این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
دراسات فی العلوم الانسانیه، جلد ۲۰، شماره ۲، صفحات ۸۳-۱۰۰
عنوان فارسی نقد ساختی-صوری موسیقی درونی در شعر ابن فارض
چکیده فارسی مقاله نقد ادبی در مسیر رو به پیشرفت خود،  با رویکردهای متعددی مواجه شد؛ این رویکردها با نگاه بلاغی، اجتماعی و روانشناسی و با چارچوبی بافت محور آغاز و تا رویکرد ساختارگرائی و پساساختارگرائی نظیر:  نشانه شناسی و ساختارشکنی و ... با چارچوب فرامتنی امتداد یافت. اما ساختارگرائی،  یکی از مهم ترین رویکردهای توصیفی نقد ادبی است که ناقد در آن،  به دور از هرگونه متعلقات خارجی تنها به ساختار متن و سطوح مختلف آن نظیر: سطح آوائی، ساختاری، و معنائی و نیز تعیین تقابلات دوگانه میان واژه ها رو می‌کند چه این تقابلات،  نوعی تضاد و جدائی را سبب می شوند که ادیب واجد آن در میان دو جهان متضاد است. با این مقدمه، مقاله حاضر برآن ا‌ست تا ساختار موسیقائی درونی شعر ابن فارض را در پرتو ساختارگرائی صورت‌گرای ادبی بررسی کرده و از نیروی تلقینی آن پرده بردارد. موسیقی درونی شعر ابن فارض، در صنعت تکرار، خوشه‌های صوتی/ هم‌صدائی، و تقابل‌های دوگانه و قابلیت بیانی این تقابلات در تصویر عواطف شاعر نمود یافته است. در گردآوری این مقاله،  از روش استقرائی،  و مطالعات کتابخانه‌ای و مستندات استفاده شده است. ماحصل این خوانش، آن است که ساختار موسیقائی با نگرش درونی شاعر هماهنگ می باشد. این هماهنگی،  در تکرار واج ها همراه با صفات و مخارج حروف‌شان نمایان شده تا بیانگر معانی پنهان در شخصیت شاعر باشد. جملات نیز، علیرغم ساختارهای مختلف خود، از طریق تکرار بعضی از حروف و کلمات با ژرف ساخت متن انسجام یافته است. هم‌چنین، تقابلات دوگانه برخی واژه‌ها در اغلب انفاس شعری شاعر کاملا مشهود است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی ختی-صوری موسیقی درونی در شعر ابن فارض
چکیده انگلیسی مقاله بی در مسیر رو به پیشرفت خود،  با رویکردهای متعددی مواجه شد؛ این رویکردها با نگاه بلاغی، اجتماعی و روانشناسی و با چارچوبی بافت محور آغاز و تا رویکرد ساختارگرائی و پساساختارگرائی نظیر:  نشانه شناسی و ساختارشکنی و ... با چارچوب فرامتنی امتداد یافت. اما ساختارگرائی،  یکی از مهم ترین رویکردهای توصیفی نقد ادبی است که ناقد در آن،  به دور از هرگونه متعلقات خارجی تنها به ساختار متن و سطوح مختلف آن نظیر: سطح آوائی، ساختاری، و معنائی و نیز تعیین تقابلات دوگانه میان واژه ها رو می‌کند چه این تقابلات،  نوعی تضاد و جدائی را سبب می شوند که ادیب واجد آن در میان دو جهان متضاد است. با این مقدمه، مقاله حاضر برآن ا‌ست تا ساختار موسیقائی درونی شعر ابن فارض را در پرتو ساختارگرائی صورت‌گرای ادبی بررسی کرده و از نیروی تلقینی آن پرده بردارد. موسیقی درونی شعر ابن فارض، در صنعت تکرار، خوشه‌های صوتی/ هم‌صدائی، و تقابل‌های دوگانه و قابلیت بیانی این تقابلات در تصویر عواطف شاعر نمود یافته است. در گردآوری این مقاله،  از روش استقرائی،  و مطالعات کتابخانه‌ای و مستندات استفاده شده است. ماحصل این خوانش، آن است که ساختار موسیقائی با نگرش درونی شاعر هماهنگ می باشد. این هماهنگی،  در تکرار واج ها همراه با صفات و مخارج حروف‌شان نمایان شده تا بیانگر معانی پنهان در شخصیت شاعر باشد. جملات نیز، علیرغم ساختارهای مختلف خود، از طریق تکرار بعضی از حروف و کلمات با ژرف ساخت متن انسجام یافته است. هم‌چنین، تقابلات دوگانه برخی واژه‌ها در اغلب انفاس شعری شاعر کاملا مشهود است.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله مجید صالح بک |
استادیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه علامه طباطبایی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علامه طباطبایی (Allameh tabatabaii university)

کبری راستگو |
دانشجوی دکترای گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه علامه طباطبایی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علامه طباطبایی (Allameh tabatabaii university)

نشانی اینترنتی http://aijh.modares.ac.ir/article_7306_79e9fdf93852e5c6afdb864558dd588e.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات