این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
یافته، جلد ۷، شماره ۲، صفحات ۳-۱۱
عنوان فارسی بررسی موارد تنگی نای بعد از لوله گذاری به دنبال خودکشی
چکیده فارسی مقاله مقدمه: میزان خودکشی در سالهای اخیر رو به افزایش گذاشته است. ارائه یک مجموعه از بیمارانی که بعد از اقدام به خودکشی زیر ونتیلاتور قرار گرفته‌اند و در اثر لوله‌های داخل نای دچار عارضه تنگی در مجرای هوایی (تراشه) شده‌اند، باعث شناخت بیشتر این عارضه و راههای مقابله و پیشگیری از آن می‌شود. مواد و روش ها: طی یک مطالعه آینده نگر، از میان بیمارانی که به علت تنگی مجرای هوایی ناشی از لوله گذاری به مرکز ما معرفی شده بودند، آنهایی که علت لوله گذاری اقدام به خودکشی کرده بودند، بررسی شدند. این کار با پرکردن پرسشنامه تنظیم شده ثبت کامپیوتری اطلاعات آماری و پیگیری منظم بالینی، در مدت 15 ماه (اردیبهشت 1382 تا تیر ماه 1383) انجام گرفت. نتیجه گیری: به‌نظر می‌رسد در بیماران ما مشکلات اجتماعی نظیر بیکاری، تجرد و کم‌سوادی بیشتر از اختلالات روانی زمینه‌ساز اقدام به خودکشی بوده است. بیمارانی که بعد از خودکشی زیر ونتیلاتور قرار می‌گیرند و دچار تنگی تراشه می‌شوند با عمل رزکسیون آناستوموز قابل درمان می‌باشند، اگر چه میزان عود تنگی در آنها بیشتر از گروه‌های دیگر است. یافته ها: از میان 100 بیمار مبتلا به تنگی ناشی از لوله گذاری، تعداد 19 بیمار وارد مطالعه شدند (میانگین سنی 96/9+3/25 سال، محدوده 56-17 سال، 10 نفر مؤنث و 9 نفر مذکر). نوع بیماری و علت خودکشی براساس تشخیص روانپزشک عبارت بود از: 11 مورد استرس روانی اجتماعی در زمینه شخصیت مشکل‌دار یا نابالغ و 7 مورد وجود اختلال روانی، در یک نفر علت نامعلوم بود. علل مستقیم اقدام به خودکشی عبارت بودند از: مشکلات خانوادگی 10 مورد، مسائل عشقی 2 مورد، اعتیاد 3 مورد، ناراحتی سیستم عصبی و افسردگی 6 مورد، مشکلات اجتماعی 2 مورد. بعضی از بیماران 2 علت را ذکر کرده و یک بیمار نیز از ذکر علت خودکشی خودداری کرد. مدت لوله گذاری بیماران به‌طور متوسط 78/14 روز بود (محدوده 3-30 روز)، 8 بیمار تراکئوستومی شده بودند و طول تنگی به‌طور متوسط 12/35 میلی‌متر بود (محدوده 50-20 میلی‌متر). درمانهای انجام شده شامل رزکسیون آناستوموز محل تنگی و نیز دیلاتاسیون متناوب تنگی بود. 3 بیمار با دیلاتاسیون درمان شدند و در 16 بیمار عمل رزکسیون آناستوموز تراشه انجام شد. 8 مورد عود تنگی بعد از رزکسیون ایجاد شد که با رزکسیون مجدد (4 نفر) و با دیلاتاسیون متناوب (2 نفر) بهبودی یافتند و در 2 مورد نیز استنت گذاشته شد. این گروه از بیماران با یک گروه مشابه که به‌علل مختلف دیگری دچار تنگی بعد از لوله‌گذاری شده‌بودند، مقایسه شد. میزان عود تنگی (P=0/011) و طول تنگی (P=0/011) در گروه خودکشی بیشتر از گروه شاهد بود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله خودکشی، لوله گذاری، نای
عنوان انگلیسی Study of postintubation airway stenosis (PIAS) following suicide attempts
چکیده انگلیسی مقاله Background: The incidence of suicide attempts has been increasing in recent years. Presenting a group of patients who attempted suicide, underwent ventilatory support and got postintubation airway stenosis, may help us to better understand and prevent this complication. Materials and methods: Among patients who referred to us for treatment of PIAS, those who were intubated for suicide attempts were investigated in a prospective study. Information were entered in a questionnaire and regular follow- ups were done in a 15 months period (Apr 2003 to Jul 2004). Findings: Among 100 patients with PIAS, 19 enrolled in the study. Mean age was 25.3 + 9.96 years (17-56 y), there were 10 females and 9 males. The type of disease and reason for suicide was categorized by a psychologist as psychosocial stress with an immature personality background in 11, psychological disorder in 7 and unknown cause in one. Direct causes for suicide were: family problems in 10, lovesick in 2, opium addiction in 3, depression in 6, social problems in 2 (in some patients, there were more than one cause). Mean time of intubation was 14.78 days (3-30 days), mean length of stenosis was 35.12 mm (20-50). Eight patients underwent a tracheostomy procedure. Three patients were treated with bronchoscopic dilation and 16 underwent laryngotracheal resection and reconstruction. There were 8 recurrences in the resected group of patients, of them, 4 were successfully re-resected, 2 recovered by bronchoscopic dilations and 2 managed by stents. This group of patients (study group) was compared with a similar group of patients in whom the causes of intubations were different (control group). The incidence of post-surgical recurrence (P=0.011) and the length of stenosis (P=0.01) were higher in the study group. Conclusions: In our patients, social problems like unemployment, illiteracy and singleness were more frequent cause of suicide than psychological disorders. Patients who underwent mechanical ventilation due to suicide and suffered PIAS could be treated by tracheal resection and reconstruction, although the incidence of post-surgical stenosis recurrence among them is more frequent than the other groups of patients.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Tracheal stenosis, Suicide, Intubation
نویسندگان مقاله عزیزالله عباسی | azizollah abbasi
استاد جراحی قفسه سینه، رئیس جراحی توراکس بیمارستان دکتر مسیح دانشوری

رویا فرزانگان | roya farzanegan
پزشک عمومی، بخش جراحی توراکس بیمارستان دکتر مسیح دانشوری

غلامرضا کرمی | gholamreza karami
دانشگاه علوم پزشکی بقیه ا...

مهرناز والی زاده | mehrnaz valizadeh
پزشک عمومی، بخش جراحی توراکس بیمارستان دکتر مسیح دانشوری

محمدبهگام شادمهر | mohammad behgam shadmehr
استادیار جراحی قفسه صدری، بخش جراحی توراکس بیمارستان دکتر مسیح دانشوری

مهرداد عرب | mrhrdad arab
استادیار جراحی قفسه صدری، بخش جراحی توراکس بیمارستان دکتر مسیح دانشوری

مجتبی جواهرزاده | mojtaba javaherzadeh
استادیار جراحی قفسه صدری، بخش جراحی توراکس بیمارستان دکتر مسیح دانشوری

ساویز پژهان | saviz pejhan
استادیار جراحی قفسه صدری، بخش جراحی توراکس بیمارستان دکتر مسیح دانشوری

ابوالقاسم دانشور | abalghasem daneshvar
متخصص جراحی عمومی، بخش جراحی توراکس بیمارستان دکتر مسیح دانشوری

نشانی اینترنتی http://yafte.lums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-362&slc_lang=en&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده 1
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات