این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
جنگل ایران، جلد ۴، شماره ۴، صفحات ۳۷۷-۳۸۷
عنوان فارسی بررسی آثار دگرآسیبی گونه‌های اکالیپتوس و آکاسیا بر پوشش گیاهی زیراشکوب (مطالعۀ موردی: نورآباد ممسنی)
چکیده فارسی مقاله جنگلکاری با گونه‌های بومی و غیر‌بومی، پوشش گیاهی زیراشکوب را تحت تأثیر قرار ‌می‌دهد. این اثرها علاوه بر عوامل خاک و اقلیم، به گونه‌های گیاهی مورد استفاده نیز بستگی دارد. در این پژوهش اثرهای دگرآسیبی دو گونه اکالیپتوس (Eucalyptus camaldulensis Dehnh. و E. microtheca F.Muell.) و یک گونه آکاسیا (Acacia salicina Lindl.)، بر پوشش گیاهی زیراشکوب در منطقۀ شیراسپاری نورآباد ممسنی (استان فارس) بررسی شد. عصارۀ آبی برگ‌های سه گونۀ درختی در آزمایشگاه تهیه و اثر غلظت‌های مختلف آنها بر عامل‌های رویشی بذرهای دو گونۀ علفی L. Avena fatua و Lolium perenne L. بررسی شد. بیشترین اثر بازدارندگی بر رشد طولی ریشه‌چه و کمترین اثر بازدارندگی بر جوانه‌زنی بذر بود. غلظت 5 درصد عصاره‌ها اثر تحریکی بر جوانه‌زنی بذرها نشان داد. بیشترین اثر مهاری بر جوانه‌زنی Lolium perenne را E. camaldulensis و A. salicina داشتند و کمترین اثر مهاری با وجود E. microtheca دیده شد. بیشترین اثر مهاری بر جوانه‌زنی Avena fatua، تحت تأثیر E. camaldulensis پدید آمد و کمترین اثر مهاری را A. salicina نشان داد. غلظت 5 درصد عصارۀ E. camaldulensis اثر تحریکی بر رشد ریشه‌چه داشت. غلظت 5 درصد سه عصاره سبب افزایش رشد طولی ساقه‌چۀ بذرها شد. بیشترین اثر مهاری بر رشد طولی Lolium perenne را A. salicina و E. camaldulensis داشتند و کمترین اثر مهاری را E. microtheca نشان داد. بیشترین اثر مهاری بر رشد طولی Avena fatua با وجود E. camaldulensis دیده شد. کمترین اثر مهاری بر رشد طولی ریشه‌چه، تحت تأثیر A. salicina و E. microtheca بود و کمترین اثر مهاری بر رشد طولی ساقه‌چه تنها در حضور A. salicina بود. در مقایسه با شاهد، اثر دگرآسیبی دو گونۀ اکالیپتوس بیشتر از آکاسیا بود. با وجود دو نوع آللوشیمیایی تحریکی و مهاری، اثرهای تحریکی و مهاری با یکدیگر همزمان هستند، اما در طبیعت آللوشیمیایی‌های سمی نسبت به آللوشیمیایی‌های تحریکی فرار‌ترند. همین امر قدرت رقابت درختان اکالیپتوس را به‌شدت افزایش می‌دهد و موجب گسترش اکالیپتوس‌ها در جنگل‌ها و درختزارهای جهان می‌شود. باید از کاشت درختان اکالیپتوس در شرایط اکوسیستم‌های حساس و به‌ویژه خشک خودداری کرد تا اثرهای دگرآسیبی این گونه به کمترین حد کاهش یابد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله اکالیپتوس، آکاسیا، جوانه‌زنی، دگرآسیبی، ممسنی، ایران،
عنوان انگلیسی The allelopathic effects of Eucalyptus and Acacia plantations on the understory vegetation (Case study: Nourabad-Mamasani)
چکیده انگلیسی مقاله Afforestation with native or non-native species affects understory vegetation. These effects, besides of edaphic and climatologic factors, also depend on the species of the plants which are used. In the present study, the allelopathic effects of two species of Eucalyptus (E. camaldulensis Dehnh. and E. microtheca F.Mull.) and one species of Acacia (A. salicina Lindl) on the understory vegetation in Shiraspary region, Mamasani (Fars province) were studied. Aqueous extraction of leaves of these species was prepared in the laboratory; the effects of different densities of these extractions on the vegetative factors of Avena fatua L., Lolium perenne L., were investigated. The maximum inhibitory effect was on radical length and the minimum inhibitory effect was on seed germination. 5% density of these extractions had a stimulatory effect on the seed germination. The highest inhibitory effect on Lolium perenne was on E. camaldulensis, A. salicina, while the least inhibitory effect was on E. microtheca. The highest inhibitory effect on Avena fatua germination was on E. camaldulensis; the least inhibitory effect was after exerting A. salicina. 5% density of E. camaldulensis showed a stimulatory effect on radical growth. The 5% density of extractions increased the plumule length. The maximum inhibitory effect on the length of Lolium perenne was on A. salicina, E. camaldulensis, while the minimum inhibitory effect was on E. microtheca. The maximum inhibitory effect on length of Avena fatua was on E. camaldulensis, and the minimum inhibitory effect on radical length was on E. microtheca, A. salicina. The minimum inhibitory effect on plumule length originated from A. salicina. Compared with the control, the allelopathy effect of two Eucalyptus species was more than that of the Acacia. Both the stimulatory and inhibitory effects coincide with each other, indicating the presence of both types of allelochemicals which are capable of enhancing and suppressing at the same time. However, toxic allelochemicals are more volatile in nature than the stimulatory allelochemicals. This increased the competition ability of eucalyptuses and caused them to dominate forests and woodlands. Eucalyptus should not be cultivated in sensitive and especially arid ecosystems, so that the allelopathic effects of this species can be minimized. 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Eucalyptus, Acacia, germination, Allelopathy, Mamasani, Iran
نویسندگان مقاله
نشانی اینترنتی http://www.ijf-isaforestry.ir/article_4705_b94a8f192feea2604f1900f8e61ffd28.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات