این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
جستارهای زبانی، جلد ۲، شماره ۴، صفحات ۱۴۵-۱۶۷
عنوان فارسی فضای معنایی فعل «شدن» در زبان فارسی: نگرشی شناختی
چکیده فارسی مقاله این مقاله به بررسی فضای معنایی فعل «شدن» در زبان فارسی می‌پردازد تا برخی ویژگی‌های بنیادین شناخت زبانی بشر، همچون تحلیل‌پذیری و ترکیب‌پذیری را تحلیل کند. یکی از پربسامدترین افعال در زبان فارسی فعل «شدن» است که با توجه به نقش‌های متفاوتی که در سطح جمله ایفاء می‌کند، شاید فعال‌ترین فعل در این زبان باشد. با چشم‌اندازی درزمانی «شدن» با چهار کاربرد مجزا (فعل اصلی، فعل ربطی، فعل کمکی تکلیفی و جزء فعلی افعال مرکب) نقش مهمی در نظام فعلی زبان فارسی ایفاء می‌کند، ساخت مجهول در زبان فارسی یک فعل مرکب در نظر گرفته می‌شود که در آن عنصر فعلی «شدن» با مقوله‌های زبانی متفاوتی همچون اسم، صفت، صفت مفعولی و گروه حرف اضافه‌ای ترکیب می‌شود. بررسی فضای معنایی فعل «شدن» نشان می‌دهد که انواع مختلف ساخت‌هایی که دارای این «فعل» هستند شبکه‌ای معنایی را شکل می‌دهند که در آن جزء فعلی «شدن» معنامند است؛ چنین برداشتی برخلاف مطالعاتی است که پیش‌تر در حوزه ساخت مجهول زبان فارسی انجام شده و در آن‌ها ساخت مجهول عنصری صرفاً نحوی و فاقد معنا تلقی می‌شود. براساس فضای معنایی فعل «شدن»، ساخت مجهول در فارسی را ساختی تحلیل‌پذیر فرض می‌کنیم که در آن وقوع «شدن» به‌عنوان جزء فعلی ساخت مجهول اتفاقی نیست، بلکه حاصل گسترش معنایی سایر کاربردهای آن در نظام زبان است. بنابراین ارتباط کاربردهای متفاوت «شدن» شواهد بیشتری برای این ادعای دستور ‌شناختی ارائه می‌دهد که ساخت مجهول بخشی از شبکه گسترده‌تر ساخت‌های نحوی مرتبط است، نه ساختی اشتقاقی از ساخت معلوم.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ساخت مجهول، شدن، فضای معنایی، تحلیل‌پذیری،
عنوان انگلیسی Semantic Space of šod-{n ‘to become’ in Persian: A Cognitive Account
چکیده انگلیسی مقاله Semantic Space of šod-{n ‘to become’ in Persian: A Cognitive Account This paper attempts to explore the semantic space of šod-{n ‘to become’ in Persian in order to address some basic features of linguistic cognition (e.g. analyzability and compositionality). One of the highly-frequent verbs in Persian is šod-{n, which with regard to its different functions at the level of sentence, can be considered as the most active verb in this language. According to a diachronic viewpoint, the same verbal form, šod{n, with four distinctive functions (as a main verb, as a copula, as a modal verb, and as the verbal constituent of complex predicates) plays an important role in Persian verbal system. The passive construction in Persian is considered as a Complex Predicate in which šod-{n combines with different linguistic categories such as noun, adjective, prepositional phrase and past participle (X in general). Its semantic space indicates that various types of constructions including šod-{n form a network of meanings, in which the verbal element šod-{n is meaningful, in contrast to the previous studies it's passive construction which considered it as a purely syntactic element carrying no meaning. Therefore, the passive construction in Persian is viewed as analyzable in which šod-{n is not a random occurrence but rather an extension of its other uses. The relatedness of the uses of šod-{n provides further evidence for the claim in Cognitive Grammar that the passive construction is part of a larger network of related syntactic constructions and not derives from the active construction.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Passive Construction, Šod-{n, Semantic space, Analyzability
نویسندگان مقاله سحر بهرامیخورشید | بهرامیخورشید
دانشجوی دکتری گروه زبان¬شناسی همگانی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت¬مدرس، ایران

آری ورهاگن | ورهاگن
استاد مرکز زبان¬شناسی، دانشگاه لایدن، هلند

ارسلان گلفام |
استادیار گروه زبا¬ن¬شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت¬مدرس، ایران

نشانی اینترنتی http://lrr.modares.ac.ir/article_745_9b0bfc56e7d28c94178c58fb0690048d.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات