این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
شنبه 6 دی 1404
تحقیقات دامپزشکی
، جلد ۷۴، شماره ۳، صفحات ۳۶۰-۳۶۸
عنوان فارسی
تاثیر اسانس و عصاره برخی گیاهان دارویی خانواده چتریان درتخریب زیرالنون شیرابه شکمبه گاو
چکیده فارسی مقاله
زمینۀ مطالعه: زیرالنون یک زهرابه قارچی استروژنیک غیراستروئیدی است که به طور معمول در خوراک حیوانات یافت میشود و سبب بروز نارسائی در کارکرد دستگاه تناسلی میشود. بیشتر جاذبهای تجاری توانائی جذب زیرالنون را ندارند و ممکن است پیامدهای مصرفی زیانباری روی حیوان داشته باشند. بنابراین کشف و معرفی ترکیبات طبیعی سالم و ایمن جهت کاهش زیرالنون خوراک ضروری میباشد. هدف: هدف اصلی این پژوهش معرفی برخی گیاهان دارویی با توانایی تجزیه زیرالنون شیرابه شکمبه گاو در شرایط برون تنی میباشد. روشکار: در این پژوهش ابتدا کارایی اسانس و عصارههای ان-هگزانی، اتیل استاتی و متانولی بذرهای چهار گیاه دارویی از خانواده چتریان (Apiaceae) شامل گشنیز(Coriandrum sativum)، زیره سبز(Cuminum cyminum)، رازیانه(Foeniculum vulgare) و گلپر ایرانی (Heracleum persicum) بر تجزیه زیرالنون (2 میلیگرم اسانس/عصاره همراه با 4/0 میکروگرم زیرالنون در 1 میلیلیتر شیرابه شکمبه گاو) بررسی شد و سپس تاثیر اسانس و عصاره های امیدبخش در سه نسبت اسانس/ عصاره: توکسین (125 :1، 250 :1 و 00 5 :1) در طول 48 ساعت پایش شد. در هر مرحله محتوای زیرالنون توسط ستون ایمونوافینیتی استخراج و با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) دارای ردیاب فلورسنت اندازه گیری شد. نتایج: نتایج نشان داد اسانس گشنیز (حاوی 5/76 درصد لینالول)، عصاره ان-هگزانی گشنیز و عصارههای متانولی و اتیل استاتی گلپر از توانائی قابل قبولی (بیش از 30 درصد) در تجزیه زیرالنون برخوردار هستند. پایش محتوای زیرالنون در حضور غلظتهای مختلف اسانس و عصارههای امیدبخش نشان داد که اسانس گشنیز طی 48 ساعت با 5/79درصد تجزیه زیرالنون بیشترین تاثیر را در پاکسازی زیرالنون از شیرابه شکمبه دارد و عصارهی ان- هگزانی گشنیز پس از 36 و 48 ساعت در نسبت1:500 به ترتیب با 8/67 درصد و 2/74 درصد تجزیه زیراانون در مرتبه بعدی قرار گرفت. همچنین عصارههای متانولی و اتیل استاتی گلپر در نسبت1:500 به ترتیب قادر به کاهش 46 درصد و 8/41 درصد محتوای زیرالنون شیرابه شکمبه بودند. نتیجهگیری نهایی: گیاهان دارویی گشنیز و گلپر به عنوان دو افزودنی امید بخش برای تجزیه زیرالنون در خوراک دام معرفی میشوند.
کلیدواژههای فارسی مقاله
شیرابه شکمبه، زیرالنون، گیاهان دارویی، ترکیبات گیاهی، تجزیه،
عنوان انگلیسی
The Destructive Effects of Essential Oil and Extracts of Some Medicinal Plants (Apiaceae family) on The Reduction of Zearalenone in Rumen Fluid
چکیده انگلیسی مقاله
BACKGROUND: Zearalenone (ZEA) is a nonsteroidal estrogenic mycotoxin that is usually found in animal feed and causes disorder in genital organs activity. Most commercial adsorbents do not have ZEA absorbency and may have side effects on the animal performance. Therefore, the discovery and introduction of natural compounds are necessary to reduce ZEA. OBJECTIVES: The introduction of some medicinal plants to degrade ZEA in rumen fluid is the main objective of this study. METHODS: In the present study, essential oil and different extracts (methanol, n-hexane and ethyl-acetate) of seed of four medicinal plants belonging to Apiaceae family including coriander (Coriandrum sativum),Cumin (Cuminum cyminum), Fennel (Foeniculum vulgare) and Persian hogweed (Heracleum persicum) were investigated to reduce ZEA in rumen fluid (0.4µg ZEA in ml 20% rumen fluid) at the ratio of essential oil/extract to toxin 125:1, 250:1 and 500:1 in 48h.The ZEA-content was extracted by the immunoaffinity column and analyzed by high-performance liquid chromatography (HPLC-FLD). RESULTS: The results showed that essential oil of coriander (contains 76.5% of linalool), n-hexane extract of coriander and methanol and ethyl acetate extracts of Persian hogweed exhibit acceptable efficiency (more than 30%) in ZEA degradation. ZEA evaluation in the presence of various concentrations of promising essential oils and extracts exhibited that the essential oil of coriander has the highest effect to remove ZEA from rumen fluid with 79.5% after 48 h. The n-hexane extract of coriander at the rate of 500:1 caused 67.8% and 74.2% reduction in ZEA content after 36 and 48 h incubation time respectively and located at the next statistical level. In addition, methanol and ethyl- acetate extracts of Persian hogweed at the rate of 500:1 reduced 46% and 41.8% ZEA content in rumen fluid respectively. CONCLUSIONS: Coriander and Persian hogweed are introduced as promising botanical additive sources to remove ZEA in animal feed.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله
محبوبه شاه وردی |
گروه کشاورزی، پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
محسن فرزانه |
گروه کشاورزی، پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
صمد نژاد ابراهیمی |
گروه فیتوشیمی، پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
ابوالفضل سلطانی اُشیانی |
بخش تحقیق و توسعه، شرکت نوین رشد شهران فوده، اصفهان، ایران
نشانی اینترنتی
https://jvr.ut.ac.ir/article_72885_ded9d5aaa642d0e790f7c42cfe5d9188.pdf
فایل مقاله
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/699/article-699-1930984.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات