این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
آب و فاضلاب، جلد ۳۰، شماره ۳، صفحات ۱۱۴-۱۲۱
عنوان فارسی شبیه‌سازی روش‌های LID-BMP بر میزان رواناب شهری (مطالعه موردی: منطقه ۲۲ تهران)
چکیده فارسی مقاله کاربرد روش‌های توسعه کم‌اثر و مدیریت بهینه از جمله راهکارهای مناسب برای کاهش اثرات توسعه شهری بر مقدار سیلاب است. به این منظور با توجه به موقعیت شهرستان تهران و توسعه روزافزون آن، پژوهش حاضر در مورد اثر روش‌های LID-BMP با استفاده از مدل SWMM بر میزان رواناب منطقه 22 تهران با مساحت 54000 هکتار انجام شد. این پژوهش شامل پنج سناریوی شرایط فعلی، بام سبز، صفحه‌نفوذپذیر، جوی‌باغچه و بام سبز- صفحه نفوذپذیر- جوی‌باغچه در پنج دوره بارش (2، 5، 10، 50 و 100 ساله) برای 19 زیرحوضه در این منطقه بود. نتایج نشان داد که اثربخشی هر سه روش در کاهش رواناب با افزایش دوره بازگشت بارش تا 50 سال اجرای روند صعودی داشت ولی در دوره بازگشت 100 ساله، اثر این روش‌ها کاهش یافت. اجرای بام سبز بیشترین و جوی‌باغچه کمترین اثر را در کاهش مقدار رواناب داشتند. همچنین مقایسه دبی پیک این روش‌ها نسبت به طرح جامع مدیریت سیلاب تهران نشان داد که بام سبز بیشترین اثر را بر کاهش دبی پیک سیلاب داشت.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله رواناب، روش بهینه مدیریتی، روش توسعه‌ کم‌اثر، سیلاب شهری،
عنوان انگلیسی شبیه‌سازی روش‌های LID-BMP بر میزان رواناب شهری (مطالعه موردی: منطقه 22 تهران)
چکیده انگلیسی مقاله کاربرد روش‌های توسعه کم‌اثر و مدیریت بهینه از جمله راهکارهای مناسب برای کاهش اثرات توسعه شهری بر مقدار سیلاب است. به این منظور با توجه به موقعیت شهرستان تهران و توسعه روزافزون آن، پژوهش حاضر در مورد اثر روش‌های LID-BMP با استفاده از مدل SWMM بر میزان رواناب منطقه 22 تهران با مساحت 54000 هکتار انجام شد. این پژوهش شامل پنج سناریوی شرایط فعلی، بام سبز، صفحه‌نفوذپذیر، جوی‌باغچه و بام سبز- صفحه نفوذپذیر- جوی‌باغچه در پنج دوره بارش (2، 5، 10، 50 و 100 ساله) برای 19 زیرحوضه در این منطقه بود. نتایج نشان داد که اثربخشی هر سه روش در کاهش رواناب با افزایش دوره بازگشت بارش تا 50 سال اجرای روند صعودی داشت ولی در دوره بازگشت 100 ساله، اثر این روش‌ها کاهش یافت. اجرای بام سبز بیشترین و جوی‌باغچه کمترین اثر را در کاهش مقدار رواناب داشتند. همچنین مقایسه دبی پیک این روش‌ها نسبت به طرح جامع مدیریت سیلاب تهران نشان داد که بام سبز بیشترین اثر را بر کاهش دبی پیک سیلاب داشت.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله رواناب, روش بهینه مدیریتی, روش توسعه‌ کم‌اثر, سیلاب شهری
نویسندگان مقاله عطیه پورصاحبی |
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران و مدیریت منابع آب، دانشکده فنی و مهندسی، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران

محمود ذاکری نیری |
استادیار، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اسلامشهر، اسلامشهر، ایران

صابر معظمی گودرزی |
استادیار، گروه مهندسی عمران، مرکز تحقیقات علوم زیست محیطی، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران

نشانی اینترنتی http://www.wwjournal.ir/article_81499_002047532e8258dcad1e9fca49f83ed7.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/549/article-549-1691068.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات