این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
جامعه شناسی تاریخی، جلد ۱۱، شماره ۱، صفحات ۱۰۵-۱۳۲
عنوان فارسی تحلیل پایگاه اجتماعی نخبگان قدرت سیاسی: مطالعۀ موردی اعضای هیئت دولت‌های هفتم تا دهم
چکیده فارسی مقاله موضوع این پژوهش، تحلیل پایگاه اجتماعی نخبگان قدرت سیاسی در دولت هفتم تا دهم است. دستگاه نظری این پژوهش بر تئوری مارکس و بر رویکرد وبری در تحلیل پایگاه اجتماعی استوار است. روش تحقیق، تحلیل تطبیقی-توصیفی با استفاده از داده ­های اسنادی است. واحد مشاهده در این مطالعه اعضای کابینۀ دولت­ های هفتم تا دهم است. تعداد آن‌ها 168 نفر بوده و از رؤسای جمهور، وزیران، معاونان و رؤسای دفتر رئیس­ جمهور تشکیل شده است. یافته ­ها نشان می­ دهد که95.8 درصد اعضای دولت مرد بوده ­اند. میانگین سنی اعضای دولت 48 سال بوده است. خاستگاه سکونتی 86.2 درصد اعضای دولت شهری است. تهران با 20.2 درصد، اصفهان با 13.1 درصد و یزد با 11 درصد در کل دولت­ ها بیشترین سهم از توزیع استانی اعضای دولت را داشته ­اند. به لحاظ پایگاه اکتسابی، 49.7 درصد اعضای دولت­ ها دارای تحصیلات دکتری و 29.9 درصد تحصیلات فوق لیسانس داشته ­اند. داده­ ها همچنین نشان می ­دهد اعضای دولت تجربۀ حضور در سطوح عالیِ مدیریت کشور را در پیشینۀ شغلی خود داشته­ اند. بر اساس داده ­ها، قشر دانشگاهی با 29.8 درصد، نظامی با 25 درصد و روحانی با 18.5 درصد در کابینه حضور داشته­ اند..  
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی An Analysis of Social Status of Political Elites: A Case Study of Seventh to Tenth Cabinet Members
چکیده انگلیسی مقاله  Abstract The aim of this study is to analyze the social status of Iranian political elites of the seventh to the tenth cabinets. The theoretical background stands on Marx's theory and Weber's analysis of social status. The research method relies on the comparative-descriptive analysis, using archival data. The subjects of the study are the cabinet members of the seventh to the tenth cabinets that comprising of 168 members, selected from the presidents, ministers, deputy ministers, and the heads of the office of the president. Based on the empirical findings, 95.8% of the cabinet members were male, with a mean age of 48 years. Furthermore, 86.2% of the members were city-dwellers. So far as the provincial distribution is concerned, the members were mostly from Tehran (20.2%), Isfahan (13.1%), and Yazd (11%). Concerning their acquired social status, 49.7% of the cabinet members had Ph.D. degrees, and 29.9% held master degrees. Moreover, the findings show that the members had high managerial positions of the country in their resume. Finally, the data indicates that the cabinet members were 29.8% from the university affiliated members, 25% from the military staff, and 18.5% from the clergymen.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله علی ساعی | Ali Saei
Associate Professor,Department of Sociology,Faculty of Humanities, Tarbiat Modares University
دانشیار گروه جامعه شناسی دانشگاه تربیت مدرس

زینب حسن پور درودگر | Zeinab Hassanpour droudgar
Ph.D. Candidate, Department of Sociology, Tarbiat Modares University
دانشجوی دکتری دانشگاه تربیت مدرس

سوسن باستانی | Susan Bastani
Professor, Department of sociology, Faculty of Social Sciences and Economics, Alzahra University
استاد گروه جامعه شناسی دانشگاه الزهرا

نشانی اینترنتی http://journals.modares.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-45717-1&slc_lang=fa&sid=25
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات