این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
علوم زیستی ورزشی، جلد ۴، شماره ۱۱، صفحات ۵۵-۷۳
عنوان فارسی مدل پیشگوی ظرفیت عملی به شیوه شمارش گام‌های روزانه در مردان ۶۵-۴۰ ساله با سبک زندگی فعال
چکیده فارسی مقاله هدف از این پژوهش، ارائه یک مدل غیرورزشی پیشگوی VO2max با استفاده از متغیر فعالیت بدنی اندازه‌گیری شده به-وسیله دستگاه گام‌شمار در مردان 65-40 ساله، سالم با سبک زندگی فعال است. به‌این منظور از 69 آزمودنی برای توسعه و اعتبارسنجی مدل پیشگو استفاده شد. ظرفیت عملی با استفاده از از تست یک مایل پیاده‌روی راکپورت اندازه‌گیری شد. شاخص‌های ترکیب بدن اندازه‌گیری شدند. فعالیت بدنی به‌وسیله گام‌شمار (Hj-113 Omron) در طول روز به مدت2 هفته متوالی اندازه‌گیری شد. همبستگی معناداری بین VO2max با متغیرهای مستقل ترکیب بدن و گام‌های روزانه مشاهده شد (05/0>p). همچنین گام‌های روزانه به‌طور معناداری با VO2max ارتباط داشت (70/0=R). آنالیز رگرسیون چندمتغیره نشان داد که VO2max با بهره‌گیری از متغیرهای سن، وزن، نسبت کمر به لگن و تعداد گام روزانه قابل پیشگویی است (001/0pp، 86/0=R). به‌نظر می‌رسد که گام‌های روزانه متغیر مفیدی برای مدل‌های غیرورزشی ظرفیت عملی در مردان میانسال است. احتمالاً این مدل دقت مدل‌های رگرسیون را برای پیشگویی دقیق‌تر VO2max در مطالعات گسترده مرتبط با سلامت افزایش خواهد داد
کلیدواژه‌های فارسی مقاله آمادگی قلبی- عروقی، فعالیت بدنی، گام‌شمار، مدل‌های پیشگو،
عنوان انگلیسی Prediction of VO2max with Daily Step Counts in 40-65-Year-Old Men with Active Lifestyle
چکیده انگلیسی مقاله The aim of the study was to develop a non-exercise VO2max predictive model using a physical activity (PA) variable determined by pedometer-determined step counts (SC: steps/day) in active lifestyle men aged between 40 and 65. For this purpose, 69 subjects were used to develop and validate the new model. VO2max was measured using Rockport Fitness Walking Test. Anthropometric variables were measured. PA was measured by a pedometer (Hj-113 Omron, Japan) throughout the day for two consecutive weeks. The results showed a significant correlation between VO2max and independent (anthropometric and daily steps) variables (p>0.05). There was a significant relationship between SC and VO2max (partial correlation coefficient r=0.70, P< 0.001). Multiple regression analysis showed that VO2max could be predicted with age, weight, WHR and daily SC (R=0.92, SEE=1.4 ml/kg/min, P< 0.001). When the new prediction model was applied to estimate the participants’ VO2max, predicted VO2max and measured VO2max were significantly correlated (r=0.86, P< 0.005). It seems that SC is a useful variable for non-exercise prediction of VO2max in middle-aged men. This model may increase the precision of regression models to predict VO2max in health-related studies.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله فرزاد ناظم |
دانشیار گروه فیزیولوژی دانشگاه بوعلی سینا
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه بوعلی سینا (Bu ali sina university)

نشانی اینترنتی http://jsb.ut.ac.ir/article_24993_3aafbcce9a094472bbc8c9f8353e800c.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/961/article-961-195988.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات