این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
سیاست های مالی و اقتصادی، جلد ۴، شماره ۱۴، صفحات ۷-۳۲
عنوان فارسی شناسایی بخش‌های اقتصادی محرک ایجاد اشتغال در استان‌های مختلف ایران و چشم‌انداز آن (رهیافت انتقال – سهم)
چکیده فارسی مقاله تجزیه‌و‌تحلیل روند اشتغال و ساختار آن در سطح کشور و مناطق مختلف آن مستلزم شناخت دقیق استعدادها و توان بالقوه بخش‌ها و ترکیب آن در مناطق است تا بتوان برنامه‌ریزی و اشتغالزایی متوازن و متعادلی را در هر یک از بخش‌ها و مناطق محقق ساخت. اشتغال همواره از دغدغه‌های اصلی سیاستگذاران اقتصادی بوده و به‌طور کلی نیروی انسانی در مسائل اقتصادی جایگاه ویژه‌ای داشته است. هدف از این مطالعه تعیین وضعیت اشتغال بخش‌های عمده فعالیت در استان‌های کشور ایران طی دوره (1390-1385) می‌باشد. به این منظور با استفاده از مدل انتقال- سهم به تشخیص نوع بخش‌های اقتصادی از نظر مزیت نسبی، برنده، بازنده و بازنده مختلط اقتصادی پرداخته شده و همچنین با استفاده از شاخص ضریب مکانی (LQ) بخش‌های پایه‌ای و غیر پایه‌ای هر استان مشخص شده است. نتایج حاکی است که در تمام استان‌ها توزیع نیرو به نفع مشاغل خدماتی و جهت‌گیری فعالیت‌های آینده استان به‌سمت بخش خدمات است، همچنین بخش خدمات در اکثر استان‌ها به‌جز استان‌های آذربایجان شرقی، تهران، خوزستان، سیستان‌و‌بلوچستان، کرمان، کرمانشاه، کهگیلویه‌و‌بویراحمد، گیلان، لرستان و یزد پتانسیل لازم برای ایجاد اشتغال در آینده را دارند و به‌عنوان محرک لازم برای ایجاد اشتغال در استان‌ها محسوب می‌شوند. ازنظر فعالیت پایه‌ای نتایج نشان می‌دهد بخش خدمات در استان‌های بوشهر، تهران، خوزستان، سمنان، فارس، قم، کرمانشاه و هرمزگان فعالیت پایه‌ای محسوب شده و این بخش درجهت مزیت رقابتی این استان‌ها حرکت کرده است. ضرایب مکانی سایر استان‌ها در بخش خدمات حاکی از این است که این بخش در آن‌ها هنوز به سطح خودکفایی نرسیده و متقاضی نیروی کار بیشتری است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Identification of the Driving Sectors in Job Creation in the Different Provinces of Iran and its Prospects (Shift-Share Approach)
چکیده انگلیسی مقاله For analyzing of the employment process and its structure for the country and different regions, and also for balanced planning and creating employment in all the regions, knowing the exact the talents and potential of the regions are necessary. The employment has always been the main concern of the economic policymakers, and the human force has a significant position on economic issues. This study wants to determine the situation of the main sector's employments in the different provinces of Iran during 2006 to 2014. So, the shift-share model is used to recognize the relative advantage, economic loser or winner in the different economic sectors. The local coefficient index is used to determine the basic and non-basic parts of each province. The results indicate that the power distribution in all provinces has been tended to the employment of the service sector, and all of the future planning in providences are toward to this direction. The service section in all providence except east Azerbaijan, Tehran, Khuzestan, Sistan and Balouchsetan, Kerman, Kermanshah, Kohkiluie and Bouierahmad, Gilan, Lorestan, and Yazd have a potential in job creation and are considered as a driving force for economic development in providences. Considering the basic activities, it is shown that the service section in Bushehr, Tehran, Khuzestan, Semnan, Fars, Qum, Kermanshah, and Hormozgan is the basic sector and has moved toward competitive advantages of the providence. The local coefficients of another providences in the service sector indicate that this sector is not self-sufficiency and needs more labor forces.Keywords: provinces of Iran, employment, shift- share, relative advantage
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله محمد غفاری فرد | ghaffary fard


رضا خوش سیما |


نشانی اینترنتی http://www.qjfep.ir/browse.php?a_code=A-10-402-4&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/923/article-923-189587.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات