این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تولید محصولات زراعی و باغی، جلد ۳، شماره ۴، صفحات ۱۵-۲۶
عنوان فارسی بررسی تنوع ژنتیکی پیازهای بومی ایران
چکیده فارسی مقاله به منظور بررسی میزان تنوع ژنتیکی در پیازهای بومی ایران آزمایشی در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز انجام پذیرفت. تعداد 16 توده پیاز بومی برای صفات مختلف، در شرایط مزرعه‌ای و از نظر پروتئین‌های کلی بذر با الکتروفورز عمودی SDS-PAGE مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس تجزیه واریانس داده‌ها، بین توده‌ها از نظر رنگ برگ، سفتی بافت پیاز، میانگین عملکرد پیاز تک بوته و تعداد لایه‌های خوردنی پیاز اختلاف معنی‌داری وجود داشت. توده‌های همدان 148-98، اراک 96-98، اراک 87-98، زنجان 223-98 و اراک 103-98 به ترتیب بالاترین میانگین عملکرد تک بوته را به خود اختصاص دادند. به طور کلی اختلاف معنی‌دار بین توده‌ها از نظر بسیاری از صفات، نشانگر وجود تنوع ژنتیکی در ژرم‌پلاسم پیاز ایرانی می‌باشد. نتایج حاصل از تجزیه کلاستر توده‌ها برای صفات زراعی و میانگین عملکرد تک بوته مشابه هم بود و 16 توده ارزیابی شده در 4 گروه متفاوت قرار گرفتند. تجزیه کلاستر بر مبنای الگوهای نواربندی، دو گروه متفاوت را در بر داشت و با نتایج تجزیه کلاستر برای صفات زراعی مطابقت نداشت. با انجام تجزیه به مولفه‌های اصلی، دو مولفه اول 58/97% از کل واریانس متغیرهای اولیه را توجیه کردند. عملکرد مهم‌ترین نقش را در تبیین مولفه اول داشت و در مرتبه بعدی وزن خشک قرار داشت. در مولفه دوم وزن خشک و قطر پیاز بیشترین تاثیر را دارا بودند. در مجموع، تجزیه به مولفه‌های اصلی نیز توانست گروه‌های حاصل از تجزیه کلاستر برای صفات زراعی را از همدیگر متمایز نماید. هر کدام از گروه‌ها از نظر برخی صفات برتر از سایر گروه‌ها بودند. به عنوان مثال گروه متشکل از توده‌های همدان، زنجان و اراک از بیشترین عملکرد تک بوته، وزن خشک و قطر پیاز برخوردار بود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Genetic Variation of Onion Local Varieties in Iran
چکیده انگلیسی مقاله In order to study the genetic variation among local varieties of onion in Iran, an experiment was conducted in the Research Center, Faculty of Agriculture, Tabriz University. Sixteen populations were evaluated for agronomic characteristics and also total seed proteins via SDS-PAGE. Cluster analysis and principal component analysis were used to group the onion populations under study. Analysis of variance showed significant differences among varieties for leaf color, leaf length, texture tightness, onion yield per plant, and number of edible layers. No significant differences were observed for the number of twin onions, bulb diameter, and onion dry weight. Hamadan (98-148), Arak (98-95, 98-96, 98-97, 98-103), and Zanjan (98-223) populations acquired the highest onion yield per plant. The significant differences between populations for the majority of characteristics proved the existence of genetic variation in the Iranian onion germplasm. The results from cluster analysis for agronomic characteristics were the same as those from the cluster analysis for the onion yield per plant. The 16 populations were divided into 4 groups. Cluster analysis for the electrophoresis banding pattern resulted in two groups, which was not similar to the dendrogram of agronomic traits. Using principal component analysis, the first principal components determined 97.57% of the total variation. Onion yield per plant was the most important trait in the first principal component and onion dry weight was the second trait in the rank.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله محمود عظیمی | m. azimi


سیروس مسیحا | s. massiha


محمد مقدم | m. moghaddam


مصطفی ولیزاده | m. valizadeh


نشانی اینترنتی http://jcpp.iut.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2-45&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات