این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
الجمعیه الایرانیه للغه العربیه و آدابها فصلیه محکمه، جلد ۹، شماره ۲۷، صفحات ۱۳۷-۱۶۰
عنوان فارسی عاشقانه‌سرایی به هنگامه‌ی حج (با نگاهی به حجازیات عمربن ابی‌ربیعه و شریف رضی)
چکیده فارسی مقاله چکیده: حج ازجمله­ی مراسم و آیین­هایی است که هرساله در مکه، با شکوه و توجه خاصی انجام می­شود. بررسی این آیین زیبا و البته مقدس، ما را با گستره­ای از فرهنگ­ها و اسطوره­های نهفته در پس آن آشنا می­کند. اگرچه هنگامه­ی حج از آغاز، زمانی برای انجام مناسک و کارهای دینی بوده است، گاه، کام‌جویان مکه و دیگر سرزمین­های اسلامی در دوران جاهلیت و حتی پس از ظهور اسلام، فرصت حج را غنیمت شمرده و آن را زمانی مناسب برای خوش­گذرانی یافته­اند. برخی شاعران نیز، چه در آغاز اسلام و چه پس از آن همواره این روزها را زمانی برای عشق­بازی و عاشقانه­سرایی درباره­ی زنان حج‌‌گزار می­دیده­اند. در جستار پیش­رو ضمن نگاهی به انگیزه­های عمربن ابی­ربیعه و شریف رضی و دیگر شاعران از غزل­سرایی به هنگامه­ی حج،تلاش می­شود چرایی عاشقانه­سرایی آن­ها در این مراسم، از دید جامعه­شناسی بررسی شود. بیشتر دلایل این امر به پیش از اسلام و عادت­های دوران جاهلیت برمی‌گردد که گاه به دوران اسلامی هم رسیده است و برخی، با شرایط اجتماعی و فرهنگی و دینی پس از اسلام پیوند دارد. به­نظر می­رسد حج، تنها مخصوص انجام مناسک دینی نبوده است، بلکه به مانند فستیوال­­ها وجشنواره‌های چندگانه­ای بوده است که هر هنرمندی به­گونه­ای به نمایش مهارت خود می­پرداخته است؛ ازجمله­ی این هنرمندان، گروه شاعران غزل­سرا بوده­اند. وصف ماجراهای عاشقانه­ی پیرامون کعبه و نحوه­ی آشنایی با معشوقه­ها و گفتگوهایی که میان شاعر و ایشان روی داده است و نیز راز و نیازهای طواف­کنندگان با ذات یکتا، از رایج­ترین درون­مایه­های حج­سروده­ها در شعر عربی دوران یادشده هستند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی قانه‌سرایی به هنگامه‌ی حج (با نگاهی به حجازیات عمربن ابی‌ربیعه و شریف رضی)
چکیده انگلیسی مقاله ده: حج ازجمله‌ی مراسم و آیین‌هایی است که هرساله در مکه، با شکوه و توجه خاصی انجام می‌شود. بررسی این آیین زیبا و البته مقدس، ما را با گستره‌ای از فرهنگ‌ها و اسطوره‌های نهفته در پس آن آشنا می‌کند. اگرچه هنگامه‌ی حج از آغاز، زمانی برای انجام مناسک و کارهای دینی بوده است، گاه، کام‌جویان مکه و دیگر سرزمین‌های اسلامی در دوران جاهلیت و حتی پس از ظهور اسلام، فرصت حج را غنیمت شمرده و آن را زمانی مناسب برای خوش‌گذرانی یافته‌اند. برخی شاعران نیز، چه در آغاز اسلام و چه پس از آن همواره این روزها را زمانی برای عشق‌بازی و عاشقانه‌سرایی درباره‌ی زنان حج‌‌گزار می‌دیده‌اند. در جستار پیش‌رو ضمن نگاهی به انگیزه‌های عمربن ابی‌ربیعه و شریف رضی و دیگر شاعران از غزل‌سرایی به هنگامه‌ی حج،تلاش می‌شود چرایی عاشقانه‌سرایی آن‌ها در این مراسم، از دید جامعه‌شناسی بررسی شود. بیشتر دلایل این امر به پیش از اسلام و عادت‌های دوران جاهلیت برمی‌گردد که گاه به دوران اسلامی هم رسیده است و برخی، با شرایط اجتماعی و فرهنگی و دینی پس از اسلام پیوند دارد. به‌نظر می‌رسد حج، تنها مخصوص انجام مناسک دینی نبوده است، بلکه به مانند فستیوال‌‌ها وجشنواره‌های چندگانه‌ای بوده است که هر هنرمندی به‌گونه‌ای به نمایش مهارت خود می‌پرداخته است؛ ازجمله‌ی این هنرمندان، گروه شاعران غزل‌سرا بوده‌اند. وصف ماجراهای عاشقانه‌ی پیرامون کعبه و نحوه‌ی آشنایی با معشوقه‌ها و گفتگوهایی که میان شاعر و ایشان روی داده است و نیز راز و نیازهای طواف‌کنندگان با ذات یکتا، از رایج‌ترین درون‌مایه‌های حج‌سروده‌ها در شعر عربی دوران یادشده هستند.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله حسین ایمانیان |
دانشگاه کاشان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه کاشان (Kashan university)

نشانی اینترنتی http://iaall.iranjournals.ir/article_3772_146bfc1a61a1120ea2f840008503cd28.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات