این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فرهنگ و ادبیات عامه، جلد ۴، شماره ۹، صفحات ۸۳-۱۰۱
عنوان فارسی تابوی نام در شاهنامۀ فردوسی
چکیده فارسی مقاله بررسی و مطالعۀ طومارهای نقالی به‌عنوان بخشی مکتوب از سنت حماسی‌ـ ‌روایی‌ـ شفاهیِ در باور انسان­های ابتدایی نام با ذات منطبق است؛ زیرا انسان ابتدایی فکر می­کرد ارتباط بین نام و شخص یا شیء موسوم به آن قراردادی نیست و نام جزوی از وجود خود اوست و نیروهای شر می­توانند از این طریق به او آسیب برسانند. این نوع نگاه به نام مختص مکان خاصی نیست و در همۀ جوامع وجود دارد و قواعد خاصی نیز با عنوان تابوی نام بر این جوامع تحمیل شده است. در باورهای عامۀ مردم ایران و نیز شاهنامه که روایتگر باورهای اساطیری ایرانیان است، این نوع تابو به صورت­های مختلف دیده می­شود: گاه نام عین ذات است، مانند زمانی که رستم مقصران اصلی کشته­شدن سیاوش را برای هومان برمی­شمرد. گاه به صورت برگزیدن دو اسم دیده می­شود که یک نام، اصلی و جزو ذات است و دیگری فرعی است. این نوع تابو در بخش­هایی از سواحل جنوبی ایران و همچنین بین ترکمن­ها دیده می­شود و در شاهنامه نیز دربارۀ قباد و شیده نمود دارد. مصداق­ دیگر تابوی نام، عدم ابراز نام است که در بین مردم و در جنگ­های شاهنامه دیده می­شود. این مسأله در شاهنامه به دو صورتِ صراحت در عدم ابراز نام و طفره­رفتن از ابراز نام تبلور یافته است. آخرین نمونۀ تابوی نام، تعویض و یا تغییر نام است که بیشتر برای فریب ارواح و فرار از آسیب آن­ها به­کار می­رفته است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله نام، تابو، شاهنامه، باورهای عامه، انسان ابتدایی،
عنوان انگلیسی Taboo Naming in Iranian folklore and Ferdowsi′s Shahnameh
چکیده انگلیسی مقاله In the early human thought, the objects or person's names were consistent with his essence, because primitive man thought that the relationship between the name and object or person is not conventional, and the forces of evil can harm him through his name. This vision is not spatially bounded, and there is in all societies and to all of them has been imposed special rules as taboo naming. In Iranian folklore and Shahnameh, we can easily see the following statements: Sometimes the name is same person's essence. This kind of taboo is seen when Rostam speaks about Siavash murderers by Human. Another example of taboo is the choice of two names to escape the magic injury. We can see this kind of taboo in the southern coast of Iran and among Turkmens. In Shahnameh we can see this factor in the story of Ghobad and Shide. The third example of taboo naming is to not say the name in the battlefield. This can be seen in the following two ways in the Shahnameh: 1- to repudiate the name explicitly. 2- to avoid saying the name. The latest example of taboo naming is replacing or renaming, that were used for deceiving spirits and escape from their damage.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Naming, Taboo, Shahnameh, Folk beliefs, Primitive man
نویسندگان مقاله وحید رویانی |
استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه گلستان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه گلستان (Golestan university)

مرتضی نیازی |
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی

نشانی اینترنتی http://cfl.modares.ac.ir/article_14960_c0cb7713a37eeb1e70c4141461516aa1.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1006/article-1006-203023.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات