این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
یکشنبه 23 آذر 1404
یافته
، جلد ۱۴، شماره ۳، صفحات ۶۷-۷۴
عنوان فارسی
مقایسه دو روش درمانی جااندازی بسته و پین گذاری و جااندازی باز درشکستگی سوپراکندیلار نوع III استخوان بازو در کودکان زیر ده سال
چکیده فارسی مقاله
مقدمه: شکستگی استخوان بازو یکی از شکستگیهای شایع در کودکان میباشد. دو سوم بچههایی که به خاطر جراحات بازو بستری میشوند دچار شکستگی سوپراکندیلارهستند. هدف از انجام این مطالعه بررسی دو روش درمانی "جااندازی بسته و پینگذاری از راه پوست " و "جااندازی باز و تثبیت داخلی " درشکستگی سوپراکندیلار نوع III استخوان بازو در کودکان زیر ده سال بود. بحث و نتیجهگیری: با توجه به نتایج بدست آمده از این مطالعه و همچنین سایر مطالعات مشابه، روش جراحی بسته در شکستگی استخوان بازو از نظر عوارض پس از عمل، هزینه و مدت بستری در بیمارستان ارجحیت داشته و کارآیی بیشتری در درمان شکستگی استخوان سوپراکوندیلار دارد. یافتهها: بین دو گروه از نظر جنس، سن، محل سکونت شهری و روستایی، سمت شکستگی و شکستگی دست غالب اختلاف معنیداری وجود نداشت. در یک هفته بعد از عمل، 3 نفر(66/6%) از بیماران عمل شده با روش باز و 1 نفر(22/2%) از بیماران عمل شده به روش بسته مبتلا به عفونت شدند(011/0=P). میانگین دامنه حرکت مفصل در هفته هشتم بعد از عمل در بیماران عمل شده به روش باز 9/10 ± 3/118 و در بیماران عمل شده به روش بسته 5/10 ± 5/131 درجه بود (001/0>P). میانگین مدت عمل جراحی و هزینه عمل در بیماران عمل شده به روش جراحی باز به طور معنیداری بیشتر از بیماران عمل شده به روش بسته بود (001/0>P). مواد و روشها: دراین مطالعه کارازمایی بالینی 90 کودک مبتلا به شکستگی استخوان سوپرا کندیلار نوع III (بر اساس طبقهبندی گارتلند) مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی آیت ا ... کاشانی شهرکرد در سال 1389 به روش آسان انتخاب و به کمک جدول اعداد تصادفی به 2 گروه تقسیم شدند. بیماران گروه 1 با جااندازی بسته و پینگذاری از روی پوست و با کنترل C-arm و بیماران گروه 2 با روش جا اندازی باز و تثبیت داخلی شکستگی با استفاده از پین و با دسترسی خلفی تحت عمل جراحی قرار گرفتند. اطلاعات بیماران از نظر مدت زمان عمل جراحی، بررسی رادیوگرافی، عفونت محل زخم، هزینههای درمانی، میزان محدوده حرکتی مفصل آرنج در هفته هشتم بعداز عمل, جمع آوری و به کمک آزمونهای آماری t-test و chi square مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.
کلیدواژههای فارسی مقاله
عنوان انگلیسی
The comparison of two surgical methods of close fixation with pin and open fixation for treatment of supracondylar fracture in under 10 years old patients
چکیده انگلیسی مقاله
Background : Supracondylar fractures of the humerus comprise the most common fracture in children. Two-thirds of children, who are hospitalized due to arm injury, are infected by Supracondylar fractures. The aim of this research is to investigate two treatment methods, "close reduction and external fixation with pin" and "open reduction and internal reduction in Supracondylar fractures. Materials and Methods: This clinical trial study was conducted in Ayatollah Kashani hospital, Sharekord, Iran in 2010. Ninety patients with suppracondilar fracture type III were selected and through Random Number Table allocated in two groups. The first group cured by close reduction and external fixation with pin through C-arm control and the second group were cured by open reduction and subcutaneous pin and internal fixation and then underwent surgery through posterior fixation. The patients, information including the duration of operation, radiography, wound infection, treatment cost, and the rate of movement area of elbow in the eighth week post operation were collected. The data were analyzed using chi-square and t-test tests. Results: There was no significant difference between two groups in terms of age, gender, urban and rural place of residence, fracture side and arm fracture. After the first week of operation, 3 patients (6.66%) operated by open reduction and one patient (2.22%) operated by closed reduction were infected (P< 0.05). The mean of elbow movement 8wecks after operation was 118.3±10.9 in opened group and it was 131.5±10.5 in close group grade (p< 0.001). The mean of operation time and operation cost was significantly more in the open group than the close group (P< 0.001). Conclusion: Based on the results of this study, the frequency distribution of postoperative complications, cost, hospitalization duration in the close group was lower than the opened group and more effective in suppracondilar fracture treatment. This method was prescribed for treatment of humerus fractures.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله
مرتضی دهقان | morteza dehghan
department of orthopedics, faculty of medicine, shahrekord university of medical sciences, shahrekord, iran,
گروه ارتوپدی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد (Shahr kord university of medical sciences)
محمدتقی بهمنی | mohammad taghi bahmani
department of orthopedics, faculty of medicine, shahrekord university of medical sciences, shahrekord, iran,
گروه ارتوپدی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد (Shahr kord university of medical sciences)
نشانی اینترنتی
http://yafte.lums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-64&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
1
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات