این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
اخلاق در علوم و فناوری، جلد ۱۰، شماره ۳، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی رابطه اخلاق و سیاست
چکیده فارسی مقاله زمینه: در زمینۀ رابطۀ احتمالی میان اخلاق و سیاست چهار دیدگاه در میان صاحبنظران وجود دارد: نظریۀ جدایی اخلاق از سیاست، نظریۀ تبعیت اخلاق از سیاست، نظریۀ دو­سطحی اخلاق و سیاست و نظریۀ یگانگی اخلاق و سیاست. نماد بارز دیدگاه اول، ماکیاولی است. این دیدگاه، ورود اخلاق به عرصۀ سیاسی را ممنوع و خطرناک می­داند و آن را عامل ناکامی سیاست قلمداد می­نماید. دیدگاه دوم در کل مطرود و نامعتبر است و طرفدار چندانی ندارد. زیرا برای اخلاق هویت و اصالتی قائل نیست. در دیدگاه سوم، اصول اخلاقی در امور سیاسی پذیرفته می‌شود درحالی‌که معتقد است؛ اخلاق سیاسی با اخلاق فردی متفاوت است و در دیدگاه چهارم، اخلاق و سیاست هر دو مظاهر حکمت عملی و ارزش مدارند و میان آن دو یک نوع اتحاد برقرار است به شیوه‌ای که می­توان اخلاق را سیاست فردی و سیاست را اخلاق جمعی دانست. مقاله حاضر با هدف بررسی این روابط احتمالی میان اخلاق و سیاست شکل گرفت. نتیجه‌گیری: در نظام‌های سیاسی­ای که هدف نهایی آن­ها دستیابی به قدرت است میان سیاست و اخلاق سازگاری برقرار نیست و تنها در صورتی میان سیاست و اخلاق رابطه­ای مثبت و سازنده برقرار خواهد بود که هدف نظام سیاسی سعادت بشر باشد. در اینصورت می‌توان سیاست را سیاست راستین نامید که با اخلاق سازگار است. در نگرش اسلامی و نیز در دیدگاه فیلسوفان الهی و نیز فیلسوفان قدیم یونان مانند: سقراط، افلاطون و ارسطو، سیاست راستین بر پایۀ اخلاق است که سعادت انسان را جستجو می‌کند و نظام سیاسی منهای اخلاق، سرنوشتی جز دیکتاتوری و فساد ندارد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله اخلاق، سیاست، سازگاری
عنوان انگلیسی Relationship of Moral and Politics
چکیده انگلیسی مقاله Background: This article tries to clarify the possible relationship between morals and politics. There are about four viewpoints among scientists: separation among politics and moral, moral follows politics, two levels of moral and politics and unity of politics and moral. First one has a clear symbol: Machiavelli, he considers the entrance of moral into politics as Prohibited and dangerous for politics and thinks this is a reason for politics failure. The third one is generally rejected and has not a lot of followers since this case does not consider any prime identification for moral. The third one accepts the moral principles for politics but at the same times believes that personal moral should be different than politic moral. And the fourth theory considers both politics and moral as practical philosophy which are value-oriented philosophies and there is a unity among them in which it is possible to consider moral as personal politics and politics as social morality. Conclusion: According to categorizations and presented definitions, it is shown in this article for those politic regimes with the main aim is gain power there is no consistence between morality and politics and there is positive and consistent relation between morality and politics if and only if the aim of politic regime is human happiness. If so, there could be an honest politic that it is consistent with morality. For Islamic viewpoint and also theo-philosophers and ancient philosophers such as Socrates, Plato, Aristotle, they consider right politics based on morality which seek human happiness and politic regimes minus morality has no destination except dictatorship and spoil.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Morality, Politics, Compatibility
نویسندگان مقاله
نشانی اینترنتی http://www.ethicsjournal.ir/browse.php?a_code=A-10-24-75&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات