این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تولید محصولات زراعی و باغی، جلد ۹، شماره ۱، صفحات ۱-۱۴
عنوان فارسی اثر کاربرد جداگانه و تلفیقی ورمی‎کمپوست، کودهای شیمیایی و زیستی بر خصوصیات کمی و کیفی چغندرقند (.Beta vulgaris L)
چکیده فارسی مقاله به‌منظور بررسی اثرات کاربرد کودهای زیستی (نیتروکسین و فسفات بارور2)، ورمی‌کمپوست و کود شیمیایی بر عملکرد کمی و کیفی چغندرقند (.Beta vulgaris L) آزمایشی بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی (RCBD) با سه تکرار و 13 تیمار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی میاندوآب در سال 1394 اجرا شد. تیمارها شامل 100 درصد کود شیمیایی (350، 100 و 50 کیلوگرم در هکتار کود اوره، سوپرفسفات تریپل و سولفات پتاسیم) به‌عنوان شاهد (T1)،تن10 تن در هکتار ورمی‌کمپوست (T2)،تن20 تن در هکتار ورمی‌کمپوست (T3)،تن10 تن در هکتار ورمی‌کمپوست + 50 درصد کود شیمیایی (T4)،تن20 تن در هکتار ورمی‌کمپوست + 50 درصد کود شیمیایی (T5)، نیتروکسین + فسفات بارور2 (T6)،تن10 تن در هکتار ورمی‌کمپوست + نیتروکسین + فسفات بارور2 (T7)،تن20 تن در هکتار ورمی‌کمپوست + نیتروکسین + فسفات بارور2 (T8)، نیتروکسین + فسفات بارور2 + 50 درصد کود شیمیایی (T9)،تن10 تن در هکتار ورمی‌کمپوست + کود شیمیایی (196 و 85 کیلوگرم در هکتار کود اوره و سوپر فسفات تریپل) (T10)،تن20 تن در هکتار ورمی کمپوست + کود شیمیایی (40 و 70 کیلوگرم در هکتار کود اوره و سوپر فسفات تریپل) (T11)، نیتروکسین + فسفات بارور2 + 10 تن در هکتار ورمی‌کمپوست + 50 درصد کود شیمیایی (T12)، و نیتروکسین + فسفات بارور2 + 20 تن در هکتار ورمی کمپوست + 50 درصد کود شیمیایی (T13) بودند. نتایج نشان داد بیشترین (47/8) و کمترین (39/2) میزان شاخص کلروفیل به‌ترتیب در تیمارهای T13 و T2 به‌دست آمد. همچنین بالاترین میزان عملکرد ریشه به‌میزان 66366 کیلوگرم در هکتار در تیمار T13 حاصل شد و با تیمارهای T12 و T1 تفاوت معنی‌داری نداشت. با کاربرد تلفیقی کودهای آلی و زیستی به همراه کودهای شیمیایی در تیمار T13 به‌دلیل افزایش عملکرد ریشه و درصد قند ناخالص، میزان عملکرد قند ناخالص به‌طور معنی‌داری در سطح احتمال یک درصد افزایش یافت. به‌طوری‌که، عملکرد قند ناخالص و خالص در تیمار T13 نسبت به T1 به‌ترتیب 16/7 و 23/5 درصد افزایش یافت. به‌طورکلی، بر اساس نتایج حاصل از این آزمایش یکساله و با توجه به شاخص‌های عملکرد ریشه، عملکرد قند ناخالص و خالص و ضریب استحصال، می‌توان کاربرد تلفیقی نیتروکسین + فسفات بارور2 +20 تن در هکتار ورمی‌کمپوست + 50 درصد کود شیمیایی (T13) را در صورت تأیید این نتایج در سال‌های بعدی آزمایش برای افزایش عملکرد و کاهش مصرف کود‌های شیمیایی در کشت چغندر قند در منطقه آزمایش توصیه کرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ضریب آلکالیته، عملکرد ریشه، عیار قند، قند ملاس، نیتروژن مضره
عنوان انگلیسی The Effect of Separate and Integrated Application of Vermicompost, Biologic and Chemical Fertilizers on Quantitative and Qualitative Characteristics of Sugar Beet (Beta vulgaris L.)
چکیده انگلیسی مقاله In order to evaluate the effect of biofertilizers (nitroxin and phosphate barvar2), vermicompost and chemical fertilizers on the quantity and quality traits of sugar beet (Beta vulgaris L.), an experiment was conducted in randomized complete block design (RCBD) with 13 treatments and three replications at Agricultural and Natural Resources Research Station of Miandoab, Iran in 2015. The treatments were 100% chemical fertilizer (350, 100 and 50 kg ha-1 urea, superphosphate triple and potassium solphate) as control (T1), 10 t ha-1 vermicompost (T2), 20 t ha-1 vermicompost (T3), 10 t ha-1 vermicompost + 50% chemical fertilizer (T4), 20 t ha-1 vermicompost + 50% chemical fertilizer (T5), nitroxin + phosphate barvar 2 (T6), 10 t ha-1 vermicompost + nitroxin + phosphate barvar2 (T7), 20 t ha-1 vermicompost + nitroxin + phosphate barvar2 (T8), nitroxin + phosphate barvar2+ 50% chemical fertilizer (T9), 10 t ha-1 vermicompost + chemical fertilizer (196 and 85 kg ha-1 urea and superphosphate triple) (T10), 20 t ha-1 vermicompost + chemical fertilizer (40 and 70 kg ha-1 urea and superphosphate triple) (T11), nitroxin + phosphate barvar 2 + 10 t ha-1 vermicompost + 50% chemical fertilizer (T12) and nitroxin + phosphate barvar2 + 20 t ha-1 vermicompost + 50% chemical fertilizer (T13). The highest (47.8) and lowest (39.2) chlorophyll indices were obtained in T13 and T2 treatments, respectively. Also, the highest root yield (66366 kg ha-1) was achieved in T13 treatment that was not significantly different from T12 and T11. Due to a combination of organic and biological amendments with chemical fertilizers, sugar yield was increased significantly in T13 treatment due to increases in root yield and sugar content. The sugar yield and white sugar yield in T13 treatment increased 16.7% and 23.5%, respectively compared with T1. Generally, based on root yield, white sugar yield and extraction coefficient of sugar, integrated application of nitroxin + phosphate barvar2 + 20 t ha-1 vermicompost + 50% chemical fertilizer can be recommended for sugar beet production in the Miandoab area.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله عبدالله جوانمرد | A. Javanmard
Maragheh university
دانشگاه مراغه

محمد علی صادقیان | M. A. Sadeghian
Maragheh university
دانشگاه مراغه

مصطفی امانی ماچیانی | M. Amani Machiani
Maragheh university
دانشگاه مراغه

امین عباسی | A. Abbasi
Maragheh university
دانشگاه مراغه

کیوان فتوحی | K. Fotoohi
West Azarbaijan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center
مرکز تحقیقات کشاورزی میاندوآب

نشانی اینترنتی http://jcpp.iut.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2522-6&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/737/article-737-1505771.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات