این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پزشکی قانونی، جلد ۱۵، شماره ۲، صفحات ۱۱۵-۱۲۲
عنوان فارسی اپیدمیولوژی غرق‌شدگی‌های منجر به فوت در تهران
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: غرق شدگی یکی از عوامل مهم مرگ و میر است ولی فرصت های قابل توجهی نیز برای پیشگیری از بروز آن وجود دارد. روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی، پرونده تمام قربانیان غرق شدگی که از ابتدای سال 1381 تا انتهای سال 1385 فوت نموده و به پزشکی قانونی شهر تهران ارجاع شده بودند، بررسی گردید. یافته ها: در مدت پنج سال 292 نفر (241 نفر مذکر و 51 نفر مؤنث) در شهر تهران به علت غرق شدگی فوت کرده اند. میانگین سنی آنها 7/21 (با انحراف معیار±7/15 سال) و نسبت مذکر به مؤنث 7/4 به 1 بود. بیشتر قربانیان در گروه های سنی صفر تا 4 سال، 15 تا 24 سال و 5 تا 14 سال (به ترتیب 5/1، 2/1 و 1/1 در هر 100000 نفر در سال) قرار داشتند. 2/32% از کل قربانیان غرق شدگی، بچه های کوچک تر از 15 سال بودند. بیشتر مغروقین، قربانی غرق شدگی در کانال ها (7/24%) و استخرهای عمومی (2/21%) بودند. در مجموع 3/85% از کل قربانیان در فصول تابستان و بهار قربانی غرق شدگی شده بودند. 87% از قربانیان در محل وقوع غرق-شدگی فوت نموده بودند. انگیزه قربانیان برای ورود به آب با سن، جنس و میزان تحصیلات آنها ارتباط داشت (01/0 P≤). نحوه حدوث فوت نیز با سن و جنس (01/0 P≤) و همچنین با میزان تحصیلات و وضعیت تأهل (05/0 P≤) همبستگی آماری معنی داری داشت. نحوه حدوث غرق شدگی به شرح ذیل بود: حادثه (0/88%)، خودکشی (5/5%)، قتل (4/1%) و نامعلوم (1/5%). نتیجه گیری: شهر تهران با مرگ و میر ناشی از غرق شدگی به میزان 7/0 در هر 100000 نفر در سال، دارای آمار مرگ و میر بالایی در کشور نیست. با این حال غرق-شدگی معضلی است که بیشتر قشر جوان جامعه را هدف قرار داده است. برای پیشگیری مؤثر از غرق شدگی، تهران نیز مانند بسیاری از نقاط دیگر کشور نیازمند سیاست گذاری، تدوین و اجرای برنامه ای دقیق بر مبنای توجه به عوامل خطر شناخته شده می باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله غرق شدگی، اپیدمیولوژی، مرگ و میر، تهران، ایران.
عنوان انگلیسی Epidemiology of Drowning in Tehran
چکیده انگلیسی مقاله Background & Aim: Drowning must be recognized as a major global public health problem with significant opportunities for prevention. Materials & Methods: In Order to examine the incidence and characteristics of drowning, we analyzed data from the Legal Medicine Organization of Tehran through a cross sectional study from 2002 to 2006. Findings: During five years, a total of 292 cases (241 male & 51 femal) suffered fatal drowning in Tehran. Mean age was 21.7±15.7 years and M/F ratio was 4.7:1. The most common age groups of drowned victims were 0-4, 15-24 and 5-14 years (1.5, 1.2 and 1.1 per 100 000 population/year, respectively). Children under the age of 15 years comprised 32.2% of all drowning deaths. Canals and public natatoriums were the locations with the highest number of drowned victims (24.7% and 21.2% respectively). Overall 85.3% of all drowning deaths were occurred in summer and spring. 87% of victims were dead at the places of drowning (p≤0.01). There was correlation between decedents’ motives with their age, sex and education (p≤0.01). Also there was correlation between manner of death with age, sex, educational state and marriage status (p≤0.05). The manner of death was found as following: 88.0% accidental, 5.5% suicidal, 1.4% homicidal and 5.1% undetermined. Conclusion: Tehran has a mean drowning rate 0.7 per 100 000 population/year which is not a high rate in the drowning related mortality. Yet drowning is a public health problem which involves young population. Prevention of drowning in Tehran, like other parts of our country, requires programming and policies that address known risk factors
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Drowning, Epidemiology, Mortality, Tehran, Iran
نویسندگان مقاله اردشیر شیخ آزادی |


محمد حسن قدیانی | mohammad hassan


نشانی اینترنتی http://www.sjfm.ir/browse.php?a_code=A-10-1-127&slc_lang=fa&sid=en
فایل مقاله دریافت فایل مقاله
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات