این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
جمعه 28 آذر 1404
تولید محصولات زراعی و باغی
، جلد ۱۲، شماره ۴۵، صفحات ۱۵۷-۱۶۴
عنوان فارسی
تنوع ژنتیکی در تودههای بومی شبدر ایرانی با استفاده از آغازگرهای نیمهتصادفی
چکیده فارسی مقاله
نژادهای بومی یک گیاه زراعی به عنوان منابع با ارزش ژنتیکی محسوب میشوند. در این تحقیق 20 توده بومی شبدر ایرانی (.Trifolium resupinatum L) که از نقاط مختلف کشور جمعآوری شده بود، مورد استفاده قرار گرفت. نمونه DNA متعلق به 20 ژنوتیپ شبدر با استفاده از نشانگرهای نیمهتصادفی که مکان هدف آنها براساس نواحی برش اتصال اینترون- اگزون (ISJ) است، تکثیر شدند. سی آغازگر نیمهتصادفی از دو گروه آغازگرهای با هدف اینترون (IT)و هدف اگزون (ET )در این مطالعه بهکار رفت که 10 آغازگر تکرار پذیر بوده و ایجاد چندشکلی در تودههای شبدر مورد مطالعه نمودند. تجزیه خوشه ای با استفاده از نرم افزار NTSYS و روش UPGMA و تشکیل ماتریس تشابه جاکارد صورت گرفت. آغازگرها مجموعا تولید 111 باند نمودند که از این تعداد، 93 باند (84%) در بین ژنوتیپهای شبدر چند شکل بودند. بیشترین و کمترین قطعات تکثیر شده به ترتیب مربوط به آغازگرهای IT15-31و ET18-4 بود و متوسط تعداد باند برای هر آغازگر 1/11 عدد برآورد شد. براساس تجزیه کلاستر تودههای شبدر به 5 گروه تقسیم شدند که از آن میان 2 توده کازرون و کرمانشاهی1 هر کدام به تنهایی یک گروه را تشکیل دادند. براساس ماتریس تشابه، کمترین شباهت (42/0) مربوط به تودههای الویجان و کازرون بود و تودههای چگنی و هفتچین همدانی بیشترین شباهت ژنتیکی را به خود اختصاص دادند. گروهبندی حاصله تا حدودی با گروهبندی تودههای شبدر ایرانی براساس مبداء جغرافیایی همآهنگی داشت. با توجه به نتایج بهدست آمده، میتوان بیان داشت که استفاده از فنآوری PCR با آغازگرهای نیمهتصادفی در بررسی تنوع ژنتیکی تودههای شبدر ایرانی مناسب بوده و آنها را به خوبی از هم متمایز نموده است.
کلیدواژههای فارسی مقاله
عنوان انگلیسی
Genetic Diversity of Persian Clover Populations Using Semi-Random Markers
چکیده انگلیسی مقاله
Field crop landraces are valuable genetic sources. Twenty populations of Persian clover (Trifolium resupinatum L.) collected from different areas of Iran were used in this study. DNA extractions were carried out using minipreparation method with equal amount of leaves from 30 plants of each population. DNA samples from 20 clover populations were evaluated using semi-random (ISJ) markers. Ten primers out of 30 which used IT (intron-targeting) and ET (exon-targeting) primers produced repeatable bands. Cluster analysis was conducted using NTSYS software and UPGMA method based on Jaccard's similarity matrix. Primers totally produced 111 bands, of which 93 bands (%93) were polymorphic among clover genotypes. The greatest and least amplification fragments belonged to IT15-31 and ET18-4 primers, respectively. Average band number per primer was estimated 11.1 bands. Furthermore, IT primers produced more polymorphic DNA fragments with higher resolution. Based on cluster analysis and cutting dendrogram in 0.8 similarity coefficients, clover populations were divided into five groups in which Kazerun and Kermanshahi (1) individually formed a separate cluster. According to similarity matrix, the least similarity (%42) belonged to Alvijan and Kazerun and the highest similarity belonged to Chegeni and Haftchin Hamedan. Clustering based on semi-specific PCR method almost substantiated the grouping based on geographical origin. Considering the results, it is concluded that PCR-based semi-random marker technique can be used for genetic diversity study of Persian clover as well as discrimination of its cultivars.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله
کامران سمیعی | k. samei
احمد ارزانی | a. arzani
سید علی محمد میرمحمدی میبدی | s a m mirmohammadi maibody
نشانی اینترنتی
http://jcpp.iut.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2-906&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
عمومی
نوع مقاله منتشر شده
پژوهشی
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات