این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
هنرهای نمایشی و موسیقی، جلد ۲۴، شماره ۲، صفحات ۵۷-۶۶
عنوان فارسی حذف مرزهای مکانی در تئاتر عروسکی با توجه به نظریات ریچارد شکنر، و نقش آن در گسترش روابط میان عوامل اجرایی
چکیده فارسی مقاله هر مکان دارای بار معنایی مختص به خود است. در اجراهای تئاتر، انتخاب مکان و شناخت روابط میان عوامل اجرایی در مکان اجرا، می‌تواند به انتقال معنای موجود در ذهن کارگردان کمک کند. کارگردانان معاصر دست به تقسیم‌بندی جدید فضا در اجراهایشان زده‌اند و فضا را به شکل‌های متفاوتی به کار گرفته‌اند و رابطه‌ی میان بازیگران و تماشاگران را تغییر داده و گونه‌های جدیدی را به تئاتر معرفی کرده‌اند. از میان آنها می‌توان به ریچارد شکنر اشاره کرد. توجه او به مشارکت تماشاگر و تاثیر آن بر اجرا، سبب شده است که گونه‌ی جدیدی را با عنوان تئاتر محیطی معرفی کند. در تئاتر محیطی، مرز تفکیک کننده‌ی جایگاه تماشاگر و بازیگر حذف می‌شود و فعالیت تماشاگران بر اجرا تاثیر می‌گذارد و روابط جدیدی بین تماشاگر و بازیگر شکل می‌گیرد. حال با توجه به این‌که در تئاتر عروسکی به واسطه‌ی حضور عروسک با روابط بیشتری میان عروسک و عروسک‌گردان و تماشاگران روبرو هستیم، هدف از این پژوهش این است که، با توجه به ساختار اجراهای شکنر بتوان با روش تحلیلی- تطبیقی، مکان را در تئاتر عروسکی بررسی کرد. نتایج نشان می­دهد که حذف مرزهای مکانی در تئاتر عروسکی، می‌تواند روابط جدیدی را میان عوامل اجرایی در تئاتر عروسکی سبب شود.  
کلیدواژه‌های فارسی مقاله شکنر، محیطی، عروسک، مرزیندی،
عنوان انگلیسی The elimination of place borders in puppet Theatre considering with Schechner views and it's role in improving relationships between performative elements.
چکیده انگلیسی مقاله While every artwork needs a space for being displayed, that space perforce entails a boundary between the artwork and the audience. This boundary puts the audience in the position of the distanced viewer. And if the audience trespasses this boundary, the meaning of the artwork will definitely change. Every period in the history of theater has witnessed a different usage of space, either conventional or unconventional, for the organization of performances. In theater studies, it's important for the performance researcher to pay attention to the space of performance and the relations developed amongst performative elements, as every sort of interaction with space can transfer a different meaning. Diverse divisions of space in performance would increase performative types and hence develop new relationships, which can help to better convey the meaning intended by the director. Accordingly, contemporary directors have paid more attention to the division of space in their performances, have used space in different ways, and therefore altered the type of relationship between actors and audiences, while introducing performative types based on new forms and contents.  Schechner is one of these directors as well as one of the most important performance theorists. Considering rituals and social activities, he attempts to approach theater in its primal form, which is the ritual. Meanwhile, his concern with the spectator's participation or active presence has led to the formation of a new theatrical type which he calls the "Environmental Theater" encompassing six distinct axioms. In the environmental theater, we encounter a new division of space, which removes any dissociative boundaries between the actor and the spectator's positions.  The removal of boundaries enables the spectator to take part in the performance and affect the performative process with his activities as a progressive element in space. The avoidance of classical space divisions in performance would generate new relationships between the actor and the audience, which not only alters the form of performance, but also causes semantic extension. Contemporary theories of performance, especially that of Schechner proves to be beneficial in the study of Puppet Theater as well. The main objective of the present research is to incorporate Schechner's theories of form, his usage of space and elimination of positional boundaries into a comparative-analytical reading methodology in order to respond to the basic question of how the removal of spatial boundaries and spatial division in Puppet Theater could create new relationships between the main theatrical elements – that is, between actor and actor; actor and audience. In Puppet Theater, these relations could be traced between the puppet, the puppeteer and the spectators, making the question of spatial elimination and the resultant relations between the puppet, the puppeteer and the audience even more critical. The study reveals that apparently the development of new relationships between performative elements in Puppet Theater is directly affected by an increase in the number of its performative forms. Therefore, a better recognition of new relationships in Puppet Theater can be an influential factor in the creation of more diverse and innovative works while involving a new way of audience interaction and situation.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Richard Schechner, Environmental Theatre, Puppet Theater
نویسندگان مقاله سیده زهرا کشفی |
کارشناس تئاتر عروسکی دانشکده هنرهای نمایشی و موسیقی پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران

شیوا مسعودی |
1استادیار دانشکده هنرهای نمایشی و موسیقی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران

صادق رشیدی |
مدرس دانشکده هنرهای نمایشی و موسیقی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران،تهران، ایران

نشانی اینترنتی https://jfadram.ut.ac.ir/article_72348_8f771c2ba9f8feb86dae97b5270fc5e7.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات