این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی اصفهان، جلد ۳۷، شماره ۵۱۹، صفحات ۲۳۷-۲۴۱
عنوان فارسی تعیین دز رسیده به جنین در اسکن Ventilation/Perfusion ریه با استفاده از شبیه‌سازی مونت‌کارلو
چکیده فارسی مقاله مقدمه: آمبولی ریوی (Pulmonary embolism یا PE) یک انسداد در یکی از رگ‌های ریه است و اسکن V/Q (Ventilation/Perfusion scan) به عنوان یکی از روش‌های تشخیصی آن در زنان باردار است که بررسی دز رسیده به جنین و مقایسه‌ی آن با مقادیر توصیه شده، اهمیت فراوانی دارد. هدف از انجام این مطالعه، تعیین دز رسیده به جنین در اسکن V/Q با استفاده از شبیه‌سازی مونت‌کارلو بود. روش‌ها: در این روش، از یک فانتوم زن‌ باردار ‌بزرگسال و تمام اندام‌های جابه‌جا‌ شده‌ی بدن او برای انجام شبیه‌سازی استفاده شد. اعضای چشمه برای هر یک از رادیوداروهای مورد استفاده در دو اسکن تهویه و پرفیوژن ریه شامل ریه و مثانه برای رادیوداروهای (Xenon) 133 Xe، (Krypton) 81m Kr و آئروسل 99m Tc-DTPA (Technetium diethylene-triamine-pentaacetate aerosol) برای اسکن تهویه‌ی ریوی و نیز ریه، مثانه و کبد برای رادیوداروی 99m Tc-MAA (Technetium Macroaggregated Albumin) برای اسکن پرفیوژن ریه بودند. یافته‌ها: برای 99m Tc-MAA در دز تجویزی 200 مگا‌بکرل، مقدار دز رسیده به جنین 01/1 میلی‌گری و بیشینه‌ی دز 97/1 میلی‌گری بود که هر دو بیشتر از حد مجاز (1 میلی‌گری) توصیه شده توسط International Commission on Radiological Protection (ICRP) بودند. برای 99m Tc-DTPA مقدار دز و بیشینه دز رسیده به جنین زیر 1 میلی‌گری بود و برای 133 Xe و 81m Kr مقدار دز رسیده به جنین ناچیز بود. نتیجه‌گیری: با توجه به بالاتر بودن مقدار دز رسیده به جنین برای رادیوداروی 99m Tc-MAA، باید به زن باردار در صورت لزوم اسکن، آگاهی لازم داده‌ شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله جنین، بارداری، پرتو، شبیه‌سازی مونت‌کارلو، اسکن تهویه- پرفیوژن،
عنوان انگلیسی Determining the Fetal Dose in Ventilation/Perfusion Scan Using Monte Carlo Simulation
چکیده انگلیسی مقاله Background: Pulmonary embolism (PE) is a blockage in one of the pulmonary arteries. Ventilation/Perfusion (V/Q) scan is one the diagnostic methods of PE in pregnant women. It is necessary to investigate fetal dose and compare it with recommended values. The aim of this study was to determine the fetal dose in V/Q scan using Monte Carlo simulation. Methods: An adult pregnant woman phantom and all her displaced organs were used for simulation. Source organs were defined for each of the radiopharmaceuticals used in two lung ventilation and perfusion scans, including lung and bladder for 133 Xe, 81m Kr, and technetium diethylene-triamine-pentaacetate aerosol ( 99m Tc-DTPA-aerosol) for lung ventilation scan, and lung, bladder, and liver for 99m Tc-technetium macroaggregated albumin (MAA) for lung perfusion scan. Fetal dose was determined and evaluated using the simulation output after calculations. Findings: For 99m Tc-MAA at prescription dose of 200 MBq, fetal dose was found to be 1.01 mGy, maximum fetal dose was 1.97 mGy, and both of them were more than the values recommended by International Commission on Radiological Protection (ICRP). For 99m Tc-DTPA, fetal and maximum doses were below 1 mGy, and for 133 Xe and 81m Kr, fetal dose was negligible. Conclusion: It is concluded that considering higher dose to the fetus (200 MBq of 99m Tc-MAA), if the pregnant woman scan is needed, her awareness must be done.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله شهاب‌الدین وکیلی |
استاد، گروه فیزیک پزشکی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

داریوش شهبازی گهرویی |


نشانی اینترنتی http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/11383
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/103/article-103-1611406.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات