این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
طب جنوب، جلد ۱۸، شماره ۲، صفحات ۲۸۰-۲۸۷
عنوان فارسی بررسی اثر درمان با شلاتور کننده‌های آهن در کاهش فریتین سرم و بهبود درصد عملکرد قلب در بیماران تالاسمی
چکیده فارسی مقاله زمینه: سندرم‌های تالاسمی شایع‌ترین بیماری‌های ژنتیکی بوده که با ترانسفیوژن‌های مکرر خون و تجمع آهن بدن در ارتباط می‌باشند. عوارض قلبی مهم‌ترین علت مرگ ومیر بیماران تالاسمی است. عوارض قلبی با مصرف داروهای شلاتور آهن کاهش می‌یابد. در این مطالعه، داروهای شلاتور آهن از نظر اثر، عوارض و پذیرش از سوی بیماران تالاسمیک مورد بررسی قرار گرفتند. مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی آینده‌نگر (کوهورت)، تمام بیماران تحت درمان مرکز تالاسمی بر اساس نوع داروی شلاتور کننده‌ی مصرفی‌شان به گروه تقسیم شدند که شامل گروه‌های دسفرال، اسورال، دفریپرون، Exjad، دسفرال+دفریپرون بودند. فریتین سرم در ابتدای مطالعه و ماه بعد با روش الیزا و درصد (عملکرد قلبی) با روش اکوکاردیوگرافی در ابتدای مطالعه و سپس ± ماه بعد اندازه‌گیری و ثبت شد. سپس داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS ویرایش 18 و آزمون‌های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: میزان فریتین در تمام گروه‌ها به‌جز گروه دفریپرون کاهش یافت، اما فقط در گروه دسفرال این کاهش معنادار بود (از 2356 میلی‌گرم درصد به 1853 میلی‌گرم درصد) (01/0P=). درصد عملکرد قلب در همه گروه‌ها افزایش یافت اما در گروه دفریپرون این افزایش معنادار بود (از 62 درصد به 71 درصد)(027/0=P). بیشترین شیوع عوارض در گروه دسفرال+دفریپرون دیده شد. 3/93 درصد از بیماران از داروی مصرفی خود رضایت داشتند. دفریپرون اثر بهتری در کاهش هموسیدروز قلبی و بهبود عملکرد قلبی داشت. دسفرال اثر بهتری در کاهش سطح سرمی فریتین داشت. دزقرال با کاهش هموسیدروز قلبی اثر بهتری در بهبود عملکرد قلبی داشت. نتیجه‌گیری: داروهای شلاتور کننده آهن در کاهش عوارض و میزان مرگ ومیر بیماران تالاسمی مؤثر است. داروهای خوراکی اثر ویژه‌ای در بهبود عملکرد قلبی دارند. دیفریپرون بخصوص در بهبود عملکرد قلبی تأثیر ویژه داشت. بیماران میتوانند با حمایت سازمان‌های بیمه از این داروها استفاده کنند. دسفرال اثر بهتری در کاهش سطح سرمی فریتین داشت.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی The Evaiuation of chalator therapy in reducing serum ferritin and improving Ejection fraction (EF%) in thalassemic patients
چکیده انگلیسی مقاله Background: Thalassemic syndroms are the most common genetic disease in the world that related to blood transfusion and iron overload in the body. Cardiac complications are the leading cause of death in patients with thalassemia. Cardiovascular complications in patients largely decreases with iron chelators medications. In this study effect, complications and acceptance of iron chelator therapy was evaluated in thalassemic patients. Materials and Methods: In this prospective study (cohort), all treated patients in thalassemia centers in Bushehr were divided into 5 groups based on their use of the drug chelators include: Deferral, Asvral, deferiprone, Exjad, Deferral+deferiprone. Serum ferritin levels at baseline and 6 months after treatment and the percentage of EF with echocardiography at baseline and after 2±8 months were measured. Symptoms were assessed by interview and physical examination. Data were analyzed with SPSS statistical software by using appropriate statistical tests. Results: Ferritin levels decreased in all groups except deferiprone group (from 1853 mg% to 2356 mg P=0.01).EF% was developed in all groups but was significant in defroperone group (from 62% to 71%, P=0.027).The highest incidence complication was in desferal +defrepiron group. 93.3% of patients were satisfied with their medication. Deferiprone had better effect in reducing cardiac hemocidrosis and improving cardiac function.Desferal more effective in reducing serume ferritin. Deferiprone improved heart function with better effect in reducing heart hemoicidrosis. Conclusion: Iron chelators are effective in reducing complications and mortality rate in thalassemic patients. Defrepirone had particular special effect on improving of the heart function. patients can use from these drugs are by support by insurance organization.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله سعیده فیروزبخت | saeadh firouzbakhtkh
pediatric department, school of medicine, bushehr university of medical sciences, bushehr, iran
گروه کودکان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی بوشهر
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی بوشهر (Bushehr university of medical sciences)

خدیجه قاسمی | khadejeh ghasemi
pediatric department, school of medicine, bushehr university of medical sciences, bushehr, iran
گروه کودکان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی بوشهر
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی بوشهر (Bushehr university of medical sciences)

نیلوفر معتمد | nilofar motamed
community medicine department, school of medicine, bushehr university of medical sciences, bushehr, iran
گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی بوشهر
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی بوشهر (Bushehr university of medical sciences)

محمودرضا ساریخانی | mahmoodreza sarrikhani
pediatric department, school of medicine, bushehr university of medical sciences, bushehr, iran
گروه کودکان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی بوشهر
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی بوشهر (Bushehr university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://ismj.bpums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-3-584&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات