این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
نوآوری های آموزشی، جلد ۱۰، شماره ۱، صفحات ۱۲۱-۱۵۰
عنوان فارسی سخن گفتن، مهارتی مغفول در برنامۀ درسی زبان فارسی
چکیده فارسی مقاله صحبت کردن به صورت «کاربرد زبان شفاهی برای تعامل مستقیم و بلافصل با دیگران» تعریف می شود و صورت آکادمیک آن سخن گفتن است. سخن گفتن شامل گفتار غیر رسمی و گفتار رسمیِ از قبل آماده شده است. گفتار غیررسمی آن نیاز چندانی به آموزش مستقیم ندارد، امّا گفتار رسمی مستلزم آموزش جدی است. هدف تحقیق حاضر تدوین شاخص های آموزش مهارت سخن گفتن در برنامۀ درسی زبان ملّی برای دورۀ ابتدایی و نیز تبیین نقاط قوت و ضعف راهنمای برنامۀ درسی زبان فارسی برای دورۀ ابتدایی ایران (ویراست 1388) به لحاظ شاخص های مورد نظر بود. برای نیل به این هدف، محتوای برنامۀ درسی زبان ملّی آمریکا ( ایالت نیوجرسی، 2004)، انگلستان (2007)، سنگاپور (2006) و نیز راهنمای برنامۀ درسی زبان فارسی (ویراست 1388) برای دورۀ ابتدایی به شیوۀ کیفی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. حاصل کار نشان داد که در چارچوب برنامۀ درسی زبان فارسی مهارت سخن گفتن امری دانسته شده فرض می شود چرا که تعریف مشخصی برای آن مطرح نمی شود و خرده مهارت های آن نیز معرفی نمی شوند. این موضوع باعث شده است که هدف های آموزش آن نیز به صورت کلی و مبهم ارائه شوند. از طرفی، در چارچوب این برنامۀ درسی، آموزش مهارت سخن گفتن به صورتی متناسب با بافت موقعیت، انتقادی و با کمک فناوری اطلاعات و ارتباطات برنامه ریزی نشده است
کلیدواژه‌های فارسی مقاله مهارت های زبانی، سخن گفتن، برنامۀ درسی زبان فارسی، دورۀ ابتدایی،
عنوان انگلیسی Speaking: A neglected language art at Farsi curriculum
چکیده انگلیسی مقاله Talking is defined as the application of oral language for direct interaction with others and speaking is the academic form of it. There are two types of speaking: informal and formal one. Informal speaking does not require lots of direct instruction, however, the formal type requires intensive direct instruction.  The first aim of this research was developing the indicators of speaking instruction at national language curriculum at elementary level. The second aim was clarifying the strong and weak points of "the guide to Farsi curriculum of Iran at elementary level" according to the objectives of speakin instruction. To achieve these aims, the content of the language arts curriculum at elementary level of America (the state of New Jersi, 2004), England (2007),  Singapore (2006) and Iran's (2009) was qualitatively analysed. Findings showed that within the framework of "the guide to Farsi curriculum of Iran"  at elementary level, speaking is something that is taken for granted, as there is no obvious definition for it and also its sub-skills is not introduced. The lack of conceptual framework for this language art leads to ambiguous and inconsistent educational objectives for different grades at this educational level.  Careful analysis of this curriculum showed that, here speaking instruction is not planned in accordance with context (situation). Also, it is not planned to be instructed critically, and if formally considered, there is no operational definition and no practical strategy for its instruction. Also, speaking instruction is not planned through the use of information and communication technology.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله مریم دانای طوسی |
دانشگاه گیلان،

نشانی اینترنتی http://noavaryedu.oerp.ir/article_78942_4d7f3e7ac6f60a5924f4a22ec91293fd.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1296/article-1296-1438196.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات