این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
ژنتیک نوین، جلد ۷، شماره ۱، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی بررسی تنوع و روابط بین پارامترهای سیتوژنتیکی در گیاه ماریتیغال
چکیده فارسی مقاله در این تحقیق تنوع سیتوژنتیکی 9 جمعیت ماریتیغال با استفاده از روش تجزیه کاریوتیپی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج کاریولوژیکی نمونه‌های نوک ریشه نشان داد که عدد پایه کروموزومی در کلیه جمعیت‌های دیپلوئید مورد بررسی 17x= و تعداد کروموزوم 34 = x2 = n2 بود. بر اساس جدول Stebbin,s هشت جمعیت در کلاس B2 و یک جمعیت در کلاس B3 قرار گرفت که این امر بیانگر عدم تقارن کروموزومی بین جمعیت‌ها بود. بین جمعیت‌ها از لحاظ صفات طول کل کروموزومی (TL)، طول بلندترین کروموزوم (LC)، مجموع بازوهای بلند و کوتاه (SLa, SSa)، اختلاف دامنه طول نسبی (DRL)، ضریب تغییرات شاخص سانترومری (CVci)، شاخص عدم تقارن بین کروموزومی (A2) و شاخص عدم تقارن (AI) اختلاف معنی‌داری در سطح احتمال یک درصد و از لحاظ نسبت بازوی بلند به کوتاه (AR) اختلاف معنی داری در سطح احتمال 5 درصد وجود داشت که این امر بیانگر وجود تنوع در اندازه و تقارن کروموزوم‌ها در جمعیت‌های مورد بررسی است بیشترین مقادیرصفات TL، LC، SLa، SSa متعلق به جمعیت کاشان و کمترین این مقادیر در جمعیت مشهد مشاهده شد. این دو جمعیت با قرار گرفتن در گروه‌های جداگانه اختلاف زیادی را نشان دادند همچنین جمعیت‌های مشکین شهر و مبارکه از نظر صفات DRL، A2، AI، CVci، AR، با قرارگرفتن در گروه‌های جداگانه تفاوت معنی‌داری را نشان دادند. در تجزیه به عامل‌ها دو عامل اول و دوم در مجموع بیش از 88 درصد از کل تنوع موجود بین جمعیت‌ها را توجیه کرد، بطوری‌که در عامل اول، اختلاف دامنه طول نسبی و ضریب نامتقارن بودن بین کروموزومی با دارا بودن بالاترین ضرایب بردارهای ویژه بیشترین نقش را در ایجاد تنوع بین جمعیت‌ها داشتند. در عامل دوم نیز صفات طول کل کروموزومی و مجموع بازوهای کوتاه دارای بیشترین اهمیت در واریانس بین جمعیت‌ها بودند. در تجزیه کلاستر با برش دندروگرام در فاصله 52/10، جمعیت‌ها در چهار گروه قرار گرفتند. بر این اساس سه جمعیت در گروه اول، سه جمعیت در گروه دوم، دو جمعیت در گروه سوم و یک جمعیت در گروه چهارم واقع شد. در این بررسی کمترین فاصله اقلیدسی بین دو جمعیت مشهد و سمیرم و بیشترین فاصله اقلیدسی بین دو جمعیت مشکین شهر و مبارکه بود. تجزیه واریانس خوشه‌ها نشان داد که تمام صفات در سطح احتمال یک درصد تنوع معنی‌داری بین گروه‌ها داشتند. جمعیت‌های مشهد، سمیرم و ملاثانی واقع در گروه اول، تقریباً از نظر کلیه صفات کمترین مقادیر را دارا بودند. جمعیت‌های کاشان و برآن شمالی در گروه سوم،از نظر صفات TL، LC، SLa، SSa نسبت به سایر گروه‌ها برتر بودند. جمعیت مشکین شهر در گروه چهارم، از نظر صفات DRL، A2، AI، CVci و AR بیشترین مقادیر را به خود اختصاص داد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی
چکیده انگلیسی مقاله
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله منصوره صرامی | منصوره صرامی


حسین زینلی | حسین زینلی


غلامرضا بخشی خانیکی | غلامرضا بخشی خانیکی


نشانی اینترنتی http://mg.genetics.ir/browse.php?a_code=A-10-109-94&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1516/article-1516-1988999.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات