این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
سیاست، جلد ۴۵، شماره ۳، صفحات ۵۳۳-۵۵۰

عنوان فارسی بدیل‌های دولت در گفتمان اسلامی و انتقادی غرب
چکیده فارسی مقاله یکی از اصلی‌ترین مفاهیم‌ نظری در عرصه روابط بین‌الملل، مفهوم دولت- ملت است که تمام ‌نظریه‌ها و گفتمان‌هایی که در این حوزه مطرح‌اند، موضع و دیدگاه خود را نسبت به آن بیان می‌کنند. در این میان، گاهی زمزمه‌هایی درباره افول دولت- ملت شنیده می‌شود. در چارچوب گفتمان اسلام سیاسی- فقاهتی و انتقادی غربی، اما ضمن پذیرش عنصر دولت به‌مثابه یکی از بازیگران اصلی حوزه روابط بین‌الملل و احترام به استقلال و حاکمیت دولت‌ها در آموزه‌های خود، در سطح تحلیل دولت متوقف نمی‌شوند و در برخی موضوع‌ها حتی از آن عبور کرده، در محوریت مفهوم دولت در ‌نظریه‌پردازی تردید وارد می‌کنند. در این مقاله تلاش داریم ضمن پرداختن به ماهیت نقد هر دو گفتمان انتقادی غربی و اسلامی، بدیل‌های مد نظر این دو گفتمان را بررسی کنیم. پرسش مد نظر ما در این پژوهش این است که «ماهیت نقد دولت در این دو گفتمان، بر بدیل‌هایی که مطرح کرده‌اند، چه تأثیری گذاشته است؟» و پاسخ موقت ما در قالب فرضیه این است که ضمن تفاوت هستی‌شناختی، نقد ناکارآمدی دولت در رابطه ماهیت جهان‌شمول انسانی سبب شده است این دو گفتمان در مطرح کردن بدیل‌های خود تنگناهایی را اصلاح کنند که دولت‌ها ایجاد کرده‌اند و راه تعالی انسان‌ها در شکوفایی استعداد و فطرت خود را بازیابند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله

عنوان انگلیسی State’s alternatives in Islamic as well as critical discourse
چکیده انگلیسی مقاله One of the most important theoretical concepts in international relations is the concept of 'state', in relation to which all of the theories and discourses reflect their viewpoints. However, sometimes there are said to be falls in state-nations. Islamic-Jurisprudential discourse and critical Western discourse, admitting the role of state as a key element in international relations and respecting the independence and sovereignty of states in their teachings, do not limit their analysis to this level since some of their discussions move well beyond the concept and they question the pivotal role of government in their theorizations. This study is an attempt to discuss the nature of the criticism required in both Western and Islamic critical discourses as well as their alternatives. The main question here is what effects have the natures of the government's criticisms in both discourses had on the alternatives proposed by each? And the tentative answer expressed as a hypothes is that besides ontological differences, the criticism of the government in terms of its inefficiency in relation to the universal human nature has led these discourses to alleviate the problems in proposing their alternatives and find human excellence in benefiting their talents and instincts.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله هادی آجیلی |
استادیار گروه روابط بین الملل دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علامه طباطبایی (Allameh tabatabaii university)

علی اسمعیلی اردکانی | esmaeili ardakani
دانشجوی دکتری روابط بین الملل دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علامه طباطبایی (Allameh tabatabaii university)


نشانی اینترنتی http://jpq.ut.ac.ir/article_55575_5c80b6ad34e394052dbd79476d76ddcd.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/916/article-916-188153.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات