این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
بوم شناسی کاربردی، جلد ۷، شماره ۴، صفحات ۳۱-۴۲
عنوان فارسی تعیین و کمی‌سازی ارزش زیبایی‌شناسی سیمای سرزمین در بخش مرکزی استان اصفهان
چکیده فارسی مقاله با افزایش سرعت شهرنشینی، نیاز انسان به ارتباط با طبیعت و تجربه کیفیت‌های زیباشناختی مانند زیبایی مناظر، هوای تازه، تنوع توپوگرافی و زیرساخت‌های سبز در حال افزایش است. از این‌رو کیفیت زیباشناختی سیمای سرزمین به‌عنوان یک منبع با ارزش درخور حفاظت در‌نظر گرفته می‌شود. هدف از ارزیابی کیفیت دیداری سیمای سرزمین، مشخص کردن معیارهایی است که بر اساس آنها سیماهای دارای ارزش زیبایی‌شناسی را حفظ و بازسازی کرد. در این مطالعه به‌منظور کمی‌سازی ارزش زیبایی‌شناسی پس از مرور منابع و بررسی ویژگی‌های منطقه مطالعاتی، معیارهای مؤثر در ارزش زیبایی‌شناسی مشخص، نقشه‌سازی و سپس استاندارد شد و در گام بعد با به‌کارگیری روش ترکیب خطی وزن‌دار، مناطق دارای ارزش زیبایی‌شناسی تعیین شد. در‌نهایت مناطق دارای ارزش زیبایی‌شناسی با درجات متفاوتی از مطلوبیت مشخص شد. بر اساس نتایج به‌دست آمده، مناطق دارای بیشترین ارزش زیبایی‌شناسی با مساحت 64/40 کیلومتر مربع کمترین مساحت و مناطق دارای ارزش زیبایی‌شناسی کم با مساحت 65/477 کیلومتر مربع بیشترین مساحت منطقه را به‌خود اختصاص داده‌اند. نتایج این مطالعه می‌تواند به‌منظور بهبود مدیریت و کیفیت سیمای سرزمین برای تصمیم‌گیران سومند واقع شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Determination and Quantification of the Landscape Aesthetic Value in Central Part of Isfahan Province
چکیده انگلیسی مقاله With the acceleration of urbanization, human needs to connect with the nature and experience the aesthetic qualities such as landscape aesthetic, fresh air, topographic diversity and green infrastructures. Hence, landscape aesthetic quality is regarded as a valuable source of conservation. The purpose of landscape visual quality assessment is to identify the criteria for preserving and rehabilitating the aesthetic value based on them. In order to quantify the aesthetic value, after bringing the literature review and considering the characteristics of the study area, the effective criteria on the aesthetic value were determined, mapped and then standardized. In the next step, areas with aesthetic value were determined using the weighted linear combination method. Finally, areas with varying degrees of suitability of aesthetic were identified. According to the results, the regions with the highest aesthetics value and the area of 40.64 Km2 had the minimum area, while those with the low aesthetic value and the area of 477.65 Km2 had the maximum area. The results of this study can be useful for decision makers to improve the landscape management and quality.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله صدیقه عبداللهی | S. Abdollahi
Malayer university
دانشگاه ملایر

علیرضا ایلدرمی | A. Ildoromi
Malayer university
دانشگاه ملایر

عبدالرسول سلمان ماهینی | A. Salmanmahini
Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

سیما فاخران | S. Fakheran
Isfahan University of Technology
دانشگاه صنعتی اصفهان

نشانی اینترنتی http://ijae.iut.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1089-1&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/663/article-663-1551253.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات