این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
علوم گیاهان زراعی ایران، جلد ۴۳، شماره ۱، صفحات ۱-۹

عنوان فارسی بررسی کنترل تاج‌خروس وحشی با اکسی‌فلورفن در گلخانه و تعیین دوز و زمان کاربرد آن در کنترل علف‌های هرز سویا در مزرعه
چکیده فارسی مقاله به منظور بررسی کارآیی علف‌کش اکسی‌فلورفن در کنترل علف هرز تاج‌خروس وحشی و همچنین ارزیابی خسارت وارده به سویا در شرایط گلخانه مقادیر 25/0، 5/0، 75/0 و 1 لیتر در هکتار اکسی‌فلورفن در یک نوبت سمپاشی (4-3 برگی تاج‌خروس و V2 سویا)، مقادیر خرد شده 25/0 + 25/0، 35/0 + 35/0 و 5/0 + 5/0 این علف‌کش در دو نوبت سمپاشی (مرحله اول همان مرحله اشاره شده قبلی و مرحله دوم، دو هفته پس از سمپاشی به اجرا درآمد. بیشترین درصد کاهش صفات اندازه‌گیری شده در دوز یک لیتر در هکتار اتفاق افتاد که بیش از 90% تاج‌خروس کنترل گردید، ولی عملکرد و زیست‌توده سویا نیز 50% کاهش یافت. در کلیه دوزهای خرد شده وزن خشک تاج‌خروس به اندازه دوزهای کامل کاهش یافت، ولی کاهش عملکرد سویا در دوزهای خرد شده، کمتر از دوزهای کامل بود. دوز کاهش یافته 25/0 لیتر در هکتار اثری بر تاج‌خروس و سویا نداشت. موثرترین تیمار، کاربرد خرد شده اکسی‌فلورفن به میزان 35/0 لیتر در هکتار در دو مرتبه به فاصله زمانی دو هفته از یکدیگر بود. در این تیمار علی‌رغم کاهش 80 درصدی وزن خشک تاج‌خروس، عملکرد سویا تنها 20% کاهش یافت. همچنین به منظور تعیین دوز و زمان مناسب کاربرد علف‌کش اکسی‌فلورفن در کنترل علف‌های هرز سویا، آزمایشی در شرایط مزرعه اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل دوزهای 75/0، 1 و 25/1 لیتر در هکتار اکسی‌فلورفن در مراحل پیش رویشی، و مراحل , V2 و V3 سویا بوده است، علاوه بر این دو تیمار شاهد عاری از علف هرز و تداخل تمام فصل علف هرز نیز در نظر گرفته شد. تفاوت معنی‌داری (در سطح 1%) بین اثر تیمارها از نظر راندمان کنترل بر اساس کاهش تراکم و وزن خشک علف‌های هرز مشاهده شد. پائین‌ترین راندمان کنترل در کاهش وزن خشک علف‌های هرز (72%) از تیمار 75/0 لیتر در هکتار در کاربرد پیش رویشی بدست آمد و کمترین وزن خشک علف‌های هرز نیز پس از کاربرد پس رویشی این علف‌کش در مرحله V2 سویا (25/1 لیتر در هکتار) بدست آمد. عملکرد پائین‌تر سویا در اکثر تیمارها نسبت به تیمار شاهد تداخل تمام فصل علف‌های هرز بدلیل گیاهسوزی سویا در اثر کاربرد علف‌کش مشاهده شد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله اکسی‌فلورفن، دوز خرد شده، دوز کامل، دوز کاهش یافته،

عنوان انگلیسی Control of Redroot Pigweed in Greenhouse with Oxyflourfen and Determining the Rate and Time of this Herbicide in Controlling Soybean Weeds
چکیده انگلیسی مقاله In order to investigate the efficacy of split, reduced and whole rates of oxyfluorfen in controlling redroot pigweed (Amarnthus retroflexus) and also to evaluate possible soybean (Glycine max) injuries a experiment was conducted in research greenhouses of Karaj Collage of Agriculture, University of Tehran in 2005. Treatments included oxyfluorfen doses at 0.25, 0.5, 0.75 and 1 L/ha in one stage spraying (3-4 foliage redroot pigweed, V2 soybean) and split values 0.25+0.25, 0.35+0.35 and 0.5+0.5 of this herbicide in 2 stages spraying (first stage was before noted time, and second stage was 2 weeks after first spraying). Results revealed significant differences between herbicides treatments with redroot pigweed dry weight, soybean biomass and yield, and percentages of injury 2 weeks after treatment. The highest reduction for all above attributes was observed at 1 Lit/ha. Oxyfluorfen at this dose controlled redroot pigweed by 90%, but also reduced biomass and yield of soybean by 50%. All split rates reduced weed biomass as much as whole rates did. However, soybean yield reduction was lower at split rates than those of whole rates. Reduced rate of 0.25 L/ha had no significant effect on both weed and soybean. Applying split rate of oxyfluorfen at 0.35 L/ha twice at biweekly interval was the most efficient treatment. Herein, although the dry weight of weed was reduced by 80%, soybean yield decreased only 20%. In addition, in order to investigate the appropriate rate and time of application of oxyfluorfen for soybean weed control a field experiment was conducted at the research farm of collage of Agriculture of University of Tehran during 2004-2005. Treatments included oxyfluorfen at 0.75, 1 and 1.25 L/ha at soybean growth stages of V2, V3 and pre emergence (Pre). Weed free and weedy treatments were also included. There were significant differences between treatments with weed density and dry weight. Oxyfluorfen applied pre at 0.75 L/ha had the lowest efficiency (72%) to reduce weeds dry weight, followed by oxyfluorfen at 1.25 L/ha when applied at V2 soybean growth stage. In most treatments due to the phytotoxic effects of herbicide on soybean, the seed yields even were lower than whole season weed infested treatment. Finally, the highest seed yield (1972 Kg/ha) was achieved at 0.75 L/ha when applied at V2 soybean growth stage.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله رحمت عباسی |
دانشجوی سابق دکتری پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران و استادیار دانشگاه مازندران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه مازندران (Mazandaran university)

حسن علیزاده |
استاد پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)


نشانی اینترنتی http://ijfcs.ut.ac.ir/article_24873_41ae0a0df8251d508d43bc85c1062daf.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/995/article-995-201362.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات