این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی اصفهان، جلد ۳۴، شماره ۴۰۰، صفحات ۱۱۲۱-۱۱۲۷

عنوان فارسی مقایسه‌ی اثر زنجبیل با متوکلوپرامید در پیش‌گیری از تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی کوله‌سیستکتومی
چکیده فارسی مقاله مقدمه: تهوع و استفراغ، عارضه‌ی شایع و مشکل‌آفرین پس از اعمال جراحی می‌باشد. اگر چه داروهای متعددی نقش پروفیلاکتیک یا درمانی در رابطه با این عارضه دارند، اما هیچ کدام قادر به مهار کامل آن نمی‌باشند و عوارض جانبی متعددی نیز دارند. مطالعه‌ی حاضر، با هدف مقایسه‌ی اثربخشی مصرف پروفیلاکتیک زنجبیل و متوکلوپرامید بر کاهش ایجاد تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی کوله‌سیستکتومی انجام شد. روش‌ها: پس از کسب رضایت از 90 بیمار کاندیدای عمل جراحی کوله‌سیستکتومی که شرایط ورود به مطالعه را داشتند. این افراد، به طور تصادفی به دو گروه 45 نفری تقسیم شدند. قبل از شروع عمل جراحی، به گروه اول زنجیبل و به گروه دوم متوکلوپرامید داده شد. سپس، شدت و مدت تهوع و تعداد دفعات استفراغ در ساعات اول و دوم بعد از عمل جراحی با استفاده از مقیاس بصری و پرسش‌نامه‌ی خود طراحی شده اندازه‌گیری شد. آنالیز داده‌ها با استفاده از آزمون 2 χ و نرم‌افزار SPSS انجام شد. 050/0 > P به عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد. یافته‌ها: شرکت کنندگان از نظر محدوده‌ی سنی به دو گروه کمتر و مساوی 60 سال (شامل 33 نفر (55 درصد) در گروه زنجبیل و 27 نفر (45 درصد) در گروه متوکلوپرامید) و بیشتر از 60 سال (شامل 12 نفر (40 درصد) در گروه زنجبیل و 18 نفر (60 درصد) در گروه متوکلوپرامید) تقسیم شدند که این تفاوت معنی‌دار نبود (180/0 = P). از نظر وزن، افراد به سه قسمت کمتر از 70 کیلوگرم (شامل 6 نفر (7/85 درصد) در گروه زنجبیل و 1 نفر (3/14 درصد) در گروه متوکلوپرامید)، 90-70 کیلوگرم (شامل 36 نفر (6/45 درصد) در گروه زنجبیل و 43 نفر (4/54 درصد) در گروه متوکلوپرامید) و بیشتر از 90 کیلوگرم (شامل 3 نفر (0/75 درصد) در گروه زنجبیل و 1 نفر (0/25 درصد) در گروه متوکلوپرامید) تقسیم شدند که این تفاوت‌ها معنی‌دار نبود (070/0 = P). از نظر جنسیت نیز افراد به دو رده تقسیم شدند. مردان در گروه زنجبیل 28 نفر (1/49 درصد) و در گروه متوکلوپرامید 29 نفر (9/50 درصد) و زنان در گروه زنجبیل 17 نفر (5/51 درصد) و در گروه متوکلوپرامید 16 نفر (5/48 درصد) بودند و بر این اساس، تفاوت معنی‌داری بین دو گروه مشاهده نشد (820/0 = P). شدت تهوع و تعداد دفعات استفراغ در اولین ساعت پس از عمل جراحی در گروه دریافت کننده‌ی زنجبیل، بیشتر از گروه دریافت کننده‌ی متوکلوپرامید کاهش یافت. نتیجه‌گیری: زنجبیل خوراکی، باعث کاهش بیشتری نسبت به متوکلوپرامید در بروز تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی شده است و می‌تواند به عنوان درمان حمایتی در پیش‌گیری از تهوع و استفراغ مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله زنجبیل، متوکلوپرامید، داروهای ضد تهوع و استفراغ،

عنوان انگلیسی Comparison of the Effect of Ginger and Metoclopramide in Prevention of Nausea and Vomiting after Cholecystectomy
چکیده انگلیسی مقاله Background: Nausea and vomiting are common and troublesome complication after the surgery. Although several medications as prophylactic or therapeutic are used in relation to this problem, but neither of them could not completely suppress and have numerous side effects. This study was performed to compare the prophylactic efficacy of ginger and metoclopramide in reducing nausea and vomiting after cholecystectomy. Methods: 90 patients undergoing cholecystectomy that met the inclusion criteria were divided randomly into two groups (n = 45). Before starting the operation, first group received ginger and the second group received metoclopramide. Thereafter, the severity and duration of nausea and vomiting after first and second hour of surgery was measured via visiting and self-designed questionnaire. Data were analyzed using chi-square test via SPSS 20 software at the significant level of P < 0.05. Findings: The two groups were not significantly different in terms of age (P = 0.18), weight (P = 0.07) and gender (P = 0.82). The two groups were divided into two subgroups of less or equal to 60 years of age [33 (55%) and 27 members (45%) in ginger and metoclopramide groups, respectively) and more than 60 years of age [12 members (40%) in ginger and 18 members (60%) in metoclopramide group). In terms of body weight, the two groups were divided into three subgroups of less than 70 kg [6 (85.7%) and 1 patient (14.3%) in ginger and metoclopramide groups, respectively], 70 to 90 kg [36 (45.6%) and 43 patients (54.4%) in ginger and metoclopramide groups, respectively] and more than 90 kg [3 (75%) and 1 patient (25%) in ginger and metoclopramide groups, respectively]. In terms of gender, patients were divided into two subgroups of men [28 (49.1%) and 29 patients (50.9%) in ginger and metoclopramide groups, respectively] and women [17 (51.5%) and 16 patients (48.5%) in ginger and metoclopramide groups, respectively]. The severity of nausea and vomiting at the first hours after the surgery in the group receiving ginger decreased more than the group who received metoclopramide. Conclusion: Ginger reduced incidence of nausea and vomiting more than metoclopramide during the postoperative period. It can be used as a supportive treatment in the prevention of nausea and vomiting.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Ginger,Metoclopramide,Antiemetic drugs

نویسندگان مقاله علیرضا مسلم |
استادیار، گروه بیهوشی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران

محمد نعمت‌شاهی |
استادیار، گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران

محبوبه نعمت‌شاهی |
پزشک عمومی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران

عاطفه اسدی |
استادیار، گروه نفرولوژی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران

عقیل‌ اله کیخسروی |
استادیار، گروه علوم پایه، دانشکده پزشکی و مرکز تحقیقات علوم اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه، تربت حیدریه، ایران

حسن اژدري زرمهري |



نشانی اینترنتی http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/6685
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/103/article-103-1954672.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات