این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
جامعه شناسی تاریخی، جلد ۵، شماره ۱، صفحات ۱۷۵-۲۰۲
عنوان فارسی تحولات بافتی تهران در دوره قاجار تغییرات ایجادشده در نحوه قرارگیری خانه‌ها نسبت به معابر شهری
چکیده فارسی مقاله چکیده آنچه بیش از همه دوره قاجار را از دیگر دوره‌ها متمایز می‌کند، شروع شهرسازی جدید و ایجاد معابر تازه‌ساختی است که جزئی از بافت شهر به‌شمار می‌آید و تهران را هرچه بیشتر به‌سمت اروپایی شدن سوق می‌دهد. چیزی که در این میان اهمیت دارد، چگونگی تحول بافتی تهران و دیگر تغییرات فضایی و ساختاری است که همگام با آن یا درپی آن رخ می‌نماید؛ یکی از مهم‌ترین این تغییرات، دگرگونی‌هایی است که در شاخصه‌های کالبدی بناهای مسکونی و نوع ارتباط آن‌ها با معابر شهری به‌چشم می‌خورد. شناخت این سیر دگرگونی درگرو شناسایی ویژگی‌های بافتی تهران و ساختار خانه‌ها- از ابتدای دوره قاجار تا پایان آن- و تحلیل تفاوت‌های موجود است. این بخش اهداف اصلی مقاله حاضر را دربرمی‌گیرد و بیشتر دستاورد تحقیقات میدانی است که از دیدگاهی توصیفی و مقایسه‌ای بیان شده است. براساس این، دوران قاجار را می‌توان مبدأ دگرگونی‌های بنیادین در شیوه‌های شهرسازی، فضاسازی و خانه‌سازی دانست. در این دوره،‌ بافت قدیمی شهر و سبک‌های سنتی ساخت‌وساز خانه‌ها رنگ می‌بازد و بافت جدید و خانه‌سازی نوین جای آن را می‌گیرد. با اینکه تمام این تحولات در یک دوره تاریخی روی می‌دهد، بسته به برهه خاص و ویژگی‌های درونی محله‌ها ممکن است متنوع و حتی متفاوت با هم باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Changes in Tehran’s Urban Texture in Qajar Era The Changes in the Way Houses are Situated Relative to the Urban Pathwayes
چکیده انگلیسی مقاله What most differentiates Qajar era from other eras in the Iranian’s history may be the appearance of new urbanism and new pathways that became a component of the texture of the city and made Tehran more and more Europeanized. What is of great importance here is the textural transformation of Tehran and other Structural and Spatial changes that occur along with or followed by this transformation. One of the most important changes is the transformation in the physical characteristics of the residential buildings and their association with urban streets. To identify this system of transformation, one should recognize the characteristics of Tehran's urban texture, especially housing structures-from beginning of Qajar, up to its end- and scrutinizing variations. This encompasses the main core of the present paper which mainly resulted from field studies that are descriptively and comparatively presented here. Therefore, Qajar era could be considered as the origin of essential alteration in urbanism, space construction, and house building. The era in which the old texture of the city and the traditional assemble of houses dissolves and new texture resides. Although all these changes took place in one historical era, but considerable variations can be seen due to domestic characteristics of every district.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Qajar, Tehran, texture, pathway, House, changes
نویسندگان مقاله مینا رمضان جماعت | ramezan jamaat
دانشگاه تربیت مدرس
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تربیت مدرس (Tarbiat modares university)

زینب اکبری |
فارغ التحصیل

نشانی اینترنتی http://jhs.modares.ac.ir/article_10026_2ef369e822b1d08560a87d3f179ebc89.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات