این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
سیاست، جلد ۴۵، شماره ۲، صفحات ۲۶۹-۲۸۷
عنوان فارسی پیروزی و ناکامی گفتمان اسلام سیاسی (تجربه‌ای متفاوت در ایران ۱۹۷۹ و مصر۲۰۱۲)
چکیده فارسی مقاله گفتمان اسلام سیاسی، در طول حیات خود تجربیات متفاوتی را در کشورهای اسلامی رقم زده که مهم‌ترین آنها پیروزی انقلاب اسلامی در ایران 1979 و تلاش جنبش اخوان‌المسلمین مصر برای به‌دست‌گیری قدرت به‌گونه‌ای دموکراتیک در سال 2012 بوده است. انقلاب اسلامی ایران در سال 1979 به پیروزی رسید و توانست خود را بر ذهن و زبان مردم هژمون سازد؛ اما اخوان‌المسلمین که سابقه بیشتری در مبارزه دارد، در طول فعالیت خود برای کسب قدرت در مصر و دیگر کشورهای عربی، همواره ناکام بوده است. بررسی چرایی موفقیت انقلاب اسلامی در ایران در سال 1979 و ناکامی جنبش اخوان‌المسلمین مابین سال‌های 2012-2014 در مصر، دو قرائت همسان از اسلام سیاسی است که هدف این مقاله است. پرسشی که در این زمینه مطرح می‌شود این است که تجربه گفتمان اسلام سیاسی در ایران چه نقاط قوتی داشته که جنبش اخوان‌المسلمین به‌دلیل نداشتن آنها طی فعالیت سیاسی خود، در دستیابی به قدرت ناکام بوده است. یافته‌های این مقاله که بر اساس روش تحلیل گفتمان لاکلا و موفه به‌دست آمده، گویای آن است که جنبش اخوان‌المسلمین به‌دلیل تأکید بر دانش التقاطی، نداشتن دال برتری همچون رهبری امام خمینی (ره)، نشانه‌ای چون ولایت فقیه و ناتوانی در کنترل مراکز ساختاری قدرت همانند ارتش و نیروهای امنیتی پیشین نتوانست در جریان تحولات سیاسی مصر 2012-2013 حاکمیت خود را در عرصه سیاسی مصر حفظ کند و در نتیجه، در مواجهه با بحران‌های سیاسی و مداخله نظامیان در سیاست ناکام مانده، به‌حاشیه رفت.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی SUCCESSES AND FAILURES OF THE DISCOURSE OF POLITICAL ISLAM (DIFFERENT EXPERIENCE IN IRAN 1979 AND EGYPT 2011)
چکیده انگلیسی مقاله Political Islam is the only active religion discourse in the world claiming to have program for Religion and the Muslim world and to achieve this goal it must gain political power. From its existence the dialogue has triggered different experiences in Islamic countries. The most important victory of the Islamic Revolution in Iran in 1979 and Egypt's Muslim Brotherhood movement was to seize power in 2011 in a democratic way. Islamic Revolution in Iran could have been hegemon in the minds and language of people, But Muslim Brotherhood has a history of more combat power during activity which always has failed. To find the reason of success for Islamic Revolution in 1979 and the failure of the Muslim Brotherhood movement between the years 2011-2013as two identical understanding of political Islam, is the purpose of the present paper. The question raised in this situation is: what are the advantages of political Islam dialogue in Iran that lack of them for The Muslim Brotherhood movement has caused a failure to gain political power? The findings of the present paper, gained based on Laclau, and Mouffe's discourse analysis, indicate that since the Muslim Brotherhood movement emphasizes on eclectic knowledge, has no evidence of superior leader like Imam Khomeini, and has no signs of the supreme leadership and the inability to control structural power centers, Failed to gain political developments in Egypt during the 2011-2013, and failed to maintain its sovereignty in the political arena facing with military crises and ultimately has pushed into margin.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله علیرضا سمیعی اصفهانی | samiee esfahani
استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه یاسوج
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه یاسوج (Yasouj university)

امران کیانی |
دانشجوی دکتری علوم سیاسی دانشگاه یاسوج
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه یاسوج (Yasouj university)

نشانی اینترنتی http://jpq.ut.ac.ir/article_54850_f0e02018f7389a82827dfa020227d6d8.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/916/article-916-188167.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات