این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
طب جنوب، جلد ۱۹، شماره ۴، صفحات ۷۰۴-۷۳۵

عنوان فارسی توتیای دریایی: توکسینولوژی، ترکیبات فعال زیستی و مدیریت درمان آن
چکیده فارسی مقاله زمینه: توتیاهای دریایی به‌دلیل پوست خاردار خود در شاخه خارپوستان (Echinoderm) طبقه‌بندی می‌گردند. ساپونین‌ها، عمده متابولیت‌های مسئول فعالیت‌های بیولوژیکی خارپوستان هستند. گفته می‌شود حدود 80 گونه از توتیای دریایی برای انسان زهری می‌باشند. خار، پدیسلاریا و برخی از اندام‌های دیگر نظیر غدد جنسی و مایع سلومیک این جانوران، حاوی توکسین‌ها و ترکیبات فعال می‌باشند. در این مطالعه مروری، توکسینولوژی، ترکیبات فعال زیستی عصاره‌های آنها و مدیریت درمان آسیب با این جانوران زهرآگین، مورد ارزیابی قرار گرفته‌اند. یافته‌ها: کنتراکتین A، اکینوکروم A، اکینومترین، پروتئین عمده زرده (MYP)، سنتروسین‌های 1 و 2، کاتپسین X/B، استرونگیلوستاتین‌های 1 و 2، ویتلوجنین، توکسین UT841، اسپینوکروم‌ها و گروه پروستاتیک پدیتوکسین به نام پدوکسین از مهم‌ترین ترکیبات به‌دست آمده از این جانوران می‌باشند. بعضی افراد به دنبال خوردن غدد جنسی توتیای دریایی، به‌ویژه در طول فصل تولید مثل، علائم مسمومیت را از خود نشان می‌دهند. برخی از این علائم شامل علائم آلرژی به عنوان اولین علامت، حالت تهوع، اسهال، استفراغ، دیسترس اپی گاستر، سردرد شدید، تورم لب، تورم دهان، ایجاد بزاق، درد شکمی و برخی علایم سیستمیک نظیر افت فشار خون، بی‌حسی و ضعف هستند. اکثر آسیب‌زایی با توتیاهای دریایی می‌تواند از مواجهه با خارهای آنها ایجاد گردد که می‌توانند تولید عوارض متعددی مانند گرانولوما، آرتریت سینویت، ادم، هیپرکراتوز و حتی نورمای عصب نمایند. آسیب با پدیسلاریاها ممکن است ایجاد درد شدید، ادم موضعی، خونریزی، بی‌حالی، ضعف، مورمور شدن، درد مفاصل، آفونی، گیجی، سنکوپ، فلج عضلانی عمومی، دیسترس تنفسی، هیپوتانسیون و به ندرت مرگ کند. پس از آسیب با توتیای دریایی، حذف خارها و پدیسلاریا جهت به حداقل رساندن تماس با منبع زهر و متعاقباً درمان زخم‌ها و علایم مسمومیت با حداکثر سرعت ممکن بایستی انجام گردد. نتیجه‌گیری: زهرهای برخی از توتیای دریایی شامل توکسین‌ها و ملکول‌های فعال زیستی هستند که با مکانیسم های متنوع، اثرات سمیت خود را بر قربانیان خود اعمال می‌نمایند. با وجود مطالعات مختلف در زمینه توکسینولوژی این جانوران، مطالعات جامعی که منجر به شناسایی توکسین خالص، از زهر خام آنها گردیده باشد، انگشت شمار و ناتمام بوده که جای انجام مطالعات بعدی در آینده را باز گذاشته است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله توتیای دریایی، زهر، توکسین، مسمومیت، درمان

عنوان انگلیسی Sea urchin: toxinology, bioactive compounds and its treatment management
چکیده انگلیسی مقاله Background: The sea urchins are classified in the echinoderms category because of their spiny skin. Saponins are the major responsible metabolites for Echinodermata biological activities . As mentioned before, about 80 species of sea urchins are venomous for human. Their spine, pedicellariae, and some other organs such as gonads and coelomic fluids contain different toxins and bioactive compounds. This review study have evaluated toxinology and bioactive compounds from the extracts, and treatment management of these venomous animals. Results: Contractin A, echinochrome A, echinometrin, major yolk protein (MYP), centrocins (I, II(, cathepsin B/X, strongylostatins (I,II), vitellogenin, UT841 toxin, spinochrome, and pedoxin as the prosthetic group of peditoxin are the most important compounds obtained from these animals. Some people show poisoning symptoms following the ingestion of sea urchin gonads, especially during the breeding season. Some of these symptoms included allergies symptoms, as the first symptoms, nausea, diarrhea, vomiting, epigastric distress, severe headache, swelling of the lips and mouth, salivation, abdominal pain and some systemic symptoms such as hypotension, numbness and weakness. The most injuries by sea urchin can cause by contact to spines, which can create the various complications such as granuloma, synovitis, arthritis, edema, hyperkeratosis and even neuroma. Injuries by pedicellaria may cause severe pain, local edema, bleeding, lethargy, weakness, tingling, joint pain, aphonia, dizziness, syncope, general muscle paralysis, respiratory distress, hypotension and, infrequently death. After the injury by sea urchin, removing the spines and pedicellariae should be done to minimize the contact with the venom source, and subsequently the management of wounds and poisoning symptoms, as quickly as possible. Conclusion: The venoms of some sea urchins have toxins and bioactive molecules that produce toxicity effects on their victims by a variety of mechanisms. Despite the various studies in toxinology field, on these animals, the comprehensive studies that led to the identification of pure toxins from their crude venoms are handful and unfinished and it is important to do further studies on this field, in the future.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله sea urchin, venom, toxin, poisoning, treatment

نویسندگان مقاله غلامحسین محبی | gholamhossein mohebbi
the persian gulf marine biotechnology research center, the persian gulf biomedical sciences research institute, bushehr university of medical sciences, bushehr, iran
مرکز تحقیقات زیست فناوری دریایی خلیج فارس، پژوهشکده علوم زیست پزشکی خلیج فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی بوشهر (Bushehr university of medical sciences)

امیر وزیری زاده | amir vazirizadeh
department of marine biotechnology, the persian gulf research and studies center, the persian gulf university, ,bushehr,iran
گروه زیست شناسی دریا، مرکز مطالعات و پژوهش های خلیج فارس، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه خلیج فارس بوشهر (Khalij fars university)

ایرج نبی پور | iraj nabipour
the persian gulf marine biotechnology research center, the persian gulf biomedical sciences research institute, bushehr university of medical sciences, bushehr, iran
مرکز تحقیقات زیست فناوری دریایی خلیج فارس، پژوهشکده علوم زیست پزشکی خلیج فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی بوشهر (Bushehr university of medical sciences)


نشانی اینترنتی http://ismj.bpums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-3-724&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده اختلالات سیستمیک- متابولیکی
نوع مقاله منتشر شده مرور سیستماتیک و فراتحلیل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات