این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران، جلد ۲۲، شماره ۸، صفحات ۴۴-۵۱
عنوان فارسی بررسی تأثیر سولفات منیزیم موضعی بر پیشرفت افاسمان، دیلاتاسیون و طول مدت زایمان در زنان نخست‌زا
چکیده فارسی مقاله مقدمه: افاسمان و دیلاتاسیون، از مشخصه‌های مهم و تأثیر‌گذار بر سیر و مدت لیبر هستند. اختلال در پیشرفت آنها منجر به خارج شدن سیر لیبر از روند طبیعی می‌شود که می‌تواند هم برای مادر و هم برای نوزاد مشکلاتی را به همراه داشته باشد. سال‌هاست که در ایران از سولفات منیزیم موضعی جهت پیشرفت لیبر به‌صورت تجربی استفاده می‌شود، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر سولفات منیزیم موضعی بر پیشرفت افاسمان، دیلاتاسیون و طول مدت زایمان در زنان نخست‌زا انجام شد. روش‌کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو‌سوکور بر روی 72 زن نخست‌زا با بارداری ترم که از اسفند ماه 1395 تا مهر ماه 1396 جهت انجام زایمان به بیمارستان مهدیه تهران مراجعه کرده بودند، انجام شد. افراد به‌روش تصادفی در دو گروه 36 نفری سولفات منیزیم و پلاسبو قرار گرفتند. در گروه سولفات منیزیم در ابتدای فاز فعال، 10 سی‌سی سولفات منیزیم 50% و در گروه پلاسبو 10 سی‌سی آب مقطر روی سرویکس ریخته شد و سپس سیر لیبر در دو گروه مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 17) و آزمون‌های تی مستقل، من‌ویتنی، کای دو و دقیق فیشر انجام گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌‌دار در نظر گرفته‌ شد. یافته‌ها: میانگین طول مدت فاز فعال مرحله اول لیبر در گروه سولفات منیزیم 13/1±75/1 ساعت و در گروه پلاسبو 87/1±85/3 ساعت بود که نسبت به گروه سولفات منیزیم 10/2 ساعت طولانی‌تر بود (001/0=p). همچنین میزان افت هموگلوبین نیز در گروه سولفات به‌طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود (022/0=p). تعداد موارد زایمان طبیعی در گروه سولفات منیزیم بیشتر بود، اما این تفاوت از نظر آماری معنادار نبود (429/0=p). از نظر بقیه موارد مانند آپگار نوزاد، پارگی‌های کانال زایمان و شرایط مادر بعد از زایمان بین دو گروه تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0
کلیدواژه‌های فارسی مقاله افاسمان، دیلاتاسیون، سولفات منیزیم، طول مدت زایمان، نخست‌زا،
عنوان انگلیسی The effects of topical magnesium sulfate on progression of effacement, dilatation and duration of labor in nulliparous women
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Effacement and dilatation are important factors affecting the progress and duration of labor. Impairment in their progression can disrupt the normal progress of labor and lead to maternal and neonatal complications. For many years, topical magnesium sulfate has been used experimentally for labor progression in Iran. Therefore, this study was performed with aim to determine the effects of topical magnesium sulfate on progression of effacement, dilatation and duration of labor in nulliparous women. Methods: This double-blind randomized clinical trial was conducted on 72 nulliparous women with term pregnancy that had referred to Tehran Mahdieh hospital for delivery from March 2016 to September 2017. The participants were randomly divided into two groups of magnesium sulfate and placebo (n=36 in each group). In the magnesium sulfate group (intervention), 10 cc of magnesium sulfate 50%, and in the control group, 10 cc of distilled water was poured on the cervix in the beginning of the active phase, and the labor progress was assessed in two groups. Data were analyzed by SPSS software (version 17) and using independent t-test, Mann-Whitney, Chi-square and Fisher's exact tests. P< 0.05 was considered statistically significant. Results: Mean duration of active phase of first stage of labor was 1.75±1.13 hours in magnesium sulfate group and 3.85±1.87 hours in placebo group, that was 2.10 hours longer than magnesium sulfate group (P=0.001). The drop-in hemoglobin levels was significantly lower in magnesium sulfate group than in the control group (P=0.022). The number of normal vaginal delivery was higher in magnesium sulfate group, but this difference was not statistically significant (P=0.429). There were no significant differences between two groups in terms of neonatal Apgar score, ruptures in birth canal and the mother's postpartum conditions (p>0.05). Conclusion: The use of topical magnesium sulfate on the cervix in the active phase improves effacement and dilatation and shortens the duration of labor. Since there are very few studies on this subject, performing further studies are recommended.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله آرزو حیدری | Arezoo Heydari
M.Sc. student of Midwifery, Student Research Committee, School of Nursing and Midwifery, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.

دکتر نوراسادات کریمان | Nourossadat Kariman
Associate Professor, Department of Midwifery and Reproductive Health, Midwifery and Reproductive Health Research Center, School of Nursing and Midwifery, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
دانشیار گروه مامایی و بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.

دکتر زهرا نائیجی | Zahra Naeji
Associate Professor, Department of Obstetrics and Gynecology, Faculty of Medicine, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
دانشیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.

دکتر فرزانه احمدی | Farzaneh Ahmadi
PhD student of Biostatistics, School of Paramedicine, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
دانشجوی دکترای آمار زیستی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.

نشانی اینترنتی http://ijogi.mums.ac.ir/article_13919.html
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/14/article-14-1921705.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده en
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده اصیل پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات