این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
یکشنبه 23 آذر 1404
طب داخلی روز
، جلد ۱۴، شماره ۴، صفحات ۳۹-۴۷
عنوان فارسی
مقایسه تأثیر لیدوکائین با آتراکوریوم در کاهش فاسیکولاسیون، میالژی و تغییر پتاسیم سرم ناشی از سوکسی نیل کولین طی القای بیهوشی
چکیده فارسی مقاله
زمینه و هدف: در بیمارانی که نیاز به لولهگذاری تراشه دارند اگر در خطر آسپیراسیون باشند لازم است القای بیهوشی و لولهگذاری تراشه به روش القای با توالی سریع صورت گیرد. سوکسی نیل کولین تنها بلوک کننده ی عصبی عضلانی است که شروع اثر سریع و مدت اثر خیلی کوتاه دارد و بنابراین در القای بیهوشی از نوع القای با توالی سریع داروی انتخابی است. این دارو دارای مزایای آشکاری شامل قیمت ارزان، شروع اثر سریع، مدت اثر کوتاه، شلی عضلانی عمیق و عدم نیاز به خنثی کردن بلوک عصبی عضلانی میباشد. از جمله عوارض این دارو بروز فاسیکولاسیون، میالژی بعد از عمل و افزایش پتاسیم سرم میباشد. هدف ما از این مطالعه مقایسه آتراکوریوم با لیدوکائین در جلوگیری از بروز این عوارض است. روش تحقیق: در این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سوکور بیماران 50-20 ساله با کلاس یک و دو ASA که به بیهوشی عمومی جهت عمل جراحی نیاز داشتند به صورت تصادفی و به روش بلوک های چهارتایی در دو گروه Aو B تقسیم شدند. گروه A سه دقیقه قبل از سوکسی نیل کولین، آتراکوریوم با دوزmg/kg 05/0 و گروه B سی ثانیه قبل از سوکسی نیل کولین، لیدوکائین با دوز mg/kg 5/1 دریافت کردند. هر دو گروه القای بیهوشی با تیوپنتال سدیم mg/kg 4 و سوکسی نیل کولین mg/kg5/1 دریافت کردند. فاسیکولاسیون و میالژی روز اول و روز دوم بعد از عمل ارزیابی و ثبت گردید. پتاسیم سرم قبل از القای بیهوشی و 5 دقیقه بعد از تزریق سوکسی نیل کولین اندازه گیری و ثبت گردید. بیماران مورفین وریدی یا استامینوفن خوراکی یا شیاف استامینوفن برای تسکین درد بعد از جراحی دریافت کردند. یافته ها: 160 بیمار مورد مطالعه واقع شدند. فراوانی و شدت فاسیکولاسیون در دوگروه مشابه یکدیگر بود و تفاوت معنی داری نداشت (05/0p>). میالژی در روز اول و روز دوم در گروه لیدوکائین نسبت به گروه آتراکوریوم از فراوانی و شدت کمتری برخوردار بود و این تفاوت معنی دار بود (05/0p<). متوسط میزان تغییر پتاسیم سرم در دو گروه قابل ملاحظه و معنی دار نبود. نتیجه گیری: لیدوکائین به میزان آتراکوریوم درکاهش فراوانی و شدت فاسیکولاسیون ناشی از سوکسی نیل کولین مؤثر است و تاثیر آن درکاهش فراوانی و شدت میالژی مؤثرتر از آتراکوریوم است. بر این اساس، لیدوکائین نسبت به آتراکوریوم به عنوان پیش درمانی عوارض سوکسی نیل کولین ارجح به نظر می رسد.
کلیدواژههای فارسی مقاله
سوکسی نیل کولین، فاسیکولاسیون، میالژی، هایپرکالمی
عنوان انگلیسی
The comparison of atracurium and lidocaine for decreasing succinylcholine induced fasciculation, myalgia and serum potassium change in patients during induction of anesthesia
چکیده انگلیسی مقاله
Background and Aim: In the patients at risk of aspiration, it is necessary to induce general anesthesia and intubate their trachea as rapid sequence. Succinylcholine is the only neuromascular blocker with short onset and ultrashort acting effect, therefore choice of drug is in rapid sequence induction of anesthesia. This drug has many advantages, including low cost, short onset, short duration of action, and profound muscle relaxation with no need to reversal of muscle relaxation. The most important side effects of this drug are fasciculation, postoperative myalgia and rise in serum potassium. We compared lidocaine with atracurium in preventing these side effects. Materials and Methods: The patients aged 20-50 years, in class I or II physical status (ASA), were randomly assigned either to group A or group B. Those in group A were given atracurium (0.05 mg/kg), 3 minutes before succinylcholine. Those in group B received lidocaine (1.5 mg/kg), 30 seconds before succinylcholine at induction of anesthesia. All patients in both groups received sodium thiopental (4 mg/kg) and succinylcholine 1.5 mg/kg at induction of anesthesia. We evaluated and recorded fasciculation and myalgia in two days after operation. We also measured serum potassium before induction and 5 minutes after succinylcholine injection. In order to control of post-operative pain, we used intravenous morphine or acetaminophen as either oral or suppository. Results: 160 patients were studied. The occurrence and severity of fasciculation were the same in two groups (p>0.05). There were less myalgia in group B in comparison with group A, one and two days after operation (p< 0.05). There were no significant changes in serum potassium in two groups. Conclusion: Lidocaine is as effective as atracurium in decreasing the occurrence and severity of fasciculation, following succinylcholine injection at induction of anesthesia. Lidocaine is more effective than atracurium in decreasing the occurrence and severity of myalgia.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
Succinylcholine, Fasciculation, Myalgia, Hyperkalemia
نویسندگان مقاله
مهرداد مکرم | m. mokaram
معصوم خوش فطرت | m. khoshfetrat
محسن صاحبان ملکی | m. sahebanmaleki
zahedan university of medical sciences.zahedan.iran.
گناباد - دانشگاه علوم پزشکی گناباد- بیمارستان 15 خرداد
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه علوم پزشکی گناباد (Gonabad university of medical sciences)
نشانی اینترنتی
http://hms.gmu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-179&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
پزشکی داخلی
نوع مقاله منتشر شده
پژوهشی
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات