To determine pollution in return flow of these units, all of these plating units in Isfahan were monitored and sampled. In this research, 52 plating units were identified and investigated. The results show that 44.23% of units are located in urban areas, 28.8% in country-side, 15.4% in industrial zones and 11.5% in industrial towns. Among identified plating units, more than half of them (55.8%) were near industrial areas. The studied units maily used Nickel and Cadmium as main materials. The effluents discharged into septic wells, surface water, descent reservoirs and municipal networks in the rate of 78.3, 10.9 , 6.5 and 4.3 percent respectively. In some units, there were few unusable septic wells due to overfilling with metal sediment. The overflow rate of discharge of plating process in studied units varied from 0.5 to 5.0m3/d depending upon type of plating process. The average discharge in these units was found 1.3 m/day. The concentration of zinc ion was in the range of 3.84 to 49.92 mg/l. The average concentration of nickel, chromium and copper were 3.85±2.2 , 24.43±7.3, 14.51±15.2 and 14.22±10 mg/l respectively. The average concentration of cyanide was 0.012 mg/l. In this study, strategies for reducing discharge of these units and its pollutants and also appropriate sewage treatment to eliminate cyanide, zinc, chromium and copper are suggested.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله عباس فرازمند |
عضو هیئت علمی سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران- پژوهشکده بیوتکنولوژی

حمیدرضا ارومیه |
کارشناس ارشد شرکت مهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب

حمیدرضا تشیعی |
مدیر بخش بهره برداری- تصفیه خانه های آب و فاضلاب کشور

نشانی اینترنتی http://www.wwjournal.ir/article_2145_940415c6ab22297a609aa451fe40a08b.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات