این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
الجمعیه الایرانیه للغه العربیه و آدابها فصلیه محکمه، جلد ۹، شماره ۲۶، صفحات ۲۹-۴۲

عنوان فارسی کارکرد نکره و زیبایی‌شناسی بلاغی آن در نهج‌البلاغه مطالعه‌ی موردی کلمات قصار
چکیده فارسی مقاله چکیده: موضوع نکره آوردن کلمات از جمله مباحث مهمی است که در علوم بلاغی، بدان پرداخته شده است و بزرگانی هم‌چون جرجانی و زمخشری درباره­ی آن به نکات قابل توجهی دست یافته­اند که حاکی از آن است که نکره آمدن کلمات در زبان عربی به یقین، دلیلی بلاغی دارد که بر معرفه آوردن کلمه از نظر دلالت، ترجیح داشته و با معنای مورد نظر گوینده و خواسته­ی کلامی وی هم­سو است. بنابراین بر آن شدیم تا بلاغت این امر (استفاده از کلمات به­صورت نکره) را در دریای بلاغت کلام امیرالمؤمنین(ع) و نهج­البلاغه به نمایش گذاریم تا از سویی این امر، خود تأییدی بر نهایت اسلوب بلاغت کلام ایشان باشد و از سوی دیگر، پاسخی علمی و راسخ به اندک مدعیان تردید در صحت انتساب نهج­البلاغه باشد؛ زیرا همگرایی سبک بیان در هنگام سخن گفتن به­صورت بداهی و بدون تکلف و هم­سویی آن با مقتضای حال، نشان از صاحبی سخنور و چیره­دست هم‌چون امام علی(ع) دارد و ما در آنچه آمده به شکل عملی و تقسیم‌بندی‌شده به تبیین معانی بلاغی تنکیر کلمات در حکمت­های نهج­البلاغه به­عنوان نمونه و شاخص پرداخته‌ایم تا در حد وسع، جلوه­ای از بلاغت را به نمایش گذاریم. یکی از مهم­ترین اغراض نکره آمدن کلمات در حکمت­های امیرالمؤمنین(ع) را می­توان تعظیم، تکثیر، تقلیل، و نوعیت دانست که در سیاق عبارت­های به­کار رفته همسو و تأثیرگذار بر غرض و محور اصلی حکمت­ها است و حکمت­ها بدون آن، این پوشش معنایی لازم را ندارد. مسئله­ای که متأسفانه بیشتر مترجمان این میراث گرانبها از آن غافل شده­اند و ترجمه­های فعلی، تناسب لازم با غرض سخن­های امیرالمؤمنین(ع) را ندارد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله نهج‌البلاغه، تنکیر، تنوین، تعظیم، تکثیر،

عنوان انگلیسی ر وجمإلیاته البلاغیة فی نهج البلاغة دراسة «بعض الحکم» نموذجا
چکیده انگلیسی مقاله ص: إحدى القضایا الهامة فی البلاغة، موضوع التنکیر والذی یندرج فی قضایا علم المعانی ولاستخدامه أغراض بلاغیة عالیة یمکن استشفافها فی القرآن أیما استشفاف ولاستخدام الکلمة نکرة أرجحیة لما یحتویه من معنی لا یمکن التعبیر عنه بالتعریف. ولذلک قمنا بضبط الملامح الدلالیة للتنکیر فی کلام أمیر المومنین لنعرض بذلک بصمة من عمق فصاحته و نرد ثانیا علی من یشیع مزاعم حول عدم صحة نسبة النهج إلی الإمام علی (ع) حیث لا یمکن صدور کلام کهذا إلا لمن له باع طویل فی الفصاحة کأمیر المومنین(ع). وهناک مزاعم ضعیفة حول انتحال النهج بید الشریف الرضی و نری فی ملامح التنکیر الموجودة فی جزء یسیر من نهج البلاغة أن الجمالیات التی تتجلی فی نهج البلاغة مهما سمت عبقریة الشریف الرضی ومهما راقت جلالة کلامه فإن اللمسات الخلابة المرئیة فی نهج البلاغة لا تنبثق إلا ممن ینهل کلامه من القرآن ویستقی مادته من الذکر الحکیم وهو الإمام علی (ع). وقد جری الإمام علی (ع) ببلاغته الواسعة وعبقریته الفذة علی إصدار الکلام منسجما مع مقتضی المعنی وقد توافقت استخداماته بالاستخدامات الواردة فی القرآن و حذت حذوها وجاء هذا الأسلوب (التنکیر) فی طیات کلامه المجموع فی نهج البلاغة. وقد قمنا بإحصاء هذه الظاهرة وتبیین جمالیاتها فی الحکم نموذجا، وأوردنا المعانی الرائعة لها فی بعض الحکم کالتعظیم والتکثیر والنوعیة و... .
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله سیدمحمد میرحسینی | seyed mohammad
دانشگاه بین المللی امام خمینی ره قزوین
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه بین المللی امام خمینی (Imam khomeini international university)

علی اسودی |
دانشگاه تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)


نشانی اینترنتی http://iaall.iranjournals.ir/article_3578_740c831377f18d659726b4fd37a1c5e0.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات