این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
طب جنوب، جلد ۱۰، شماره ۲، صفحات ۱۰۴-۱۱۱
عنوان فارسی اثرات درمانی غضروف کوسه چانه‌سفید خلیج‌فارس (Carcharhinus dussumieri)
چکیده فارسی مقاله زمینه: در سال های اخیر مصرف غضروف کوسه به دلیل ابتلاء نادر کوسه‎ها به سرطان, محتوای بالای غضروف و وجود ترکیبات مهار کننده رگ سازی, در بیماران سرطانی افزایش یافته است. هدف از این تحقیق بررسی اثر ضد توموری غضروف کوسه بر ایجاد و رشد تومور پستانی القاء شده با استفاده از دی متیل بنز آنتراسن (DMBA) در موش صحرایی و نیز تأثیر آن بر برخی شاخص های بهبود کیفیت زندگی می باشد. مواد و روش‎ها: القاء تومور با استفاده از ترکیب 7، 12 دی متیل بنز آنتراسن (DMBA) به میزان 20 میلی گرم برای هر موش و با روش گاواژ انجام شد. غضروف مورد نیاز از ستون فقرات کوسه چانه سفید خلیج فارس (Carcharhinus dussumieri) تهیه شد. 60 قطعه موش صحرایی نژاد اسپراگ داولی به دو گروه 30 تایی شامل درمان همزمان با القاء تومور (PRTE) و درمان پس از تثبیت تومور (PSTE) و هر گروه نیز به دو زیر گروه 15 تایی درمان و شاهد (القاء تومور بدون درمان) تقسیم شدند. به حیوانات گروه های درمان PRTE (30 روز پس از القا تومور) و PSTE (پس از تثبیت تومور) غضروف کوسه به صورت مخلوط با غذا به میزان روزانه 10 میلی گرم به ازای هر موش به مدت 30 روزداده شد. در روزهای 30،60،120 و200 پس از القاء تومور, میانگین وزن گیری، زمان ایجاد، تعداد و حجم تومورهای ایجاد شده ارزیابی و ثبت گردید. یافته‌ها: تا 2 ماه پس از درمان از نظر تعداد و اندازه تومورها بین گروه درمان PRTE و شاهد آن اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت امّا این اختلاف در گروه های درمان PSTE و شاهد PSTE دو ماه پس از درمان معنی دار بود (05/0P<). میانگین وزن گیری در طول دوره درمان در گروه درمان PRTE به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد PRTE بود (05/0P<), امّا در پایان مطالعه اختلاف آماری معنی داری بین میانگین وزن گیری دو گروه مشاهده نشد. درگروه درمان PSTE، تومورها دوماه پس از درمان به طور قابل توجهی تحلیل رفتند و اختلاف آماری معنی داری بین اندازه، تعداد تومور و میانگین وزن گیری با سایر گروه ها مشاهده شد (05/0P<). نتیجه گیری: مصرف خوراکی غضروف کوسه در موش صحرایی سبب تحلیل تومور پس از تثبیت آن می شود و میانگین وزن گیری به عنوان شاخص بهبود کیفیت زندگی افزایش می یابد، ولی مصرف غضروف کوسه نمی تواند از ایجاد تومور ممانعت نماید. مطالعات بیشتر در خصوص دوز مناسب، عوارض بالینی، روش های مؤثر تجویز و میزان دسترسی به فرآورده های بیولوژیکی پروتئینی استخراج شده از غضروف کوسه توصیه می شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تومور پستانی، غضروف کوسه، رگ‌سازی، دی‌متیل بنز‌آنتراسن
عنوان انگلیسی The therapeutic effect of ingestion of shark cartilage (Carcharhinuss dussumieri) on the growth of Dimethylbenzanthracene induced mammary tumor in Sprague Dawley rat
چکیده انگلیسی مقاله Background: Recently, ingestion of shark cartilage has been increased among patients with cancer on the basis of this claim that sharks rarely develop cancer because of their high proportion of cartilage and antiangiogenesis compounds. The goal of this study was to evaluate the antitumor effect of shark cartilage and growth of induced mammary tumors in rat using dimethylbenzanthracene (DMBA) and to assess the improvement in some Quality-of-Life markers. Methods: Tumors were induced by 7, 12 Dimethylbenzanthracene (DMBA) 20mg/2ml corn oil for each rat using gavage method. Cartilage powder was prepared from neural cord of white snout shark (Persian Gulf, Iran).A total of 60 Sprague Dawley rats were divided in two groups (30 rats in each group): pretumor establishment treatment (PRTE) and post tumor establishment treatment (PSTE). Each group was divided in two control (n=15) and treatment (n=15) subgroups. Animals in treatment PRTE (30 days after tumor induction) and PSTE (after palpable tumors were established) groups were treated with 10mg/day /rat shark cartilage for 30 days. Animal weight gaining, tumor induction time, tumor number and size were recorded on induction and 30, 60, 120 and 200 days after induction. Results: There was no significant difference in number and size of tumors between PSTE treatment and PRTE control, two months after treatment (P>0.05), but this difference was significant between PSTE treatment and PSTE control groups (P< 0.05). Weight gaining, in treatment period, was higher in PRTE treatment than PRTE control (P< 0.05), but this difference was not significant at the end of the treatment (P>0.05). Two months after treatment tumors significantly regressed in PSTE group. At the end of the study, significant difference was shown between PSTE treatment and other groups in weight gaining, number and size of tumors (P< 0.05). Conclusion: Mammary tumor induced with DMBA in rat was regressed when shark cartilage was administrated orally and weight gaining mean, as a marker of improvement of quality of life, was better two months after treatment. But shark cartilage did not prevent tumorigenesis. Further studies about proper dosage, clinical complications, efficient prescription methods and level of availability of biological protein products derived from shark cartilage are recommended.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله نعمت الله رزمی | nematollah razmi


حمید کلالیان مقدم | hamid kolalian moghadam


محمدرضا تابنده | mohammad reza tabandeh
شیراز، باجگاه، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز، گروه علوم پایه، بخش بیوشیمی، صندوق پستی 1731ـ 71345
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شیراز (Shiraz university)

ابولفضل باباخانی | abolfazl babakhani


نشانی اینترنتی http://ismj.bpums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-3-14&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات