این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
یافته، جلد ۷، شماره ۴، صفحات ۸۷-۹۰
عنوان فارسی نتایج فانکشنال درمان جراحی شکستگی های رادیوس و النا
چکیده فارسی مقاله مقدمه: شکستگی های جابجا شده استخوان های ساعد (رادیوس و النا) در بزرگسالان معمولاً توسط جا اندازی باز شکستگی و فیکساسیون داخلی درمان می شوند. هدف این مطالعه بررسی نتایج فانکشنال این شکستگی ها بود. نتیجه گیری: ریداکشن اناتومیک و فیکساسیون داخلی روش استاندارد درمان شکستگی های با جابجایی هر دو استخوان رادیوس و النای ساعد در بالغین است. با در نظر گرفتن یافته ها به نظر می رسد توجه بیشتر به انجام حرکات ساعد به خصوص پرونیشن و تقویت عضلات ساعد بعد از عمل جراحی در بهبود فانکشنال بیمار به خصوص پرونیشن و قدرت Grip تاثیر بسزایی داشته باشد. یافته ها: پرونیشن ساعد در مقایسه با سوپینیشن و در مقایسه با اندام سالم طرف مقابل کاهش یافته بود. دامنه حرکات فلکشن و اکستنشن مچ و آرنج به سطح نرمال قبل از عمل برگشته بود. قدرت Grip در مقایسه با طرف مقابل کاهش پیدا کرده بود. در پرسشنامه (DASH) نتایج رضایتبخش بودند. مواد و روش ها: در این مطالعه طی مدت پنج سال تعداد 52 بیمار که توسط جا اندازی باز رادیوس و النا و فیکساسیون داخلی توسط پلاکهای Dynamic compression plate (DCP) شماره 5/3 درمان شده اند مورد بررسی قرار گرفته اند. بعد از جراحی اندام به مدت یک هفته بی حرکت شده و سپس حرکات اکتیو آرنج و مچ دست و سپس تقویت عضلات ساعد بعد از دو ماه شروع شده است. مدت پیگیری 18 ماه (23-11) بوده و بیماران از لحاظ دامنه حرکات ساعد و مچ دست و قدرت گریپ گرفتن دست بررسی شدند. نتایج فانکشنال توسط پرسشنامه DASH بررسی شدند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله شکستگی ساعد، جا اندازی باز، فیکساسیون داخلی
عنوان انگلیسی Functional Outcome of Internal Fixation of Radial and Ulna Fracture
چکیده انگلیسی مقاله Background: Displaced fractures of radius and ulna bones in adults are usually treated with open reduction and internal fixation. The purpose of this research was to access functional outcome of these fractures. Materials and Methods: In this research 52 Patients who underwent ORIF with DCP 3.5 in past 5 years were investigated. Post-operation protocol was one week immobilization and then active elbow and forearm motion and then muscle strengthening after 2 months. The patients were followed for 18 months and were assessed clinically for forearm and wrist ROM & grip strength & functionally with DASH questionnaire. Findings: Pronation of the affected forearm by comparison with supination of unaffected forearm was reduced. Wrist and elbow flexion and extension were the same. Grip strength was reduced compared with unaffected limb. DASH questionnaire demonstrated high patient satisfaction. Conclusion: Anatomic reduction and internal fixation is the standard method for treatment of fractures by displacing radios and ulna in adults. According to results, it seems more intension to motions specially pronation and muscle strengthening foream after surgery will have affect on improving patients’ function specially pronation and Grip strength.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Forearm fracture, ORIF, Ulna Fracture
نویسندگان مقاله مهرداد منصوری | mehrdad mansouri
دانشگاه علوم پزشکی لرستان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی لرستان (Lorestan university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://yafte.lums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-385&slc_lang=en&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده 1
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات