این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
طب جنوب، جلد ۱۸، شماره ۵، صفحات ۹۲۲-۹۲۹
عنوان فارسی بررسی مقایسه‌ای سمیت سلولی و خاصیت ضد سرطانی با آزمون کشندگی میگوی آب شور و سلول‌های سرطان لوسمی خونی و سرطان پستان توسط دو گونه دافنه
چکیده فارسی مقاله زمینه: امروزه از ترکیبات خالص گیاهان علیه میکروب‌ها و سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. هدف از این مطالعه اندازه‌گیری و مقایسه سمیت سلولی و خاصیت ضد سرطانی دو گونه دافنه، بتولین و بتولینیک اسید با استفاده از آزمون­های کشندگی میگوی آب شور Artemia urmiana و دفع رنگ تریپان بلو بود. مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت طرح آزمایشی انجام گرفت. تعداد106 سلول از سلول­های سرطانی رده K562 وMCF-7 در سه تکرار در ظروف کشت سلولی حاوی محیط کشت ریخته و به مدت 24 ساعت انکوبه شدند و با رقت­های مختلف از عصاره گیاهی و مواد خالص برای 24 ساعت تیمار گردیدند. میزان تکثیر و بقای سلولی با تست دفع رنگ تریپان بلو تعیین گردید. تفریخ لارو با استفاده از سیست خریداری شده از پژوهشکده آرتمیای ارومیه، دانشگاه ارومیه برای ارزیابی سمیت سلولی انجام گرفت. لاروهای زنده میگو در مجاورت غلظت­های مختلف عصاره قرار گرفتند و تعداد لاروهای زنده و مرده پس از 24 ساعت شمارش شدند و بر اساس این داده­ها میزان کشندگی 50 درصد هر عصاره تیمار ارزیابی شد.داده ها با آنالیز واریانس و پروبیت تجزیه وتحلیل شدند. یافته‌ها: میزان مهار کنندگی 50 درصد تکثیر ترکیب بتولین و بتولینیک اسید به‌ترتیب در سلول­های سرطانی رده K562 (21/1±8/ 5 نانو مولار و 67/0±2/12 نانو مولار)، رده MCF-7 (11/1±04/18 نانو مولار و 37/0±47/21 نانو مولار) اندازه‌گیری شد. عصاره هیدرواتانولی دافنه ماکروناتا و دافنه الوئیده اثر کشندگی قوی بر میگوی آب شور داشتند به طوری که دوز کشندگی 50 درصد آن‌ها به‌ترتیب 16/0±01/2 میلی‌گرم وزن خشک بر میلی‌لیتر و 88/0±37/2 میلی‌گرم وزن خشک بر میلی‌لیتر بود. در هر دو آزمایش، میزان تأثیر مواد گیاهی رابطه مستقیمی با غلظت آن‌ها داشت. (05/0>P). نتیجه‌گیری: مطابق نتایج، در بین چهار نوع تیمار اعمال شده بتولین و دافنه ماکروناتا مؤثرین‌ترین مواد گیاهی می­باشند. بنابراین می­توان نتیجه گرفت که گیاه دافنه ماکروناتا حاوی ترکیبات سمی و ضد سرطان بیشتری از دافنه الوئیده است. 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Comparison of Cytotoxicity and anti-cancer activity, by Artemia urmiana Brine Shrimp Lethality Test(BSLT) and Cancer Cell leukemia and Breast Cancer by two species of Daphne
چکیده انگلیسی مقاله Background: Nowadays, toxic compounds derived from plants used against microbes and cancer cells. The aim of this study was to evaluate cytotoxicity and anticancer activity of two species of Daphne, Betulin and Betulinic acid by Artemia urmiana Brine Shrimp Lethality Test (BSLT) and trypan blue exclusion method. Material and Methods: This study was conducted as the experimental design. 106 cells of K562, MCF-7 cancerous cell line in triplicate were poured into the cultured dishes containing medium and incubated for 24 hour. Cells were treated with various concentration of the plant extract and plant compound for for 24 hour. Cell viability was assessed using trypan blue dye exclusion method. Cytotoxicity evaluation was performed using larvae hatched cysts were purchased from Artemia Research Center, Urmia University. Live shrimp larvae were treated with different concentrations of extract and the numbers of live and dead larvae were counted after 24 hours. lethal concentration %50 (LC50) of any extracts on live larvae based on the data w Was obtained. The data were analyzed using the Varience and Probit analysis. Results: inhibition proliferation 50% of Betulin, and Betulinic acid in treated cells line K562 (5.8±1.2 1nM, 12.2±0.67 nM, respectively) and MCF-7 (18.04±1.11 nM, 21.47±0.37 nM) were measured. Hydro ethanol extracts of Daphne mucronata and Daphne oleoides exhibited potent brine shrimp lethality with lethal dose 50 % of them was 2.01±0.16 mgDW/ml, 2.37±0.88mgDW/ml respectively. In both tests, the effect of plant material was directly related to their concentration. Conclusion: According to the results, Daphne mucronata and Betulin were the most effective herbal substance. Thus, we can conclude that Daphne mucronata contains anticancer and toxic compounds.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله منیژه میان آبادی | maneje mianabadi
department of biology, faculty of science, golestan university, gorgan, iran
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه گلستان (Golestan university)

اسماعیل پناهی کوخدان | esmaeal panahi kokhdan
department of biology, faculty of science, golestan university, gorgan, iran
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه گلستان (Golestan university)

عزیزاله جعفری کوخدان | azizolah jafari kokhdan
department of biology, faculty of science, yasuj university, yasuj, iran
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه یاسوج (Yasouj university)

هیبت الله صادقی منصورخانی | hebatollah sadeghi mansourkhani
cellular and molecular research center, yasuj university of medical science, yasuj, iran
مرکز تحقیقات سلولی مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، یاسوج، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی یاسوج (Yasouj university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://ismj.bpums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-3-636&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده آسیب‌شناسی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات