این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تحقیقات آفات گیاهی، جلد ۲، شماره ۳، صفحات ۵۱-۶۱
عنوان فارسی اثر حشره کش های ایمیداکلوپرید و پیریمیکارب روی واکنش تابعی زنبور پارازیتوئید Aphidius matricariae Haliday (Hym.: Braconidae) در شرایط آزمایشگاهی
چکیده فارسی مقاله یکی از ویژگی­ های مهم برای انتخاب دشمن طبیعی مناسب جهت استفاده در برنامه­های کنترل بیولژیکی آفات، بررسی واکنش تابعی آن­ در تراکم­ های مختلف میزبان می­ باشد. از سوی دیگر کاربرد حشره­ کش­ ها روی جمعیت آفات ممکن است، روی واکنش­ های رفتاری از جمله واکنش تابعی و به­ دنبال آن روی کارایی دشمنان طبیعی تاثیر بگذارد. در این پژوهش، اثر دو حشره­ کش ایمیداکلوپرید و پیریمیکارب روی واکنش تابعی زنبور پارازیتوئید (Aphidius matricariae (Haliday نسبت به تراکم­ های مختلف پوره سن سوم شته جالیز Aphis gossypii (Glover) در شرایط آزمایشگاهی در دمای 1±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±65 درصد و دوره نوری 8 : 16 ساعت (تاریکی: روشنایی) مطالعه شد. پارازیتوئیدهای ماده جفت­گیری کرده که کمتر از 12 ساعت عمر داشتند، به مدت 24 ساعت در معرض سطح آغشته به غلظت LC25 حشره ­کش­ های مذکور و آب مقطر به­ عنوان شاهد در استوانه های شیش ه­ای قرار گرفتند. سپس تراکم­ های 2، 4، 8، 16، 32 و 64 میزبان در 10 تکرار در اختیار آن­ ها قرار داده شد. تعیین نوع واکنش تابعی با استفاده از رگرسیون لجستیک و تخمین پارامترها با استفاده از رگرسیون غیرخطی برنامه SAS انجام شد. مطابق با نتایج به ­دست آمده، واکنش تابعی در شاهد و تیمارهای دو حشره­ کش از نوع دوم بود. قدرت جستجوگری (a) در تیمارهای شاهد، ایمیداکلوپرید و پیریمیکارب به ترتیب 0645/0، 0373/0 و 0452/0 بار در ساعت و زمان دستیابی (Th) به­ ترتیب 4607/0، 8873/0 و 6292/0 ساعت تخمین زده شدند. حداکثر نرخ حمله (T/Th) در تیمارهای مذکور به­ ترتیب 09/52، 05/27 و 14/38 پوره میزبان محاسبه شد. نتایج نشان داد که پیریمیکارب در مقایسه با ایمیداکلوپرید، اثر سوء کمتری روی زمان دستیابی پارازیتوئید دارد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Effect of imidacloprid and pirimicarb on functional response of Aphidius matricariae Haliday (Hym: Braconidae) under laboratory conditions
چکیده انگلیسی مقاله Study of natural enemies responses to different densities of hosts, is one of the most important criteria that can be used to select a suitable natural enemy in biological control programs. On the other hand, application of insecticides to pest’s controls may affect the behavioral responses such as functional response as well as efficiency of natural enemy. In this research, effect of imidacloprid and pirimicarb was studied on functional response of Aphidius matricariae (Haliday) to densities of 2, 4, 8, 16, 32 and 64 of third instar nymphs of Aphis gossypii (Glover) under laboratory conditions (25±1 0C, 65±5% R.H. and 16:8 (L:D) h). Mated females (< 12 h old) were exposed to LC25 of mentioned insecticides and distilled water as control in glass tubes. Experiments were conducted in 10 replicates. Functional response type was determined using logistic regression and the parameters, were estimated by non-linear regression using SAS program. Functional response on control and insecticides treatments fitted the type II. Attack rate (a) in control and insecticides treatments were estimated 0.0645, 0.0373 and 0.0452 h-1 and handling time (Th) were 0.4607, 0.8873 and 0.6292 h, respectively. The maximum attach rate (T/Th) was calculated 52.09, 27.05 and 38.14, respectively. The results indicated that pirimicarb had the lowest effect on handling time of A. matricariae in comparison with imidacloprid.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله ندا امینی جم | amini جم


فرحان کچیلی |


محمد سعید مصدق | mohammad saeed


آرش راسخ |


موسی صابر |


نشانی اینترنتی http://iprj.guilan.ac.ir/article_1174_d9d578d4fd6fec402a8eb404e4becd46.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات