این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تولید محصولات زراعی و باغی، جلد ۱۱، شماره ۱، صفحات ۱۸۷-۱۹۹
عنوان فارسی تحلیل اثر متقابل ژنوتیپ × محیط ( مدیریت‌های زراعی) در ارقام یولاف بر مبنای تجزیه ضرایب مسیر و‌ رگرسیون
چکیده فارسی مقاله این بررسی به‌منظور ارزیابی پایداری 9 ژنوتیپ‌ یولاف و یک رقم جو نسبت به مدیریت‌های زراعی و هم‌چنین برای تعیین سهم هر یک از عوامل زراعی ( محیطی) در ایجاد اثر متقابل ژنوتیپ × محیط و تعیین پایدارترین جزء عملکرد در سال‌ زراعی 80-1379 در مزرعه پژوهشی دانشگاه صنعتی اصفهان واقع در لورک نجف‌آباد انجام شد. ژنوتیپ‌های یولاف شامل 4 رقم کانادایی و 5 لاین اصلاحی از ترکیه بودند . محیط‌های مورد بررسی را سه تاریخ کاشت 20 مهر، 10 آبان و 30 آبان و سه تراکم کاشت 300، 375 و 450 بذر در متر‌مربع تشکیل دادند. برای هر محیط از طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار استفاده شد. تجزیه واریانس مرکب برای صفات تعداد خوشه بارور در متر‌مربع، تعداد دانه در خوشه، وزن هزار دانه و عملکرد دانه تفاوت‌های ژنتیکی بسیار معنی‌داری را بین ژنوتیپ‌ها نشان داد. به جز برای وزن هزار دانه برای بقیه صفات بین محیط‌های مورد ارزیابی اختلاف معنی‌داری وجود داشت. عملکرد دانه و همه اجزاء آن اثر متقابل ژنوتیپ × محیط معنی‌داری نشان دادند. نسبت مجموع مربعات اثر متقابل از کل تغییرات برای عملکرد دانه (37/22%) بیشتر از سایر صفات بود. تجزیه پایداری بر مبنای ضریب رگرسیون خطی نشان داد که رقم بویر و لاین 28 با عملکرد بالاتر از میانگین و ضریب رگرسیون خطی نزدیک به 1 دارای سازگاری مطلوب هستند، در حالی‌که رقم پیسر و جوماکویی به‌ترتیب با محیط‌های مساعد و نامساعد سازگاری خصوصی داشتند. بر مبنای میانگین مربعات انحراف‌ از خط رگرسیون رقم بویر با کمترین انحراف پایدارترین رقم تشخیص داده شد. تجزیه ضرایب مسیر آثار متقابل ژنوتیپ× محیط به‌روش تای نشان داد که جزء ژنوتیپی 3V (وزن دانه) مهم‌ترین جزء تأثیر‌گذار بر عملکرد و پایداری است. بر این‌اساس رقم بویر با دارا بودن بالاترین مقدار 3V پایدارترین ژنوتیپ پر‌محصول تشخیص داده شد. مقایسه اجزای محیطی در روش‌ تای، مرحله گرده افشانی و تشکیل دانه را حساس‌ترین مرحله رشد ژنوتیپ‌ها نسبت به عوامل محیطی معرفی نمود، از این‌رو ارزیابی پایداری ژنوتیپ‌ها بر اساس جزء ژنوتیپی 2V (تعداد دانه در خوشه) سودمند نخواهد بود. در نهایت بر مبنای نتایج این پژوهش، رقم بویر با عملکرد 8/5 تن در هکتار و واکنش پایدار در همه محیط‌ها به عنوان رقم مناسب شناخته شد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Analysis of Genotype × Environment (Agronomic Practices) Interaction in Oat Genotypes Based on Path Coefficient Analysis and Regression
چکیده انگلیسی مقاله This research was conducted at Rsearch Farm of Isfahan University of Technology to evaluate yield stability of 9 Oat (Avena sativa L.) genotypes and Makooi barley, to determine the contribution of each environmental factor to genotype × environment interaction, and to find the most stable yield component in these genotypes. Four Canadian cultivars and 5 Turkish breeding lines were included in this experiment. Three dates of planting (12 Oct. 31 Oct. and 21 Nov.) and three sowing rates (300, 375 and 450 seed m2) were used as 6 environments. In each environment a randomized complete blocks design with 3 replications was used. Grain yield, No. of panicle/m2, No. of seed/ panicle, and 1000-grain weight were measured. Result of combined analysis of variance showed highly significant (P < 0.01) difference among genotypes for all the studied traits. Significante differences were observed among environments for all the characteristics except for 1000-grain weight. Grain yield and its components showed highly significant genotype × environment interaction ffects. The ratio of genotype × environment interaction sum of square to total sum of square for grain yield (22.37%) was higher than other traits. Stability analysis based on regression coefficient showed that Boyer cultivar and Line No.28 with nearly b=1 and more than average yields were the most stable genotypes. Pacer cultivar and Makooi Barley had specific adaptations with suitable and unsuitable environments, respcctively. Based on deviation mean square, Boyer cultivar was the most stable one among high yielding genotypes. Tai’s path analysis of genotype × environment interaction showed that V3 genotypic component (Seed weight) was the most effective component of stability and yield. Boyer with the highest V3 score was the highest yielding and stable genotype. According to environmtntal component of path analysis, fertilization stage and grain filling period were the most sensitive growth stages to environmental conditions. Therefor, it is not effective to evaluate genotype stability according to V2 component (seed/panicle). Finally, according to the result of this experiment Boyer with grain yield of 5.8 t/ha and stable response in all environments was selected as a suitable cultivar for breeding programs or introduction for commertial production.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله قاسم محمدی نژاد | g mohammadi nejad


عبدالمجید رضایی | a m rezai


نشانی اینترنتی http://jcpp.iut.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2-656&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات