این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تحقیقات آب و خاک ایران، جلد ۴۳، شماره ۳، صفحات ۲۴۹-۲۵۸
عنوان فارسی ارزیابی و مقایسه مدل های فیزیکی وتجربی برآورد تداوم خیسی سطح برگ
چکیده فارسی مقاله تداوم خیسی برگ (Leaf Wetness Duration) یک پارامتر کلیدی در هواشناسی کشاورزی است که به دلیل دشواری‌های موجود در اندازه‌گیری، روش‌های مختلفی برای برآورد آن با استفاده از داده‌های هواشناسی توسعه پیدا کرده است. از میان مدل‌های مختلفی که برای برآورد LWD استفاده می‌شود مدل‌های فیزیکی که از اصول شکل‌گیری شبنم و تبخیر شبنم و بارندگی استفاده می‌کنند دارای قابلیت انتقال‌پذیری مکانی زیادی بوده اما اغلب به دلیل پیچیدگی استفاده عملی از آنها دشوار است. در مقابل، مدل‌های تجربی با وجود محدودیت‌هایی که دارند بیشتر کاربرد دارند. ساده‌ترین مدل تجربی تنها از رطوبت نسبی استفاده می‌کند. هدف این مطالعه ارزیابی کارآئی یک مدل تجربی بر مبنای کاربرد رطوبت نسبی و یک رهیافت فیزیکی بر مبنای مدل پنمن - مانتیث در برآورد LWD در ایستگاه سروستان استان فارس است. نتایج نشان می‌دهند که هر دو مدل آستانه ثابت رطوبتی و مدل فیزیکی در فصول پاییز و زمستان برآورد بهتری از LWD را نسبت به فصول بهار و تابستان دارند .هر دو مدل در فصول گرم دارای کم‌برآورد LWD می‌باشند که این مقادیر در فصول سرد توسط مدل تجربی کم‌برآورد و با مدل فیزیکی بیش‌برآورد را نشان می‌دهد و میانگین خطای مطلق MAE در مدل تجربی نسبت به مدل فیزیکی کمتر است. در نهایت تعیین آستانه بهینه برای محل مورد نظر و به کار‌گیری آن در مدل تجربی آستانه ثابت رطوبتی برآوردها را بهبود می‌بخشد و LWD را با خطای کمتری نسبت به دو مدل پیشین برآورد می‌کند. مقایسه ساعتی هر سه مدل نیز برآوردهای بهتر با خطای کمتری را برای مدل آستانه بهینه نشان می‌دهند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله آستانه رطوبتی، رطوبت نسبی، سنسورLWD، مدل تجربی، مدل فیزیکی،
عنوان انگلیسی An Evaluation and Comparison of Physical and Empirical Models for Estimation of Leaf Wetness Duration
چکیده انگلیسی مقاله Leaf Wetness Duration (LWD) is a key parameter in agricultural meteorology. Because of difficulties involved in LWD being readily measured, several methods have been developed to estimate it from weather data. Among the employed to estimate LWD, those that use physical principles of dew formation plus dew and/or rain evaporation have shown to be especially transmittable and of sufficiently accurate results, but their complexity is a disadvantage for operational use. Alternatively, empirical models have been utilized despite their limitations. The simplest empirical models use only relative humidity data. The objective of this study was to evaluate the performance of an RH-based empirical model and a Penman-Monteith physical model to estimate LWD in Sarvestan automatic station located in Fars province. The results indicated that both models during warm seasons underestimate LWD, while during cold seasons, the physical and empirical models show overestimation and underestimation, respectively. The Mean Absolute Error (MAE) in empirical model was recorded to be less than that in physical model's estimations. An adjusted optimum threshold value of relative humidity was suggested for the study which improved the estimations. Using an RH-based empirical model led to more accurate LWD estimations with less errors as compared with the previous published data. Hourly comparisons also showed that the optimum threshold model was of a more acceptable performance as compared with the other models.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله آذر صحرا گرد |
دانشگاه تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

نوذر قهرمان |
دانشگاه تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

جواد بذرافشان |
دانشگاه تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

نشانی اینترنتی http://ijswr.ut.ac.ir/article_29287_4be2258535af6c579c7ac079df707ecd.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات