این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فرآیند مدیریت و توسعه، جلد ۲۱، شماره ۴، صفحات ۵۵-۷۳

عنوان فارسی الگویی برای مدیریت سرمایه‌گذاری خارجی با پژوهش موردی در نظام سرمایه‌گذاری خارجی کشور کره جنوبی
چکیده فارسی مقاله از دیرباز تاکنون، توسعه سرمایه، افزایش رشد اقتصادی، توسعه میزان ارتباطات و مبادلات اقتصادی بین منطقه‌ای و در یک تعریف عام، تولید ثروت برای کشورها، از اهمیت فراوانی برخوردار بوده است. در اواخر دهه 80 میلادی، شرکت‌های کره‌ جنوبی به سرمایه‌گذاری در صنایع و شرکت‌های خارج از کشور خود1 پرداختند. در ابتدا، دولت کره جنوبی، برخی محدودیت‌ها و موانع را در این فعالیت ایجاد کرد. از عمده دلایل دولت کره برای برخورد با رویکرد سرمایه گذاری، می توان به نداشتن نظام مدیریت اقتصادی مناسب و تصور ایجاد آثار منفی این رویکرد در سطح صنایع، نظام آموزشی و وضعیت اشتغال کشور اشاره نمود. با توجه به رشد فزاینده سرمایه‌گذاران داخلی نسبت به سرمایه‌گذاران خارج از کشور، دولت کره با توسعه تفکر جامع در نگرش و دیدگاه مدیریتی و نظام‌مند، به برنامه‌ریزی گسترده و سازماندهی نظام سرمایه‌گذاری در کشور پرداخت. با این اقدام دولت، سرمایه‌گذاری در شرکت‌ها و صنایع کشورهای خارجی، به رویکردی مثبت توأم با حمایت ملی مبدل گردید و با توسعه برنامه و ایجاد نیاز به سرمایه‌گذاری در صنایع داخلی، عملکرد سرمایه‌گذاری در خارج از کره، به جذب سرمایه‌ خارجی به داخل این کشور2 تبدیل گردید. در مقاله حاضر، سرمایه‌گذاری خارجی در هر دو جنبه آن، که سرمایه‌گذاری از داخل به خارج و سرمایه‌گذاری از خارج به داخل است، با تأثیر آن در فرایندها/ حوزه‌های سرمایه‌گذاری، استخدام و اشتغال، تجارت، مزیت رقابتی و انتقال فناوری در کره ‌جنوبی مورد بررسی قرار گرفته و با تحلیل نتایج پژوهش، پیشنهادهایی برای بکارگیری نگرش جامع مدیریتی در جنبه سرمایه‌گذاری بیان شده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله

عنوان انگلیسی A Model for Managing Foreign Investment based on a Case Study of South Korean Foreign Investment System
چکیده انگلیسی مقاله Long since it has been considered very important to develop capitals, increase economic growth, expand intra-regional economic communications and transactions and in short produce national wealth. Around late 1980’s, South Korean corporations began to invest in industries and corporations overseas, technically known as outward foreign direct investment (FDI). Initially, South Korean government imposed some limitations and impediments on the initiative. From among the reasons given by the Korean government to obstruct outward FDI, one could refer to “lack of a suitable managerial system” or “envisaged malefic impacts on the national industry, educational system and employment”. Given the increasing number of domestic investors compared to that of outward ones, the Korean government started devising an all-out approach to managerial issues and a widespread systematic plan to organize investment system of the country. This scheme began to consider investing in foreign industries and corporations as a positive approach protected by national support. As the scheme was further developed, there came a time when there was a need to invest in domestic industries So, Korean outward FDI switched its role to absorb foreign capitals inward, better known as inward FDI. This article tries to survey both outward and inward FDI to examine their influence on investment processes and areas, employment, trade, competitive advantage and technological transfer into South Korea. In the end, the results are analyzed and some recommendations are given to adopt an all-out and comprehensive managerial approach to investment.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله حسین اثباتی | hossein esbati



نشانی اینترنتی http://jmdp.ir/browse.php?a_code=A-10-1-294&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1001/article-1001-202232.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات