این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
ژنتیک نوین، جلد ۱۰، شماره ۲، صفحات ۲۳۹-۲۵۰
عنوان فارسی تنوع ژنتیکی اکوتیپ‌های گونه Aegilops biuncialis از لحاظ پروتئین‌های ذخیره‌ای بذر
چکیده فارسی مقاله در این پژوهش تنوع ژنتیکی اکوتیپ‌های مختلف Aegilops biuncialis از اجداد وحشی گندم، از لحاظ پروتئین‌های ذخیره‌ای بذر با استفاده از الکتروفورز SDS-PAGE و A-PAGE مورد مطالعه قرار گرفت. میزان تنوع ژنتیکی نی بین اکوتیپ‌ها در مورد گلوتنین‌های با وزن مولکولی بالا (HMW) 40/21 درصد و در گلوتنین‌های با وزن مولکولی پایین (LMW) 30/27 درصد برآورد شد. میزان تنوع در پروتئین‌های LMW بیشتر از پروتئین‌های HMW بود. اکوتیپ‌های مرند، ماکو، پارس‌آباد، ورزقان و شبستر دارای نوار بالاتر از 2HMW- و اکوتیپ‌های مرند، ماکو و گرمی دارای نوار مابین نوارهای 7-HMW و 8-HMW بودند. در پروتئین‌های گلیادینی بیشترین تنوع نوارها در ناحیه ω و کمترین تنوع در ناحیه γ مشاهده شد. به دلیل وجود نوارهای 5/43-γ و 45-γ و نیز فراوانی بالای نوارهای ناحیه ω که به عنوان شاخص بالای کیفیت گلوتن مطرح می‌باشند، از Ae. biuncialis می‌توان در برنامه‌های اصلاحی برای بهبود کیفیت آرد گندم استفاده کرد. گروه‌بندی اکوتیپ‌ها با استفاده از تجزیه کلاستر، آنها را به سه گروه تقسیم کرد. به طوری‌که اکوتیپ‌های مرند، ماکو و شبستر در گروه اول، اکوتیپ‌های ورزقان و اهر در گروه دوم و اکوتیپ‌های گرمی، پارس‌آباد، مشکین‌شهر و اردبیل در گروه سوم واقع شدند. کمترین فاصله ژنتیکی بین اکوتیپ مشکین‌شهر با اردبیل و بیشترین فاصله ژنتیکی بین اکوتیپ اهر با شبستر و مشکین‌شهر و سپس ماکو با پارس‌آباد مشاهده شد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تنوع ژنتیکی،گلوتنین،گلیادین،گندم،Aegilops biuncialis
عنوان انگلیسی Genetic diversity in ecotypes of Aegilops biuncialis for seed storage proteins
چکیده انگلیسی مقاله In this study, the genetic diversity of Aegilops biuncialis ecotypes, a wild ancestor of wheat, was studied in terms of seed storage proteins using SDS-PAGE and A-PAGE electrophoresis. Nei’s genetic variation for the high molecular weight glutenin (HMW) and for the low molecular weight (LMW) was estimated as 21.40% and 27.30%, respectively. Variation in protein bands for LMW was greater than the HMW proteins. The ecotypes of Marand, Maku, Pars Abad, Varzeqan and Shabestar had a band above to HMW-2, and ecotypes of Marand, Maku and Germi had the band between HMW-7 and HMW-8. ω-gliadin proteins had the most diverse bands, and the lowest variability was observed in the γ region. Due to the existence of γ-45 and γ-43.5 bands and high rate of bands in ω region as indicators for high gluten quality, Ae. biuncialis can be used in breeding programs to improve the quality of wheat flour. Using cluster analysis, the ecotypes were separated as three groups. So that the ecotypes of Marand, Maku and Shabestar were located in the first group, the ecotypes of Varzeqan and Ahar in the second group and the ecotypes of Germi, Pars Abad, Meshkin Shahr and Ardabil were located in the third group. The lowest genetic distance was observed between ecotypes of Meshkin shahr and Ardabil and the highest genetic distance between ecotypes of Ahar with Meshkin shahr and Shabestar and between Maku and Pars Abad ecotypes.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Genetic diversity,Wheat,Glutenin,Gliadin,Aegilops biuncialis
نویسندگان مقاله
نشانی اینترنتی http://mg.genetics.ir/browse.php?a_code=A-10-109-359&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1516/article-1516-1988822.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات