این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
یکشنبه 23 آذر 1404
جغرافیا و برنامه ریزی
، جلد ۱۸، شماره ۴۸، صفحات ۱۲۳-۱۴۸
عنوان فارسی
سنجش تطبیقی ظرفیت مشارکت پذیری ساکنان دربافت های جدید و قدیم شهری با استفاده از مدل AHP (نمونه موردی: محله حسینیه «قدیم» و کوی قائم «بافت جدید» شهر زنجان)
چکیده فارسی مقاله
امروزه بهدنبال نارسایی و انتقادات وارده به روند برنامهریزی شهری قبل از دهه 1950 (چون طرحهای شـهری کالبد محور) شاهد ورود و کاربست مـفهوم مشارکت و برنامهریـزی مشارکتی در ادبـیات برنامهریـزی، ابتدا در کـشورهای توسـعهیافته و سپس نشر و نمو آن در کـشورهای در حال توسـعه میباشیم. آگاهی از ظرفیت مشارکتپذیری ساکنان بافتهای مختلف شهری برای تحقق برنامهها و رسیدن به اهداف برنامهریزی امری ضروری است. از این رو شناخت ابعاد مختلف مشارکت و سنجش آن در محلات شهری منجر به درک درست تفاوتهای موجود عناصر سیستم شهری (محلات شهری) شده و فرایند برنامهریزی شهری را متناسب با تفاوتهای موجود، نظام داده و عملیاتی میکند. این پژوهش با استفاده از روش تحقیق کمی، در چارچوب مدل تحلیل سلسلهمراتبی (AHP) و تحلیل همبستگی سعی نموده است به مقایسه تطبیقی ظرفیت مشارکت مردم در بافتهای فرسوده و جدید شهری با نمونه موردی محله حسینیه (بافت قدیم ) وکوی قائم (بافت جدید) شهر زنجان بپردازد. نتایج بهدست آمده نشان میدهد که با وجود مشکلات عدیده در بافتهای فرسوده ظرفیت مشارکتپذیری ساکنان آن در ارتقا محیط محل بالاتر از بافتهای جدید است.
کلیدواژههای فارسی مقاله
عنوان انگلیسی
Cooperative Measurement of Participating Capacity in Old and New City Fabrics with AHP Model (Case Study: Hossaineyeh (old) and Ghaem Town (new) in the Zanjan City)
چکیده انگلیسی مقاله
Nowadays, implementing the concept of participation and participatory planning in the planning literature has come up firstly in developed countries then, its developed form in developing countries because of its failure and the criticisms against the urban planning process before 1950s (such as physical-oriented urban plans). Awareness of the participatory capacity of urban residents to implement programs and achieve planning goals is essential. Therefore, recognition of participation different dimensions and its evaluation in urban areas leads to understanding of the differences among urban systems (urban areas), and it will make urban planning process organized and operational according to the excising differences. This study has attempted to compare the adaptive capacity of people's participation in the old and new fabrics with using quantitative research methods, hierarchical analysis model (AHP) and correlation analysis. The study is validated using case study in Hossaineyeh (old tissues) and Ghaem town (new tissue) in Zanjan city. The results show that despite multiple problems in the old fabrics, participation capacity of its residents in upgrading environment is higher than in the new fabrics.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله
اسماعیل دویران |
جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تربیت مدرس تهران
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه تربیت مدرس (Tarbiat modares university)
جمیله توکلی نیا |
دانشگاه شهید بهشتی
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه شهید بهشتی (Shahid beheshti university)
سعید غلامی |
طراحی شهری دانشگاه آزاد زنجان
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه آزاد اسلامی زنجان (Islamic azad university of zanjan)
مهرداد دانش دوست | danesh doost
طراحی شهری دانشگاه آزاد زنجان
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه آزاد اسلامی زنجان (Islamic azad university of zanjan)
نشانی اینترنتی
http://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_1803_141.html
فایل مقاله
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات