این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
روانشناسی بالینی، جلد ۵، شماره ۴، صفحات ۹۹-۱۰۸
عنوان فارسی اثربخشی درمان فراشناختی در بیماران اختلال‌تنیدگی پس‌از سانحه: مورد پژوهی سه بیمار
چکیده فارسی مقاله مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان فراشناختی بر کاهش علائم افسردگی و اضطراب در بیماران دارای اختلال تنیدگی پس از سانحه، با استفاده از طرح مطالعه موردی است. روش: در یک بررسی تک موردی آزمایشی از نوع خط پایه چندگانه فرایند درمان بر روی سه آزمودنی انجام شد. سه بیمار سرپایی مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه، پیش از درمان، حین درمان و پس از درمان با استفاده از مقیاس تأثیر رویداد- ویرایش شده، پرسشنامه افسردگی بک ویرایش دوم، پرسشنامه اضطراب بک و مقیاس واحدهای ذهنی ناراحتی ارزیابی شدند. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که این درمان به کاهش نشانه‌های اختلال، کاهش اضطراب و افسردگی، ناراحتی کلی منجر شد. رویکرد درمانی مبتنی بر مدل فراشناختی در درمان اختلال تنیدگی پس از سانحه مؤثر است. نتیجه‌گیری: نتایج بررسی این سه آزمودنی، حاکی از اثربخشی بالینی درمان فراشناختی در فرهنگی متفاوت از فرهنگ اولیه سازنده این پروتکل درمانی بود. هر چند که این مطالعه فاقد گروه کنترل بود، اما یافته های پژوهش حاضر دلالت بر تعمیم پذیری بالای یافته های مربوط به فراشناخت است. در نهایت، می‌توان گفت که این روش درمانی، رضایت بخش بوده و برای بررسی بیشتر اثربخشی آن، مطالعات ارزیابی کنترل شده ای در جهت رسیدن به یک نتیجه قطعی لازم است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Effectiveness of Metacognitive Therapy in Patients with Post- Traumatic Stress Disorder: Three Case Studies
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: The aim of this study is to investigate the effectiveness of a metacognitive based therapy on reducing anxiety and depression symptoms in patients with Post-traumatic Stress Disorder, by using a single case design. Method: Three consecutive chronic outpatients fulfilling DSM-IV and criteria for PTSD were treated according to Core treatment manual of PTSD. Patients were assessed with a battery of measures, including the Impact Event Scale-Revised (IES-R), Beck Depression Inventory-II (BDI-II), Beck Anxiety Inventory (BAI), and Subjective Units of Distress Scale (SUDs). Results: The treatment was associated with large reductions in the specific measures of PTSD (IES-R total score), reductions in general measures of anxiety (BAI), depression (BDI-II), distress (SUDs). Conclusion: The results of these case studies provide further support for the clinical efficacy of metacognitive therapy, and in a different culture than the treatment was originally developed. Although this study is limited by the absence of a control group, these results clearly imply strong and generalized results for metacognitive therapy. The treatment appears therefore promising, although a controlled evaluation of its effectiveness is necessary to draw a definitive conclusion.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله یعقوب وکیلی | yaghoob vakili
yaghoobvakili@yahoo.com


لادن فتی | ladan fata
lfata@yahoo.com


مجتبی حبیبی | mojtaba habibi
mo_habibi@sbu.ac.ir
نشانی اینترنتی http://jcp.semnan.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-247-55&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات