این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
یافته، جلد ۸، شماره ۱، صفحات ۴۵-۵۴
عنوان فارسی ارزیابی قدرت اثر بخشی ضد عفونی کننده ها و آنتی سپتیک ها ی مورد مصرف در بیمارستانهای آموزشی
چکیده فارسی مقاله مقدمه: عوامل عمده گسترش میکروارگانیسمهای ایجاد کننده عفونتهای بیمارستان می تواند عدم استفاده صحیح از ضد عفونی کننده ها و آنتی سپتیک ها ی مورد مصرف در بیمارستانها باشد. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی قدرت اثر بخشی ضد عفونی کننده ها و آنتی سپتیک ها ی مورد مصرف در بخش های پانسمان، تزریقات، اتاقهای عمل و آشپزخانه بیمارستانهای آموزشی همدان بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی ـ تحلیلی ـ مقطعی، مجموعاً 742 کشت میکروبی قبل و بعد از ضدعفونی از بخشهای پانسمان – تزریقات، اتاقهای عمل و آشپزخانه دو بیمارستان آموزشی مورد بررسی قرار گرفت. مواد ضد عفونی کننده مورد استفاده عبارت بودند از : هالامید، به آسا، کرئولین، فرمالدئید، گلوتارآلدئید، کلرهکزیدین، هایژین، ساولن، الکل 70 درجه و اشعه UV. اثر بخشی مواد ضد عفونی کننده تهیه شده در بیمارستان ها با مواد ضد عفونی کننده تهیه شده در آزمایشگاه میکروب شناسی دانشکده پزشکی بر روی استافیلوکوک اورئوس (ATCC 25923) و E.coli (ATCC 25922) به روش انتشار در آگار مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت. اطلاعات در پرسشنامه وارد شده و با استفاده از آزمون آماری کای دو و مجموع رتبه ای ویلکاکسون (من – ویتنی) و نرم افزار spss مورد آنالیز قرار گرفت. نتیجه گیری: میانگین میزان آلودگی قبل از ضد عفونی و بعد از ضد عفونی در دو بیمارستان اختلاف معنی داری داشت (001/0p=) که نشاندهنده کاهش نسبی میکروارگانیسمهای بیمارستانی بعد از ضد عفونی کردن است. اما با توجه به اختلاف معنی دار نتایج اثر بخشی ضد عفونی کننده ها تهیه شده در بیمارستان ها و دانشکده پزشکی، پیشنهاد می گردد، تهیه ضد عفونی کننده ها مورد مصرف در بیمارستانها و نحوه استفاده آنها در بخشهای مختلف با نظارت کارشناسان بهداشت محیط بیمارستان صورت گیرد. یافته ها: از مجموع 742 نمونه کشت داده شده در دو بیمارستان، 308 مورد (6/41%) کشت مثبت بدست آمد. میانگین میزان آلودگی قبل از ضد عفونی 1/50% و بعد از ضد عفونی 8/33% تعیین شد. از مجموع 308 مورد کشت مثبت در دو بیمارستان، 2/56% باکتری گرم منفی و 8/43% باکتری گرم مثبت بدست آمد. بیشترین میزان آلودگی (2/58%) مربوط به آشپزخانه و کمترین آن (6/18%) مربوط به اتاق های عمل بود مؤثرترین ماده ضد عفونی تست شده در دو بیمارستان عبارت بودند از فرمالدئید 8%، گلوتارآلدئید 2%، کلرهکزیدین 1%، ساولن 2/3% و کم اثرترین آنها عبارت بود از: محلول به آسا 1%، الکل70% و کرئولین 5/2%. در مورد اثر بخشی اشعه UV برای اتاق پانسمان و تزریقات، میزان درصد آلودگی هوای اتاق قبل از ضد عفونی 4/51% و بعد از ضد عفونی 6/48% بود که اختلاف معنی داری بدست نیآمد. اثر بخشی ضد عفونی کننده ها تهیه شده در بیمارستانهای مورد پژوهش با نتایج بدست آمده در آزمایشگاه میکروب شناسی دانشکده پزشکی اختلاف معنی دار نشان داد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ٍضدعفونی کننده، عفونت بیمارستانی، میکروارگانیسم
عنوان انگلیسی Efficacy of the disinfectants and antiseptics used in hospitals
چکیده انگلیسی مقاله Background: One of the major causes of increasing nosocomial infections is misusing disinfectants and antiseptics in hospitals. The aim of this study was to evaluate the efficacy of disinfectants and antiseptics using in injections and dressing wards, operation rooms and kitchen of Hamedan hospitals. Materials and Methods: In this study 742 samples were collected before and after disinfections from different parts of injection, dressing wards and operation rooms. Disinfectants and antiseptics that were used in different parts of wards were Halamide, Beh-Assa, Kereoeline, Formaldehyde, Glutaraldehyde, Chlorhexidine, Hygiene, Savlone, Alcohol 70% and UV ray. The efficacy of disinfectants that were prepared in hospitals and medical microbiology laboratory of medicine faculty was evaluated. The efficacy of disinfectants and antiseptics were tested on Staphylococcus and E. coli by disk diffusion method. Data was gathered through a questionnaire and analyzed using K2 and Mann-Whitney methods. Findings: From 742 samples, 308 positive cultures (41.6%) were detected. The frequency mean of the contamination before disinfection was 50.1% and after disinfection was 33.8%. From 308 positive cultures in two hospitals, 173 (56.2%) gram negative bacteria and 135 (43.8%) gram positive bacteria were isolated. The most effective disinfectants that were used in two hospitals were Glutaraldehyde 2%, Formaldehyde 8%, Chlorhexidine 1%, Savlone 3.2%. The lowest effective disinfectants were Beh-Assa 1%, Kereoeline 2.5%, and Alcohol 70%. The frequency mean of contamination before UV ray disinfection was 51.4% and after disinfection was 48.6%, which indicate no significant difference. Disinfectants and antiseptics that were prepared in hospitals and those that prepared in medical microbiology laboratory showed minor differences. Conclusion: In this study, the frequency mean of contamination before and after disinfections showed significant differences (P-value=0/001). So, the efficacy of disinfectants used in the two hospitals was satisfactory. However, disinfectants that were prepared in hospitals and those that prepared in medical microbiology laboratory showed minor differences. Therefore, it is suggested that the disinfectants and antiseptics which are used in hospitals should be prepared under supervision of hospital health experts.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Disinfectants, Nosocomial infections, antiseptics.
نویسندگان مقاله رسول یوسفی مشعوف | rasoul yousefi mashouf
دانشگاه علوم پزشکی همدان

محمد فلاح | mohammad fallah
دانشگاه علوم پزشکی همدان

زهرا حیدر برقی | zahra heidar barghi
دانشگاه علوم پزشکی همدان

نشانی اینترنتی http://yafte.lums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-341&slc_lang=en&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده 1
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات