این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
یافته، جلد ۸، شماره ۲، صفحات ۷۱-۷۵
عنوان فارسی بررسی تأثیر رژیم درمانی استروژن در درمان بی اختیاری ادرار استرسی در مقایسه با ایمی پرامین در بانوان یائسه مراجعه کننده به مطب های شهر خرم آباد
چکیده فارسی مقاله مقدمه: خانمها بیش از یک سوم عمر خود را در دوران یائسگی سپری می کند و بیش از 50% آنها با مشکلات ادراری تناسلی روبرو هستند، شایع ترین نوع بی اختیاری ادرار در خانمها بی اختیاری ادرار استرسی می باشد و خانمهای میانسال پراهمیت ترین گروهی می باشند که به این مشکل مبتلا هستند، این مشکل می تواند اثرات منفی بر کیفیت زندگی زنان یائسه چه از نظر روانی و چه از نظر جسمی داشته باشد. بحث و نتیجه گیری: نتایج بدست آمده نشان می دهد که ایمی پرامین در درمان بی اختیاری ادرار استرسی مؤثرتر از استروژن می باشد و درمان ترکیبی با ایمی پرامین و استروژن مؤثرتر از مصرف ایمی پرامین به تنهایی نیست. یافته ها: درصد بهبودی در گروه اول که استروژن دریافت کرده بودند، 5/22% معادل 7 نفر بود. درصد بهبودی در گروه دوم که ایمی پرامین مصرف کرده بودند، 8/54% معادل 17 نفر بود. درصد بهبودی در گروه سوم که هر دو دارو را با هم مصرف نمودند 9/70% معادل 22 نفر بود. مواد و روش ها: ما در این مطالعه 93 خانم یائسه مبتلا به SUI را به مدت سه ماه تحت درمان قرار دادیم. سه گروه 31 نفره وجود داشت. به گروه اول استروژن، به گروه دوم ایمی پرامین و به گروه سوم استروژن و ایمی پرامین به صورت ترکیبی دادیم. مطالعه انجام شده، یک مطالعه کارآزمایی بالینی است و هدف اصلی آن بررسی تأثیر استروژن در درمان بی اختیاری ادرار استرسی در مقایسه با ایمی پرامین در بانوان یائسه می باشد. روش جمع آوری اطلاعات در این مطالعه پرسشنامه می باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله بی اختیاری ادرار استرسی، استروژن، ایمی پرامین، یائسگی
عنوان انگلیسی The effect of Estrogen and Imipramine therapy on the strees urinary incontinence (SUI) in menopaused women
چکیده انگلیسی مقاله Background: Women spend more than One – third of their life in postmenstrual period and more than 50% of them have urogenital problems in this period. The most common type of urinary incontinence in women is stress urinary incontinence and middle aged women are the most affected persons. Materials and methods: We treated 93 menopaused women during 3 months. There were three groups and each group contained 31 patients. First group took Estrogen, the second group used Imipramine and the third group used estrogen in combination with Impramine. This study was a clinical trial and its main aim was verification of Estrogen effects on the treatment of stress urinary incontinence compared with Imipramine in menopaused women. We obtained information by using a questionnaire. Results: The improvement percent of first group was 22.5% (7 patients). Improvement percent of second group was 54.8% (17 patients) and in last group was 70.9% (22 patients). Conclusion: Imipramine is more effective than Estrogen in treatment of stress urinary incontinence and combination therapy with these two drugs is not more effective than Imipramine alone.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله سهیلا اکبری | soheila akbari
دانشگاه علوم پزشکی لرستان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی لرستان (Lorestan university of medical sciences)

فرحناز چنگاوی | farahnaz changavi
دانشگاه علوم پزشکی لرستان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی لرستان (Lorestan university of medical sciences)

فاطمه جنانی | fatemeh janani
دانشگاه علوم پزشکی لرستان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی لرستان (Lorestan university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://yafte.lums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-309&slc_lang=en&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده 1
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات