این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
روانشناسی بالینی، جلد ۴، شماره ۲، صفحات ۵۱-۶۰
عنوان فارسی مقایسه‌ی اثر ارجاع به خود در حافظه‌ی کاری عاطفی در دو گروه زنان افسرده و غیر افسرده
چکیده فارسی مقاله مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی و مقایسه‌ی اثر ارجاع به خود در حافظه‌ی کاری عاطفی در دو گروه زنان افسرده و غیر افسرده بود. روش: در این پژوهش 27 زن افسرده با روش نمونه‌گیری در دسترس و بعد از گرفتن تشخیص افسردگی بر مبنای ملاک‌های نسخه چهارم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی توسط روان‌شناس و 27 زن غیر افسرده با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌ی افسردگی بک و تکلیف رایانه‌ای n تعداد به عقب به دست آمد. سپس درصد پاسخ‌‌های صحیح با استفاده از آزمون آماری t همبسته و تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج آزمون t همبسته نشان داد که افراد افسرده در پاسخ به محرک‌های مربوط به خود بهتر از محرک‌های مربوط به دیگران عمل می‌کنند. اما نتایج تحلیل کواریانس با کنترل سن و سال‌های تحصیلات نشان داد که بین دو گروه تفاوتی در اثر ارجاع به خود دیده نمی‌شود. نتیجه‌گیری: زنان افسرده همانند زنان غیرافسرده محرک‌های مربوط به خود را بهتر از محرک‌های مربوط به دیگران شناسایی و طبقه‌بندی می‌کردند که این یافته را می‌توان ناشی از نقش بسط بیشتر و سازماندهی بهتر در پردازش اطلاعات مربوط به خود دانست. ضمناً شباهت دو گروه در اثر ارجاع به خود با مدل ویلیامز درباره عدم سوگیری پردازش‌های خودکار اولیه همخوانی دارد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله اثر ارجاع به خود، حافظه‌ی کاری عاطفی، افسردگی
عنوان انگلیسی Comparison of Self-Reference Effect on Affective Working Memory in Depressed and Non-Depressed Women
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: The purpose of present study was to investigate and compare self-reference effect on affective working memory in depressed and non-depressed women. Method: Twenty seven patients with major depressive disorder according to DSM-IV criteria were matched by age with 27 normal controls using convenience sampling method. Data collected by the Beck Depression Inventory (BDI) and the n-back task. Accuracy rate were analyzed using analysis of covariance and paired sample t-test. Results: Paired samples t-test indicated that depressed individuals respond to self-referential stimuli better than other-referential stimuli (t= -2/65, p< 0/01). The results of analysis of covariance controlling for age and years of education showed no difference between groups in self-reference effect (F= 1/53, p>0/05). Conclusion: Depressed women same as non-depressed women identify and categorize self-referential stimuli better than other-referential stimuli. These findings may be due to promoted elaboration and better organization of information in processing self-relevant information. Also similarity of two groups in self-reference effect is in line with Williams’s model which proposed that depressed persons are not characterized by biases in early processing.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Reference Effect, Affective Working Memory, Depression
نویسندگان مقاله زهرا بهجتی | zahra behjati
tehran university
دانشگاه تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

جواد حاتمی | javad hatemi
tehran university
دانشگاه تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

رضا رستمی | reza rostmai
tehran university
دانشگاه تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

ساناز خمامی | sanaz khammani
tehran university
دانشگاه تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

نشانی اینترنتی http://jcp.semnan.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-124&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات