این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
پنجشنبه 20 آذر 1404
طب جنوب
، جلد ۱۰، شماره ۱، صفحات ۴۶-۵۳
عنوان فارسی
بررسی شیوع اختلال نعوظ در بیماران دیابتی تهران
چکیده فارسی مقاله
زمینه: اختلال نعوظ مشکل مهمی است که کیفیت زندگی را کاهش می دهد. دیابت ملیتوس از شایع ترین علل اختلال نعوظ است. از طرف دیگر این مشکل از شایع ترین عوارض دیابت است که مورد غفلت قرار می گیرد. هدف از این مطالعه، بررسی شیوع اختلال نعوظ در مردان دیابتی و عوامل مرتبط با آن بوده است. مواد و روشها: این مطالعه توصیفی بر روی 700 مرد دیابتی 69-20 ساله که از سال 1383-1381 به درمانگاه غدد بیمارستان سینا یا مرکز درمانی ابوذر مراجعه کردند، صورت گرفت. جهت تعیین اختلال نعوظ در بیماران از پرسشنامه IIEF (The International Index of Erectile Function) استفاده گردید. یافتهها: از 700 بیمار مرد دیابتی، 246 نفر (1/35 درصد) به اختلال نعوظ مبتلا بودند. اختلال نعوظ با افزایش سن افزایش یافته و شیوع آن از 7/9 درصد در سنین 30-20 سال به 4/43 درصد در سنین بالای 60 سال می رسید. شیوع اختلال نعوظ در دیابت نوع 1 کمتر از دیابت نوع 2 بود (6/1= Odds Ratio). مدت ابتلای 5-1 سال در مقایسه با مدت ابتلای 11-6 و 30-12 سال با شیوع کمتر اختلال نعوظ همراه بود (Odds Ratio به ترتیب معادل 5/1 و 3/2). بروز اختلال نعوظ در افرادی که به خوبی تحت کنترل قند نبودند، افزایش چشمگیری داشت. در مقایسه بین کنترل قند خوب و کنترل متوسط و ضعیف، Odds Ratio به ترتیب برابر 6/1 و 07/2 بود. نتیجه گیری: اختلال نعوظ در مردان دیابتی شایع است. مطالعات تحلیلی تکمیلی بر روی عوامل خطر موثر بر اختلال نعوظ و ارتباط این عارضه با سایر عوارض دیابت توصیه می شود.
کلیدواژههای فارسی مقاله
دیابت ملیتوس، اختلال نعوظ، میکروواسکولار، جنسی
عنوان انگلیسی
Prevalence of erectile dysfunction in Tehranian diabetic men
چکیده انگلیسی مقاله
Background: Erectile dysfunction (ED) is an important impediment to quality of life. Diabetes mellitus is one of the most common causes of ED. In other hand, it has been one of the most neglected complications of diabetes mellitus. Our objective was to study prevalence of ED and its relative factors in diabetetes. Methods: During 2002-2004, 700 diabetic men aged 20-69 years were studied at Sina hospital and Abouzahr Health Center. Patients were screened for erectile dysfunction using the International Index of Erectile Function (IIEF) questionnaire. Results: ED was found in 246 (35.1%) of 700 diabetic men. Prevalence of ED was increased with age from 9.7% in men aged 20-30 years to 35% in those aged over 60 years. Men with type I diabetes reported ED less frequently than did men with type II diabetes (odds ratio=1.6). In comparison with reporting diabetes lasting ≤ 5 years, the odds ratio for ED were 1.5 and 2.2 for subject with diabetes lasting 6-10 and 11-30 years respectively. In comparison to the men with good glycemic control, the odds ratio for ED was 1.6 and 2.07 in the men with fair and poor control, respectively. Conclusion: Erectile dysfunction is common in diabetic Iranian men. Further studies on ED risk factors and relation between ED and other complications of diabetes are warranted.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله
علیرضا مفید | alireza mofid
تهران، میدان امام خمینی، بیمارستان سینا، گروه داخلی
سازمان اصلی تایید شده
: بیمارستان سینا تهران
سعید زندیه | saeid zandieh
sina hospital
بیمارستان سینا
سازمان اصلی تایید شده
: بیمارستان سینا تهران
سید احمد سید علی نقی | seyed ahmad seyed ali naghi
طاهره یزدانی | tahereh yazdani
نشانی اینترنتی
http://ismj.bpums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-3-7&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
عمومی
نوع مقاله منتشر شده
پژوهشی
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات