این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
ادب فارسی، جلد ۵، شماره ۱، صفحات ۴۱-۵۹

عنوان فارسی بررسی ظرفیت‌های نمایشی حکایت «زن پارسا»ی الهی‌نامه عطار برای اقتباس نمایشنامه
چکیده فارسی مقاله نگاهی به سابقه اقتباس از متون ادبی در هنرهای نمایشی­ ازجمله سینما، تلویزیون و تئاتر در جهان نشان می­دهد که اقتباس می­تواند خلأهای متنی موجود در بخش تئاتر و سایر انواع نمایش را به بهترین وجه پر کند. در ادبیات فارسی، به ­رغم توصیفی بودن متون ادبی، کم نیستند آثاری که ظرفیت­های نمایشی زیادی دارند و می­توان با بهره­گیری از آن­ها به غنای متون نمایشی افزود. یکی از این آثار که به دلیل شهرت منطق‌الطیر و تذکرهالاولیاء، ارزش‌های ادبی و هنری آن کمتر شناخته ‌شده، الهی‌نامه عطار نیشابوری است. این اثر سرشار از حکایت‌های داستانی است که برخی از آن­ها از ظرفیت‌های نمایشی بسیاری برخوردارند و تاکنون موردتوجه پژوهشگران قرار نگرفته­اند. در این مقاله با تکیه بر جایگاه و اهمیت اقتباس از آثار ادبی، به روش توصیفی-تحلیلی و براساس تعریف قرن هجدهمی از تئاتر ارسطویی، ظرفیت‌های نمایشی حکایت زن پارسا بررسی و وجوه معنایی و ویژگی­های ساختاری و ... آن، به­عنوان زمینه­ای مناسب برای اقتباس تحلیل می‌شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله

عنوان انگلیسی Assessing the Dramatic Potentialities for Play Adaptation, Case Study: “The Pious Woman” in Attar’s Ilāhī-Nāma,
چکیده انگلیسی مقاله Looking at the history of adaptation from literary sources in various kinds of worldwide dramatic arts such as cinema, television and theatre shows that adaptation can well fill the existing text-gaps in theatre and other forms of dramatic arts. In Persian literature, although the literary texts aredescriptive, there are many works possess high dramatic potentials and may be used to enrich the dramatic texts. One of the works like this, known as Ilāhī-Nāma, has been written by Attar of Nishapur that considers with less artistic and literary value under the effect of his Mantiq-ut-tayrandTadhkirat-ul-Awliyā. It's a work full of narrative stories from which some stories have considerable dramatic potentials have not yet attracted the attention of researchers.Relying on the importance of adaptation from literary sources, in this article, the dramatic potentials of the story "The Pious Woman" have been analyzed through a descriptive-analytic method based on 18th century definition of Aristotelian theatre. It has been endeavored to study the semantic aspects and structural features to get an appropriate source for literary adaptations.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله حسین آقاحسینی |
عضو هیئت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه اصفهان (Isfahan university)

سید مرتضی هاشمی | seyed morteza
عضو هیئت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه اصفهان (Isfahan university)

طیبه پرتوی راد |
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه اصفهان (Isfahan university)


نشانی اینترنتی http://jpl.ut.ac.ir/article_56609_46fafa830a26b09d808fea58daba3b85.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات